Συνήθως ξεκινάω τις συνεντεύξεις με την έκφραση “συναντήθηκα με…”. Η συγκεκριμένη συνέντευξη, όμως, λόγω της καραντίνας, πραγματοποιήθηκε από απόσταση. Οι Social Waste είναι μια χιπ χοπ μπάντα που φημίζεται για τον πολιτικοποιημένο της στίχο και πρόσφατα κυκλοφόρησαν τον καινούργιο τους δίσκο “Σύνορα”. Επίκαιροι και ευθείς μας μιλάνε για τα καινούργια τους κομμάτια, για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, αλλά και για τη δίκη τους “Ουτοπία”.
“Ένα δύο – ένα δύο η φωνή στο ηχείο
και στο πάλκο η μπάντα τότε, τώρα, για πάντα“
Ελένη Σινάκου (Lavart): Μετά από μερικά χρόνια απουσίας σας, ενωθήκατε ξανά και βγάλατε έναν δίσκο, “Στη γιορτή της Ουτοπίας”, επειδή είχατε την ανάγκη να μιλήσετε για όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία. Ο καινούργιος δίσκος, “Σύνορα”, εξακολουθεί να αντικατοπτρίζει αυτή την ανάγκη ή δημιουργήθηκε ως φυσική ακολουθία αφού ξανασμίξατε;
Social Waste: Εμείς δεν κάνουμε τραγούδια για να βιοποριστούμε. Ό,τι κάνουμε είναι εσωτερική ανάγκη έκφρασης, δεν γίνεται -ας πούμε – για να βγει καινούριος δίσκος να πουλήσει, να μας καλούν σε φεστιβάλ να τον παρουσιάσουμε κλπ γιατί …μπαγιατέψαμε. Δεν έχουμε, οπότε, αυτή την πρεμούρα να “φτιάξουμε” καινούριο προϊόν για να “πουλήσουμε”. Από το πρώτο τραγούδι που έβγαλε μέχρι και το τελευταίο άλμπουμ, δεν έχει αλλάξει αυτό σε αυτή τη μπάντα.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Στο τραγούδι “Λένε” γίνεται αισθητή η διαφοροποίησή σας από τα υπόλοιπα hip hop ρεύματα. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να τραγουδήσετε για όλους αυτούς που σας επικρίνουν;
Social Waste: Δεν τραγουδάμε ουσιαστικά για αυτούς που μας επικρίνουν. Ας πούμε ότι αυτό είναι ένα “στιχουργικό τέχνασμα” που φτιάχνει το πλαίσιο του τραγουδιού. Αλλά το τραγούδι ουσιαστικά δεν απαντάει σε κανένα, απλώς μας διαχωρίζει από την καρικατούρα του χιπ χοπ. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, δεν είμαστε όλοι μαζί, υπάρχει και αξιοπρεπές χιπ χοπ – και δε μιλάμε μόνο για εμάς – και δε θέλουμε να μας βάζουν στο ίδιο καζάνι με τις καρικατούρες απλά και μόνο γιατί χωράμε όλοι κάτω από την ταμπέλα “χιπ χοπ”.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Στο ίδιο πλαίσιο, βλέπουμε και ένα νέο είδος μουσικής, την τραπ, να ακούγεται όλο και περισσότερο, ιδιαίτερα στα νέα παιδιά και, ταυτόχρονα, να διαφημίζεται πολύ από τα μέσα. Ποια είναι η άποψή σας για αυτό;
Social Waste: Με την τραπ σαν είδος δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα. Ραπ είναι με άλλη δομή απαγγελίας, και με …περισσότερα hihat. Η κυρίαρχη θεματική είναι που μας ενοχλεί, όπως μας ενοχλεί και στο χιπ χοπ, όταν είναι προσανατολισμένη στον καταναλωτισμό, το μισογυνισμό κλπ.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Ένα χαρακτηριστικό της μουσικής σας είναι η χρήση παραδοσιακών οργάνων στις ενορχηστρώσεις σας. Ποια είναι τα οφέλη και τα κόστη αυτής της επιλογής;
