Η Ιαπωνία έχει αναδείξει μερικούς από τους πιο εξαίρετους συγγραφείς στον κόσμο. Ο τρόπος που χρησιμοποιούν τις λέξεις για να ζωγραφίσουν πανέμορφες εικόνες είναι ασύγκριτος. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τους Χαρούκι Μουρακάμι και Καζούο Ίσιγκουρο, υπάρχουν πολλοί άλλοι συγγραφείς που έχουν γράψει εξίσου συγκινητικά έργα. Ας δούμε 10 αποφθέγματα από βιβλία Ιάπωνων συγγραφέων.
Ανακαλύψτε 5 βιβλιοπωλεία στην Ευρώπη που συνδυάζουν την τέχνη με την λογοτεχνία
Η Ιαπωνία, μια χώρα με πλούσια ιστορία και πολιτισμό, έχει χαρίσει στον κόσμο λογοτεχνικά αριστουργήματα που αγγίζουν την ψυχή. Από τα λυρικά χάικου του Matsuo Bashō μέχρι τα ατμοσφαιρικά μυθιστορήματα του Χαρούκι Μουρακάμι, η ιαπωνική λογοτεχνία – για την οποία η Lavart σας έχει προτάσεις – έχει σαγηνεύσει αναγνώστες σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε τον κόσμο της ιαπωνικής λογοτεχνίας, ανακαλύπτοντας 10 αξέχαστα αποφθέγματα από Ιάπωνες συγγραφείς. Μέσα από αυτές τις σοφές σκέψεις, θα έρθουμε σε επαφή με την ιαπωνική νοοτροπία, θα αγγίξουμε διαχρονικά θέματα και θα ατενίσουμε τον κόσμο με μια νέα ματιά.
1.Όμως κάθε φορά που οι σκέψεις μου έφταναν σε αυτό το σημείο, κάθε φορά, η επιθυμία μου να μιλήσω εξαφανιζόταν. Και έτσι μείναμε ακριβώς όπως ήμασταν, χωρίς να κάνουμε κύματα, στάσιμοι. (Banana Yoshimoto, Asleep)
Αυτή η επαναληπτική χρήση της φράσης “κάθε φορά” τονίζει τη συνεχή επανάληψη αυτού του συναισθηματικού αδιεξόδου. Το απόσπασμα περιγράφει μια κατάσταση συναισθηματικής δυσλειτουργίας, όπου ο φόβος της έκφρασης εμποδίζει την επικοινωνία και οδηγεί σε μια στάσιμη σχέση. Η αδυναμία να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο αφήνει το μέλλον της σχέσης αβέβαιο.
2. Μήπως δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η ίδια η ζωή; Η ζωή – αυτή η απέραντη, περίπλοκη θάλασσα, γεμάτη με διάφορα συντρίμμια, που ξεχειλίζει από ιδιότροπα, βίαια και όμως αιώνια διάφανα γαλάζια και πράσινα. (Yukio Mishima, Δίψα για έρωτα)
Το απόσπασμα από το βιβλίο “Δίψα για Έρωτα” του Yukio Mishima είναι φιλοσοφικό και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη φύση της ζωής και της ανθρώπινης εμπειρίας. Η ερώτηση είναι ρητορική και δεν απαιτεί επίσημη απάντηση. Επιδιώκει να προκαλέσει τον αναγνώστη να σκεφτεί την ουσία της ζωής. Αναρωτιέται αν η ίδια η ζωή, με όλες τις αντιφάσεις και την πολυπλοκότητά της, είναι αρκετή ή αν υπάρχει κάποιο μεγαλύτερο νόημα.
3. Όταν διασχίζω ένα ποτάμι στο έντονο φως του φεγγαριού, μου αρέσει να βλέπω το νερό να σκορπίζεται σε βροχές κρυστάλλων κάτω από τα πόδια των βοδιών. (Sei Shonagon, The Pillow Book)
Μια σύντομη, αλλά ποιητική παρατήρηση που αποκαλύπτει την εκτίμηση της συγγραφέως για την απλή ομορφιά της φύσης. Το απόσπασμα αποτελεί παράδειγμα της ιαπωνικής αισθητικής του “wabi-sabi“, που εκτιμά την απλότητα, την ασυμμετρία και την ατέλεια.
4. Ο νόμος είναι μια συσσώρευση ακούραστων προσπαθειών για να εμποδίσει την επιθυμία του ανθρώπου να μετατρέψει τη ζωή σε μια στιγμή ποίησης. (Yukio Mishima, Runaway Horses)
Το απόσπασμα υποστηρίζει ότι ο νόμος, ως σύμβολο της κοινωνικής τάξης, έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη επιθυμία για αυθόρμητη έκφραση και ομορφιά. Ο Mishima παρουσιάζει τον νόμο ως ένα εμπόδιο στην αυθεντική έκφραση, υψώνοντας την τέχνη ως μέσο για την υπέρβαση των κοινωνικών περιορισμών.
