“Push, press, more, less… here together
What’s your pleasure?”
Όταν την είχα δει για πρώτη φορά live στο Reworks Festival της Θεσσαλονικής πίσω στο 2014, είχα μείνει κάπως έκπληκτος από τις φωνητικές της ικανότητες. Είχε κυκλοφορήσει τότε – θυμάμαι – τον δίσκο Tough Love και το εξαιρετικό single “Say You Love Me“, το οποίο βοήθησε το όνομα της Jessie Ware να ακουστεί λίγο περισσότερο μετά την επιτυχία του “Wildest Moments“. Εάν μου λέγατε, ότι αυτή η κουλ και άκρως συμπαθέστατη τύπισσα με τα sad songs, τον μίνιμαλ ήχο και το θάρρος της να βουτάει στη θλίψη άφοβα, θα έβγαζε μετά από έξι χρόνια τον πιο χορευτικό δίσκο της χρονιάς, δεν θα το πίστευα. Ή ίσως απλά να δυσκολευόμουν.
Είναι μία από εκείνες τις μουσικές στιγμές που λες “Έλα ρε παιδί μου… δεν της το ‘χα!“. Και όμως το έκανε. Η Jessie Ware εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο αποφάσισε να πειραματιστεί και να παίξει με τον ηλεκτρονικό ήχο λίγο περισσότερο απ’ ό,τι την είχαμε συνηθίσει. Ορισμένα remixes με Disclosure και Peggy Gou έδειξαν ότι η μουσική της Ware αποτελεί ένα υπέροχα γόνιμο έδαφος για electro beats και synths. Και κάπου στη συνέχεια – μέσα στο 2018 και 2019 – ήρθαν τα δικά της προσωπικά κομμάτια να παρουσιάσουν μια άλλη διάσταση της Ware. “Overtime”, “Adore You”, “Mirage (Don’t Stop)” και “Time After Time” (του Franky Wah), μας έπεισαν πλέον ότι μπορεί να μιλάμε για μία από τις καλύτερες ανερχόμενες disco divas. Αλλά πάλι… κάπου, κάτι, κάπως… αυτό χάθηκε.
Μέχρι που συνέβη αυτό! Ο πολυαναμενόμενος τέταρτος δίσκος της, με τίτλο What’s Your Pleasure, τον οποίο περιμέναμε αρκετό καιρό, επιτέλους κυκλοφόρησε μετά από συνεχείς αναβολές λόγω πανδημίας. Δώδεκα τραγούδια χρειάστηκε το κορίτσι αυτό από την Βρετανία για να αποδείξει πως όσο καιρό δεν είχαμε νέα της, αυτή δούλευε πάνω σε κάτι που ελάχιστοι γνώριζαν. Μιλάμε για έναν δίσκο που αν έπρεπε να χαρακτηριστεί με τρεις λέξεις αυτές θα ήταν “τολμηρός”, “παθιασμένος” αλλά παράλληλα τρομερά “κομψός“. Το είχε δηλώσει άλλωστε, πως η μουσική της και η δισκογραφία της κινούνται ανάλογα με τα στάδια τςη ζωής της. Δημιούργησε το Tough Love (2014) για τον έρωτα και τον γάμο της, ενώ έπειτα ακολούθησε το Glasshouse (2017), μια ωδή στην οικογένεια, την μητρότητα και τη συντροφικότητα.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Το What’s Your Pleasure όμως είναι αυτό που δηλώνει ο τίτλος του. Ένας δίσκος που με θάρρος και έλαχιστρο φιλτράρισμα, η Ware βγαίνει από τον ρόλο της μητέρας και συζύγου και τραγουδά για το φιλί, το σεξ, την απώλεια ελέγχου και την γοητεία της ακρότητας. Πανέμορφες disco μελωδίες, διαπλέκονται έξυπνα και άκρως μελετημένα με τον ηλεκτρονικό ήχο των 80s και 90s αλλά και με την σύγχρονη ποπ. Και όλα αυτά μέσα από την εξαιρετική κομψότητα και τελειομανία που διαπνέει την Ware.
“Ήθελα να δημιουργήσω ένα album για να χορέψω” δήλωσε κατά τη διάρκεια προώθησης του δίσκου και το αποτέλεσμα την δικαίωσε. “Save a Kiss”, What’s Your Pleasure”, “Soul Control” είναι μερικά από τα κομμάτια που ενώνουν τον ακροατή με την αισθητική και το vibe των late 80s, όπου η Ballroom σκηνή γεννήθηκε ως ασφαλές μέρος δημιουργίας και έκφρασης της λάτιν και αφρομερικανικής γκέι κοινότητας στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Το Voguing κέρδισε τη Madonna και το ποπ είδωλο μετέφερε αυτό το καλλιτεχνικό στοιχείο μιας υποκουλτούρας στην ποπ κουλτούρα και σκηνή και μάλιστα το εδραίωσε. Ένας μεγάλο μέρος του δίσκου και των βίντεο που δημιούργησε η Ware αποδίδουν φόρο τιμής σε αυτό, καθιστώντας ολόκληρο το δισκογραφικό της εγχείρημα πολιτικό και queer.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Από το Pleasure βέβαια, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι groovy, funky στιγμές όπως το “Ooh La La“, το “Mirage” το και το “Read My Lips“. Προσωπικά όμως, θεωρώ πως το μεγαλύτερο κατόρθωμα της Ware και των παραγωγών της Benji B, James Ford, Midland, Morgan Geist και Matthew Tavares είναι η πρωτοτυπία να φέρουν κοντά τον ηλεκτρονικό ήχο και την 80s και 90s disco αισθητική με τα έγχορδα. Το όλο αποτέλεσμα καταφέρνει να δημιουργήσει James Bondικές σχεδόν στιγμές τρομερής κομψότητας και μίνιμαλ εκλεπτυσμού, γεννώντας μας την επιθυμία να απολαύσουμε την Jessie Ware (ούσα και Βρετανίδα) ως μούσα του soundtrack της επόμενης ταινίας James Bond.
Είναι το What’s Your Pleasure μια πολύ όμορφη μουσική στιγμή του περίεργου μέχρι τώρα 2020. Αποτελεί αδιαμφισβήτητα έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, ξεπερνώντας την μετριότητα της Lady Gaga (Chromatica) και την εμπορικότητα της Dua Lipa (Future Nostalgia), διότι διαθέτει μια αυθεντικότητα, μια ομψότητα και έναν σεβασμό προς όλες τις disco ντίβες, όπως Chaka Khan, Diana Ross κ.ο.κ. Και αυτό θέλει τόλμη από κάθε άποψη. Και η Ware απέδειξε περίτρανα πως την διαθέτει.
Το What’s Your Pleasure κυκλοφορεί μέσω της Interscope και είναι διαθέσιμο από τις 26 Ιουνίου σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