Social Waste: Τα οφέλη δε χρειάζεται να τα αναφέρουμε καν. Φτιάχνουμε μουσική από το μηδέν, την παίζουμε ζωντανά, δεν ψάχνουμε πλέον σε τράπεζες ήχων για ήδη ηχογραφημένα θέματα κλπ. Επίσης, μας δίνει ένα χαρακτήρα, δικό μας απολύτως, δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο ελληνικό χιπχοπ (ούτε και στο μεσογειακό ίσως). Τα κόστη από την άλλη είναι επίσης πολλά: δεν πατάς ένα κουμπάκι και παίζει η μουσική προ ηχογραφημένη πλέον, ξέρεις, όπως κάνουν άλλοι χιπ χοπ καλλιτέχνες, και, όπως κάναμε και εμείς στο παρελθόν. Είναι μια ολόκληρη μπάντα στη σκηνή που πρέπει να συντονιστεί, αυτό προϋποθέτει άπειρες πρόβες, ανεβάζει και το γενικότερο κόστος τόσο της συναυλίας όσο και της ηχογράφησης αλλά και της μετακίνησης κατά πολύ, προϋποθέτει συντονισμό δέκα ανθρώπων για να πάμε να παίξουμε οπουδήποτε κλπ. Εκεί που μπορούσαμε να πάμε με ένα αυτοκίνητο κάπου, τώρα θέλουμε βανάκι ολόκληρο για να χωρέσουμε. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι, επίσης, άλλο πράγμα. Δε συγκρίνεται.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Οι περισσότεροι από εσάς ταξιδεύετε πολύ συχνά σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, κάτι που φαίνεται και σε πολλές αναφορές στα τραγούδια σας. Η έμπνευση, τελικά, από που πηγάζει;
Social Waste: Αυτό είναι μια παρεξήγηση που υπάρχει. Δεν ταξιδεύουμε συστηματικά οι περισσότεροι. Μάλλον μειοψηφία στη μπάντα είναι αυτοί που ταξιδεύουν συστηματικά. Απλά τυχαίνει να είναι μέσα σε αυτούς και αυτοί που γράφουν. Η έμπνευση τώρα δεν πηγάζει αναγκαστικά από τα ταξίδια, κι αυτό είναι παρεξήγηση. Και σε ένα σκοτεινό υπόγειο στα Πετράλωνα μπορεί να πηγάσει. Απλά τα ταξίδια, όπως και τα βιβλία, σου ανοίγουν νέους ορίζοντες. Από την άλλη, ο Άλκης Αλκαίος δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του, κι όμως έγραψε μέχρι και για το Κατμαντού, γι’ αυτό και η Λένα Παππά του αφιέρωσε το υπέροχο “μες στο κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα…”
Ελένη Σινάκου (Lavart): Πως ορίζετε τη διαχρονικότητα για μια μουσική μπάντα;
Social Waste: Αυτό το δείχνει μόνο ο χρόνος και το κατά πόσο έχουν κάτι να πουν τα τραγούδια και για άλλες εποχές. Δε μας απασχολεί τόσο. Εμείς θέλουμε να χουμε κάτι να πούμε για την εποχή που ζούμε.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Στο παρελθόν έχετε συνεργαστεί με διάφορους και διαφορετικούς καλλιτέχνες στα τραγούδια σας. Ποιο είναι το κριτήριο επιλογής κάθε φορά; Έχετε μετανιώσει για συνεργασίες του παρελθόντος;
Social Waste: Για καμία συνεργασία δεν έχουμε μετανιώσει. Οι περισσότεροι ήταν ήδη φίλοι μας ούτως ή άλλως και είναι ακόμα, οπότε αυτό το παρεϊστικο είναι το βασικό κριτήριο.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Στίχος και μουσική. Τι ρόλο παίζει το κάθε ένα από αυτά στα τραγούδια σας;
Social Waste: Πλέον τα δουλεύουμε και τα δυο εξίσου. Προσπαθούμε τουλάχιστον. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε μια μπάντα που ξεκίνησε με μεγάλη βάση στο στίχο, και στην πορεία προσπάθησε να το εξισορροπήσει και μουσικά.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Με μία λέξη, τι σημαίνει hip hop για τον καθένα από εσάς;
Λεωνίδας: Δημιουργικότητα.
Γιάννης: Αμεσότητα.
Γιώργος: Ελευθερία.
Χρήστος: Παίρνωθέση (μια λέξη).
