Οι Imam Baildi κλείνουν 10 χρόνια ζωής γεμάτα αναπάντεχες ενορχηστρώσεις και remixes πάνω σε παλιά ρεμπέτικα λαϊκά τραγούδια, πρωτότυπες συνθέσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Μέλη της μπάντας αποτελούν οι: Ορέστης Φαληρέας, η Ρένα Μόρφη, ο MC Yinka,ο Γιάννης Δίσκος, ο Αλέξης Αραπατσάκος, ο Στέλιος Προβής, ο Περικλής Αλιώπης, ο Μηνάς Λιάκος και ο Λύσανδρος Φαληρέας. Ο Λύσανδρος μας μίλησε λίγες ώρες πριν από το επετειακό live των Imam Baildi στη Θεσσαλονίκη
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Οι Imam Baildi βρίσκονται ενεργά στο χώρο την ελληνικής μουσικής από το 2007, πες μου δυο λόγια για τις δυσκολίες που συναντήσατε στο ξεκίνημά σας.
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)- Οι δυσκολίες που συναντάς όταν ξεκινάς είναι πολλές αλλά δεν τις συνειδητοποιείς αρχικά, γιατί δεν έχεις εμπειρία, δεν έχεις κάτι να συγκρίνεις. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι που μπορεί να σου πάρει 3 ή 4 μήνες για να το ολοκληρώσεις, σου φαίνεται κάτι φυσιολογικό, ενώ στην πραγματικότητα ενδεχομένως είναι λιγότερο δύσκολο. Αυτό το ανακαλύπτεις στην πορεία. Κάποια πράγματα μπορείς να τα κάνεις πιο γρήγορα, όταν έχεις περισσότερη εμπειρία. Είναι πολλά αυτά που σου συμβαίνουν στην αρχή, τα οποία τα αντιμετωπίζεις ως φυσιολογικά και δε σε πειράζουν. Οπότε στην πραγματικότητα, δεν είναι ακριβώς δυσκολίες, είναι απλά ένα στάδιο στην πορεία σου. Δυσκολίες θα μπορούσα να πω ότι έχεις, όταν έχεις αρκετό άγχος στην αρχή για κάποια πράγματα, όπως το να κάνεις μια συναυλία, να ανέβεις στη σκηνή ή να φοβηθείς για κάποιο λάθος που συνέβη στο stage. Ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ ασήμαντο γεγονός. Τέτοιου είδους πράγματα, το να οργανώσεις τις πρώτες συναυλίες, τα πρώτα tour, όσα κάνεις για πρώτη φορά, συνοδεύονται από ένα άγχος και μία ανησυχία. Αυτό δε το βιώνεις σαν δυσκολία, αλλά σαν μέρος της διαδικασίας. Έτσι κάπως σε δυναμώνει και έπειτα το κοιτάς με νοσταλγία και λες…
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Πόσο εύκολο ήταν και πόσο λιγότερο άγχος θα μπορούσατε να είχατε…
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)- Ναι και αυτό σε βοηθάει, γιατί ακόμη κι αν περνούν τα χρόνια, δε σημαίνει ότι φεύγει το άγχος ή οι δυσκολίες που σε προβληματίζουν, αλλά μπορείς να πεις στον εαυτό σου, πως όπως μία δύσκολη κατάσταση ξεπεράστηκε, έτσι ξεπερνιούνται όλα.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)-Αν ξεκινούσατε τώρα, το 2017, πιστεύεις ότι θα ήταν πιο δύσκολο για εσάς να προχωρήσετε;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)- Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση. Δεν ξέρω καταρχήν αν θα κάναμε το ίδιο πράγμα, μάλλον θα κάναμε κάτι διαφορετικό. Πιστεύω, ότι καθετί που κάνει οποιοσδήποτε καλλιτέχνης, έχει άμεση σχέση με τον χώρο και τον χρόνο γύρω του. Αυτό το λέω κυρίως από την άποψη, ότι για να ξεκινήσεις να κάνεις κάτι πρέπει κάτι να σε τρώει, κάτι να σε έχει γοητεύσει, κάτι να σε ελκύει σε αυτό που κάνεις. Έχει να κάνει πολύ με την ηλικία στην οποία είσαι και με το τι ακούς γύρω σου. Άλλα πράγματα ακούμε τώρα, άλλα τότε, οπότε νομίζω θα ήταν πολύ διαφορετικό. Τώρα αν θα ήταν πιο δύσκολο ή όχι, νομίζω θα ήταν περίπου το ίδιο δύσκολο ή περίπου το ίδιο εύκολο. Κάθε αρχή έχει κάποια όμορφα στοιχεία, γιατί έχει έναν ενθουσιασμό και μία ρομαντική διάθεση που με τα χρόνια αλλάζει κάπως αλλά, ξέρεις, κάποια πράγματα όπως λέγαμε και πριν, τα φέρεις πολύ βαρέως ενώ δε χρειάζεται. Οπότε πιθανώς να αντιμετωπίζαμε τις ίδιες δυσκολίες πάνω κάτω.