Το άγχος και η αναστάτωση που μπορεί να προκαλέσει μια ταινία είναι μια εμπειρία που ενώ είναι δυσάρεστη, αποδεικνύει την ποιότητα και την καλή δουλειά που έχει γίνει για να γυριστεί ένα τέτοιο έργο.
Manhunt: Νέα μίνι σειρά για τη δολοφονία του Lincoln (ΤΡΕΪΛΕΡ)
Κατά την πρεμιέρα της ταινίας “Presence” από τον Steven Soderbergh στο φετινό Sundance Film Festival, μερικοί θεατές αποχώρησαν από την αίθουσα. Σύμφωνα με το Variety, ένας από αυτούς δήλωσε ότι δεν μπορούσε να αντέξει το έντονο άγχος τόσο αργά το βράδυ. Αντίστοιχο σκηνικό συνέβη και στην προβολή της ταινίας “Sasquatch Sunset” των Nathan και David Zellner με τους Jesse Eisenberg και Riley Keough, καθώς δημοσιογράφοι αποχώρησαν μέσα στα πρώτα 30 λεπτά. Η δημοσιογράφος Shirley Li του The Atlantic ανέφερε πως παρακολούθησε την πιο παράξενη ταινία που θα δει φέτος.
Όταν η μικρού μήκους ταινία “The Arrival of a Train at La Ciotat” προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1896, το κοινό συγκλονίστηκε τόσο από την κινούμενη εικόνα ενός τρένου σε φυσικό μέγεθος που ερχόταν κατευθείαν πάνω τους, ώστε ορισμένοι άνθρωποι ούρλιαξαν και έτρεξαν προς το πίσω μέρος της αίθουσας.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπου ταινίες προκάλεσαν δυσανασχέτηση σε κοινό και κριτικούς, οδηγώντας τους να εγκαταλείψουν την κινηματογραφική αίθουσα. Ας εξετάσουμε έξι ενδεικτικές περιπτώσεις:
The Exorcist (1973)
Το 1973, η ταινία του William Friedkin προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον. Ωστόσο, ο κόσμος της εποχής δεν ήταν προετοιμασμένος για τις σκηνές που περιλάμβανε η ταινία, όπως το κοριτσάκι που εμφανίζεται να βάζει έναν σταυρό στο ματωμένο αιδοίο της. Πολλοί θεατές αντέδρασαν με φόβο και εκνευρισμό, με ορισμένους ακόμα να λιποθυμούν. Η ταινία προκάλεσε τόσο έντονες αντιδράσεις που ορισμένοι θεατές πίστευαν ότι παιδιά που έβγαιναν από τις προβολές ήταν δαιμονισμένα και χρειάζονταν νοσοκομειακή φροντίδα. Όλο αυτό το χάος οδήγησε τελικά στο να γίνει ο “Εξορκιστής” μία από τις πιο επιτυχημένες κυκλοφορίες της Warner Bros.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Salò, or the 120 Days of Sodom (1975)
Το “Salò”, μια από τις πλέον διάσημες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου, κυκλοφόρησε σχεδόν τρεις εβδομάδες μετά τον μυστηριώδη θάνατο του Pier Paolo Pasolini και έχει χαρακτηριστεί ως “η πιο ενοχλητική ταινία όλων των εποχών”. Η ταινία αποτελεί διασκευή του μυθιστορήματος “The 120 Days of Sodom” του Μαρκήσιου ντε Σαντ και σύμφωνα με τον David Church, ερευνητή του κινηματογράφου που εξειδικεύεται στην καταγραφή πολιτιστικά διαβόητων ειδών, αναδεικνύει την απώλεια πίστης του σκηνοθέτη στο πολιτικό τοπίο της εποχής και την ήττα της εργατικής τάξης, αφού παρουσιάζει με αποκαλυπτικό τρόπο την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία κατά την εποχή του Μουσολίνι.