Ελένη Σινάκου (Lavart): Ο καθένας από εσάς, εκτός από τη μουσική, δραστηριοποιείστε και σε άλλους κλάδους. Τι σας προσφέρει η ενασχόληση με τη μουσική; Διέξοδο; Επιδίωξη για κοινωνική αλλαγή;
Social Waste: Έναν άλλο τρόπο έκφρασης, που ίσως δεν βρίσκει διέξοδο στις άλλες δραστηριότητές μας. Και μια πολύ μεγαλύτερη απεύθυνση.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Σαν μπάντα χαρακτηρίζεστε για τον κοινωνικοπολιτικό σας στίχο και τον τρόπο που σχολιάζετε μέσα από τα τραγούδια σας την κοινωνική πραγματικότητα. Πως θα σχολιάζατε την “κανονικότητα” που ζούμε τους τελευταίους μήνες και την έντονη χρήση της συγκεκριμένης λέξης από την πολιτική ηγεσία;
Social Waste: Την κανονικότητα την επανάφερε βασικά ο ΣΥΡΙΖΑ, που υποσχέθηκε να την αλλάξει. Η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει αυτό που υποσχέθηκε: νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα και καταστροφή του περιβάλλοντος με το νομοσχέδιο – ντροπή του Χατζηδάκη, μπατσοκρατία Χρυσοχοΐδη έτοιμη για καταστολή, χριστιανοταλιμπανικός φονταμενταλισμός της Κεραμέως, ναζί διοικητές στρατοπέδων στα οποία στοιβάζουν πρόσφυγες και μετανάστες… Δυστοπία.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Ενόψει Covid-19, οι αναφορές περί ατομικής ευθύνης είναι κυρίαρχες στον πολιτικό λόγο. Που θεωρείτε ότι σταμάτα η ατομική και ξεκινά η κρατική ευθύνη;
Social Waste: Δεν είδαμε εμείς καμία κρατική ευθύνη. Είδατε να ενισχύεται το ΕΣΥ; Αντί να προσλάβουν γιατρούς προσλαμβάνουν μπάτσους. Αυτή είναι η κρατική ευθύνη; Της επιτήρησης; Έχουν και τα ΜΜΕ τα οποία πληρώνουν για να μας πείσουν ότι πήραν μέτρα κλπ. Σε σχέση με άλλες χώρες τα μέτρα που πήραν ήταν παιδική χαρά – από τύχη την έχουμε γλιτώσει ως τώρα. Ανοίγουν και σχολεία και εκκλησίες, φέρνουν και τους τουρίστες ανεξέλεγκτα, λες και βρέθηκε το γιατρικό, λες και επειδή δεν έφτασε στην Ελλάδα μέχρι τώρα, τελείωσε ο ιός. Λογικό πάντως, αυτοί είναι οι χρηματοδότες της κυβέρνησης: οι ξενοδόχοι, οι εφοπλιστές, οι εργολάβοι, αυτοί δε θέλουν να χάνουν κέρδη. Αν πεθάνει και κανας εργαζόμενος στην πορεία…ε δε θα ναι και η πρώτη φορά..ε;
Ελένη Σινάκου (Lavart): Ποια είναι η άποψή σας για την εργαλειοποιήση των καλλιτεχνών από τα πολιτικά κόμματα και η χρήση τους για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και marketing;
Social Waste: Έχει να κάνει και με τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Δηλαδή, ο Σαββόπουλος κατά λάθος τα δίνει τα τραγούδια του στην Κυβέρνηση για τα σποτάκια; Η Πρωτοψάλτη δεν ήξερε που πήγαινε; Δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι καλλιτέχνες.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Στο τραγούδι “Σύνορα” μιλάτε για εφήμερα σύνορα. Πόσο εφήμερα είναι τελικά, όταν τα τελευταία χρόνια η επεκτατική πολιτική ορισμένων κρατών και τα κοινωνικά προβλήματα έχουν οδηγήσει σε μια μεγάλη προσφυγική κρίση;
Social Waste: Δεν είναι ούτε η πρώτη φορά που συμβαίνει στην ιστορία, ούτε και δυστυχώς η τελευταία. Αυτό δε σημαίνει ότι τα σύνορα δεν είναι εφήμερα. Είναι μια κοινωνική κατασκευή, δεν υπήρχαν πάντα. Και μάλλον δε θα υπάρχουν και πάντα, είναι ηλίθιο να πιστεύεις το αντίθετο. Ούτε τα ίδια έχουν παραμείνει από τη στιγμή που ξεκίνησαν να υπάρχουν.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Σκουριές, Άγραφα… οι νέοι ανεμόμυλοι του Δον Κιχώτη. Εν μέσω καραντίνας κατατέθηκε το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο στη Βουλή, με το οποίο ανοίγει ο δρόμος για εξορύξεις και λατομεία. Πόσο εύκολο είναι να κερδηθεί αυτή η μάχη στα πλαίσια της “Πράσινης Ανάπτυξης”;