5. Κάποιος κάνει κάθε προσπάθεια να ζήσει με αξιοπρέπεια και ευπρέπεια, χωρίς να βλάψει κανέναν άλλον, κι όμως οι άνθρωποι θα γκρινιάζουν, θα ψιθυρίζουν και θα προσπαθούν να τον ρίξουν. Είναι πολύ ενοχλητικό. (Οσάμου Νταζάι, Παραμύθια)
Το απόσπασμα εξερευνά την απογοήτευση που προκαλεί η κακεντρέχεια των άλλων, παρά τις προσπάθειες κάποιου να ζήσει με εντιμότητα και χωρίς να βλάψει κάποιον. Ταυτόχρονα, αγγίζει την ανθρώπινη ανάγκη για αποδοχή και εκτίμηση, παρά τις αντιξοότητες.
6. Γιατί ξεκάθαρα είναι αδύνατο να αγγίξεις την αιωνιότητα με το ένα χέρι και τη ζωή με το άλλο. (Γιούκιο Μισίμα,
Ναός του Χρυσού Περιπτέρου)
Εδώ έχουμε ένα καίριο φιλοσοφικό ερώτημα: την αδυναμία του ανθρώπου να συμφιλιώσει την πεζή πραγματικότητα με την αιώνια ομορφιά. Ο Mishima παρουσιάζει την αιωνιότητα και τη ζωή ως δύο διαφορετικά μονοπάτια, αδύνατον να συνυπάρξουν.
7. Δεν θυμάμαι ποιος μίλησε πρώτος, όμως θυμάμαι καλά τα πρώτα λόγια μας: “Πόσο συχνά συναντιόμαστε ανάμεσα σε παλιά βιβλία!” Αυτή ήταν η αρχή της φιλίας μας. (Ογκαΐ Μόρι, Οι Άγριες Χήνες)
Το απόσπασμα του Μόρι μας υπενθυμίζει ότι οι φιλίες μπορούν να ανθίσουν από απλά πράγματα, όπως η κοινή αγάπη για κάτι. Η νοσταλγική αφήγηση υπογραμμίζει τη σημασία της μνήμης στη διατήρηση των φιλικών δεσμών.
8. Κοιτάμε και οι δύο το ίδιο φεγγάρι, στον ίδιο κόσμο. Συνδεόμαστε με την πραγματικότητα με την ίδια γραμμή. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να τη φέρω αθόρυβα κοντά μου. (Χαρούκι Μουρακάμι, Σπούτνικ αγαπημένη)
Παρόλο που μπορεί να νιώθουμε απομονωμένοι, μοιραζόμαστε μια κοινή πραγματικότητα και έχουμε τη δύναμη να χτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας.
9. Ήταν κάτω από τα κύματα, ένα πλάσμα που σέρνονταν στον πυθμένα του ωκεανού. (Ντόπο Κουνικίντα, Πέντε Ιστορίες του Ντόπο Κουνικίντα)
Το απόσπασμα του Kunikida αγγίζει υπαρξιακά ερωτήματα και θέτει προβληματισμούς για τη θέση του ανθρώπου στον κόσμο. Η αίσθηση απομόνωσης και ασήμαντης ύπαρξης έρχεται σε αντίθεση με την απεραντοσύνη και την άγνωστη δύναμη που κρύβει ο ωκεανός.
10. Ο ποταμός Μογκάμι έχει πνιγεί πέρα και βαθιά / Κάτω από τα παλλόμενα κύματά του / Τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού. (Matsuo Bashō, Ο στενός δρόμος προς τον βαθύ βορρά)
Το χάικου του Μπασό, με τη λιτή του γλώσσα και τη χρήση της εικόνας, προκαλεί στον αναγνώστη ποικίλες ερμηνείες. Μπορεί να αναφερθεί στην δύναμη της φύσης, τη ροή του χρόνου, την εφήμερη φύση της ζωής, ή ακόμα και τη μεταβλητότητα του κόσμου. Η αντίθεση μεταξύ της δύναμης του ποταμού και της έντασης του καλοκαιριού δημιουργεί μια έντονη εικόνα που μένει χαραγμένη στη μνήμη.
Η Lavart σας ταξιδεύει και στο λογοτεχνικό κόσμο άλλων χωρών:
Γερμανική λογοτεχνία: 9 από τα καλύτερα βιβλία για να βυθιστείτε στον κόσμο της
10 έργα που θα σας μυήσουν στα βάθη της ρωσικής λογοτεχνίας
Έρμαν Έσσε: «Όταν μισούμε έναν άνθρωπο, τον μισούμε για κάτι που μας θυμίζει τον εαυτό μας»