Το “Salò” λειτουργεί ως παραβολή για την πολιτική και κοινωνική κατάρρευση, με φασιστικούς αριστοκράτες να εξαναγκάζουν έφηβους σε απάνθρωπες πράξεις. Οι απεικονίσεις βίας και σαδισμού οδήγησαν σε πολυετείς απαγορεύσεις προβολής της ταινίας σε πολλές χώρες, ενώ η Gian Maria Annovi, μελετήτρια του Pasolini, επισημαίνει μια σύνδεση μεταξύ της αισθητικής Dada και της διεστραμμένης δυναμικής της επιθυμίας στο έργο, που αποτελούν ενδιαφέροντα στοιχεία για τον Pasolini.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
The Blair Witch Project (1998)
Το “The Blair Witch Project” άνοιξε νέους ορίζοντες στον κινηματογράφο με την πρωτοποριακή του προσέγγιση, την found-footage κινηματογραφία, και πραγματοποίησε εξαιρετική επιτυχία στα ταμεία, παρά το μικρό του budget. Η ταινία, που κόστισε μόλις 22 χιλιάδες δολάρια, συγκέντρωσε εισπράξεις που ξεπέρασαν τα 240 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. Ωστόσο, η επιτυχία της δεν μνημονεύεται μόνο για τα οικονομικά της επιτεύγματα, αλλά και για την αναστάτωση που προκάλεσε στο κοινό.
Στην Ατλάντα, για παράδειγμα, το προσωπικό ορισμένων κινηματογράφων ήταν αναγκασμένο να κάνει βάρδιες-περιπολίες μέσα στις αίθουσες και στους διαδρόμους, ακόμα και στις τουαλέτες, καθώς ορισμένοι θεατές ένιωθαν ναυτία από το κινηματογραφικό στυλ της ταινίας. Σε άλλους κινηματογράφους, όπως στη Μασαχουσέτη, οι υπεύθυνοι κάλεσαν το κοινό να εκκενώσει την αίθουσα αν ένιωθαν ναυτία, προτρέποντάς τους να κάνουν εμετό έξω από την αίθουσα πριν από την έναρξη της προβολής της ταινίας “The Blair Witch Project”.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
The Walk (2015)
Η ιστορία του φημισμένου γάλλου σχοινοβάτη Philippe Petit έγινε γνωστή μέσω του ντοκιμαντέρ “Man on Wire” το 2008. Αυτή η ιστορία, ένα από τα πιο διάσημα επιτεύγματα του, εμπνέει τον σκηνοθέτη Robert Zemeckis να δημιουργήσει την ταινία “The Walk”, με τον Joseph Gordon-Levitt στον ρόλο του Petit. Παρόλο που το ντοκιμαντέρ είναι ευκαιρία να γνωρίσει κανείς λεπτομερώς την αληθινή ιστορία του Petit, η κινηματογραφική μεταφορά της από τον Zemeckis κατάφερε να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στους θεατές.
Ο Zemeckis χρησιμοποίησε την τεχνολογία για να δημιουργήσει μια εντυπωσιακή αίσθηση ρεαλισμού, θέτοντας τους θεατές δίπλα στον Gordon-Levitt επάνω στο σχοινί πάνω από τους Δίδυμους Πύργους. Πολλοί θεατές ένιωσαν έντονη αδιαθεσία και μερικοί ακόμη έκαναν εμετό κατά την προβολή της ταινίας, κυρίως λόγω της ρεαλιστικής απεικόνισης των σκηνών σχοινοβατικής.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Irréversible (2002)
Η ταινία του Gaspar Noé προκάλεσε αντιδράσεις λόγω της διάσημης και αμφιλεγόμενης σκηνής βιασμού της Alex. Ωστόσο, ορισμένοι θεατές αποχώρησαν και λόγω της ηχητικής συχνότητας των 27 hertz (γνωστή ως infrasound) που χρησιμοποιήθηκε. Αν και αυτή η συχνότητα δεν είναι αντιληπτή από το ανθρώπινο αυτί, μπορεί να προκαλέσει πανικό και άγχος, παρόμοια με τις δονήσεις που παράγουν οι σεισμοί. Αυτή η τεχνική έχει χαρακτηριστεί από μερικούς ως η “συχνότητα φάντασμα”, ο πιο τρομακτικός ήχος που είναι γνωστός στον άνθρωπο, όπως αναφέρει η Telegraph.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
127 Hours (2010)
Κατά την προβολή της ταινίας “127 Hours” του Danny Boyle, πολλοί θεατές γνώριζαν ήδη το πιο σκληρό σημείο της ιστορίας του Aron Ralston: τον ακρωτηριασμό του χεριού του με έναν σουγιά. Παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν τους απέτρεψε από το να παρακολουθήσουν την ταινία. Κατά τη διάρκεια της προβολής, όπως αναφέρει το LA Times, πολλοί θεατές λιποθύμησαν, άλλοι ένιωσαν να τους έρχεται εμετός, και ένας ακόμη που τον πήρε το ασθενοφόρο, τελικά επέστρεψε στην προβολή και χαρακτήρισε την ταινία ως “εξαιρετική” στο τέλος.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Έκπληξη! Teaser για το επερχόμενο σίκουελ του «Moana» της Disney
