Τα ακόλουθα αποφθέγματα προσκαλούν τους αναγνώστες να προβληματιστούν για την πολύπλευρη φύση της παιδικής ηλικίας, της γονεϊκότητας και του περίπλοκου χορού μεταξύ των δύο.
Ο Νίκος Καζαντζάκης, με οδυνηρή σαφήνεια, μας υπενθυμίζει ότι η παρουσία πεινασμένων παιδιών αμφισβητεί την ίδια την έννοια της θεότητας, η παράδοξη φύση της γονεϊκότητας βρίσκει έκφραση στα λόγια του Κλάρενς Ντάροου, αναλογιζόμενος τους διπλούς ρόλους που παίζουν οι γονείς στην αφήγηση μιας ζωής και τα βαθυστόχαστα λόγια του Χαλίλ Γκιμπράν υπογραμμίζουν την οικουμενική αλήθεια ότι τα παιδιά δεν είναι κτήματα αλλά εκδηλώσεις της ίδιας της ζωής μας και θέτουν διαφορετικές οπτικές της σημασίας των παιδιών στη ζωή μας.
10 αποφθέγματα σπουδαίων συγγραφέων για τα παιδιά
- Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει!
Νίκος Καζαντζάκης - Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει.
Πάουλο Κοέλο - Το πρώτο μισό της ζωής μας καταστρέφεται από τους γονείς μας και το δεύτερο μισό από τα παιδιά μας.
Clarence Darrow - Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη, είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς.
Βωβενάργκ - Δεν συνάντησα ποτέ κανέναν που δεν είχε πάρα πολύ έξυπνα παιδιά. Αναρωτιέμαι πώς χάνεται όλη αυτή η εξυπνάδα στην ενηλικίωση.
Fran Lebowitz - Στους Έλληνες έχουν εξουσία οι Αθηναίοι, στους Αθηναίους εγώ, σ’ εμένα η γυναίκα μου, στη γυναίκα μου το παιδί. Έτσι ο γιος μου έχει την ανώτατη εξουσία στην Ελλάδα.
Θεμιστοκλής - Πολλά παιδιά, πολλές σκοτούρες. Κανένα παιδί, καμιά χαρά.
Κικέρων - Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν. Είναι γιοι και κόρες της ίδιας της ζωής.
Χαλίλ Γκιμπράν - Υπάρχουν πατεράδες που δεν αγαπούν τα παιδιά τους. Αλλά δεν υπάρχει παππούς που να μη λατρεύει τα εγγόνια του.
Βίκτωρ Ουγκώ - Τα παιδιά είναι εντελώς εγωκεντρικά. Αισθάνονται τις ανάγκες τους έντονα και αγωνίζονται ανηλεώς για να τις ικανοποιήσουν.
Ζίγκμουντ Φρόυντ