Social Waste: Όλη η κουβέντα για την πράσινη ανάπτυξη είναι μια χίμαιρα. Ας ξεκινήσουμε από το τι είναι “ανάπτυξη”. Αφηρημένος όρος που στη δυτική καπιταλιστική λογική ουσιαστικά σημαίνει: αύξηση του ΑΕΠ. Και πώς αυξάνεται το ΑΕΠ; Παράγοντας περισσότερο, καταναλώνοντας περισσότερο, πουλώντας περισσότερο. Πόση εκμετάλλευση κρύβεται πίσω από την αύξηση του ΑΕΠ; Πόση καταστροφή περιβαλλοντική; Επίσης η αύξηση του ΑΕΠ μοιράζεται ισότιμα; Και τελευταίο ερώτημα: Είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι σε ένα πεπερασμένο πλανήτη εσύ θα τον εκμεταλλεύεσαι απεριόριστα, χωρίς συνέπειες; Και έρχεται η υπόσχεση της πράσινης ανάπτυξης να σου πει ότι “μη φοβάσαι, συνέχισε με τον ίδιο τρόπο ζωής και κατανάλωσης, και εμείς βρήκαμε τη λύση, θα εκμεταλλευτούμε και τον αέρα και τον ήλιο, μετά το έδαφος και το υπέδαφος που το εξαντλήσαμε και δεν τρέχει κάστανο”. Μετά θα ‘ρθει και η υπόσχεση των άλλων πλανητών ίσως, αφού καταστρέψουμε εντελώς αυτόν εδώ. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος ζωής μας, όσο θα καταναλώνουμε με αυτούς τους ρυθμούς οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή του πλανήτη. Και δε μας σώζουν ούτε ανεμογεννήτριες ούτε χωράφια φυτεμένα με φωτοβολταϊκούς καθρέφτες. Είναι δομικό το ζήτημα.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Στο τραγούδι “Τσιφλίκι” σχολιάζετε την αριστοκρατία και την παιδεία των χρημάτων, την ιδιωτική. Τι είναι παιδεία για εσάς;
Social Waste: Όχι πάντως κάτι που αγοράζεται. Ούτε κάτι που μαθαίνεται στο σχολείο, εκεί μιλάμε για εκπαίδευση: στις αρχές του έθνους – κράτους, της θρησκείας, του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου κλπ. Δείτε ας πούμε τον Μπακογιάννη: έχει λάβει εκπαίδευση που κόστισε περίπου 450.000 δολάρια, απλά και μόνο για να μπορεί η μάνα του να λέει ότι “το παιδί μου σπούδασε στο Χάρβαρντ”, άρα έχει τη “σφραγίδα της αυθεντίας,” άρα είναι άξιος. Βέβαια, αν έχεις μάνα υπουργό εξωτερικών και παππού πρωθυπουργό, και 50.000 δολάρια το χρόνο να διαθέτεις, ε δεν είναι και τόσο δύσκολο να σε δεχτεί το όποιο Χάρβαρντ.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Τίθεστε υπέρ της αυτοοργάνωσης, και, πιο συγκεκριμένα, όταν αυτή πραγματοποιείται “αριστερά και από τα κάτω”. Πως μπορεί η αυτοοργάνωση να θέσει τα θεμέλια για έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που ζούμε;
Social Waste: Αυτοοργανωμένα, ισότιμα, και αμεσοδημοκρατικά.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Πως θα περιγράφατε τον ιδανικό τρόπο αλλαγής της κοινωνίας; Ποιο είναι το δικό σας όραμα;
Social Waste: Βρίσκεται στην παραπάνω ερώτηση.
Ελένη Σινάκου (Lavart): Και για να κλείσουμε με μια δίκη σας πρόταση, τι θα προτείνατε στους αναγνώστες να διαβάσουν; Ποια είναι τα αναγνωστικά πρότυπα του καθενός;
Λεωνίδας: Εγώ τελευταία διαβάζω πολύ ταξιδευτές-ρεπόρτερ μιας άλλης εποχής. Καπουτσίνσκι και Τερτσάνι.
Χρήστος: Εγώ μόλις διάβασα ¨Το Στιλέτο¨ του Μπόγνταν Τεοντορέσκου. Είναι ένα επίκαιρο μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας. Η ιστορία συμβαίνει στο Βουκουρέστι και σκιαγραφεί με συναρπαστικό τρόπο θέματα ρατσισμού και πολιτικής διαφθοράς.
Γιάννης: Θα πρότεινα Γκαλεανο “Ένας κόσμος ανάποδα”. Έχει έναν μαγικό τρόπο να μεταφέρει κοινωνικά, πολιτικά γεγονότα.
Υ.Γ. Μπορείτε να ενημερώνεστε για τα νέα των Social Waste:
Site: http://socialwaste.org/
Facebook page: https://www.facebook.com/Social.Waste.Official/
Συνέντευξη: Ελένη Σινάκου (Lavart)
Φωτογραφίες: John Mak, Ελένη Σινάκου (Lavart)