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη σε μια εποχή που επικρατεί κρίση αξιών και πολιτισμού γενικότερα;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)- Νομίζω ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να αγαπάει πραγματικά αυτό που κάνει. Να δημιουργεί κάτι το οποίο είναι τουλάχιστον για τον ίδιο όμορφο, που του αρέσει και τον εκφράζει πραγματικά. Νομίζω όσο το κάνει αυτό, τόσο προσφέρει, γιατί κάπου θα βρει αποδέκτη, κάποιον θα αγγίξει. Αν κάνεις κάτι από υποχρέωση ή μόνο από ανάγκη για βιοπορισμό, αυτό το πράγμα συνήθως δεν αγγίζει τον ακροατή. Το θέμα είναι να είσαι σίγουρος ότι αυτό που έχεις φτιάξει εσύ σαν δημιουργός σου αρέσει και σε εκφράζει, κι αν συμβαίνει αυτό, οτιδήποτε στυλ και αν είναι, είτε είναι κάτι «κουλτουριάρικο» είτε είναι κάτι πιο εμπορικό και για ευρεία κατανάλωση δεν έχει σημασία, δεν υπάρχουν κατηγορίες ως προς αυτό. Αν σου αρέσει και σε εκφράζει σαν καλλιτέχνη, είναι σίγουρο ότι κάποιον θα ακουμπήσει και αυτόν που θα ακουμπήσει θα του έχεις προσφέρει κάτι.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Το νιώθετε αυτό στις συναυλίες σας; Ο κόσμος ανταποκρίνεται;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)- Ναι το βλέπουμε! Είναι πραγματικά ένα πολύ μεγάλο μέρος της ανταμοιβής και του λόγου που συνεχίζουμε να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Είναι μοναδικό συναίσθημα να ανεβαίνεις στη σκηνή, να παίζεις και να βλέπεις ότι ο κόσμος από κάτω περνάει καλά και αγαπάει αυτό που κάνεις, είναι σα να σε αγαπούν πάρα πολλοί άνθρωποι ξαφνικά στον ίδιο χώρο. Είναι σα ψυχοθεραπεία.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Θεωρείς ότι οι μπάντες στην Ελλάδα μπορούν να κατακτήσουν μια σεβαστή θέση στο χώρο της μουσικής;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)- Αυτό έχει να κάνει ουσιαστικά με τη διαχείριση και τη συνέχιση της πορείας. Μπορεί να είναι δύσκολο για έναν καλλιτέχνη που πορεύεται μόνος του χωρίς να έχει σταθερή μπάντα, μπορεί να είναι δύσκολο και για μία μπάντα. Όλα έχουν να κάνουν με τη διαχείριση και το πώς εκλαμβάνεις τον εαυτό σου, πώς αντιλαμβάνεσαι τη θέση σου εντός του πλαισίου στο οποίο βρίσκεσαι και πώς θέλεις να συνεχίσεις. Στην Ελλάδα έχουν απαιτήσεις και τα δύο. Όντως οι μπάντες είναι λιγότερες, ίσως γιατί στην Ελλάδα δίνουμε πάρα πολύ έμφαση στο στίχο σε σχέση με το εξωτερικό. Στο εξωτερικό ο ρόλος του μουσικού υποβάθρου και του στυλ μουσικής είναι πολύ πιο καθοριστικός στο αν θα αρέσει στο κοινό ή όχι. Ενώ στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερο το ποσοστό της σημασίας που δίνεται στο στίχο και στο τραγούδι αποκλειστικά, άσχετα αν η μουσική που συνοδεύει το στίχο ανήκει στο «α» ή στο «β» στυλ. Στην Ελλάδα υπάρχει μια έμφαση στους τραγουδιστές, αλλά τα πράγματα αλλάζουν, εξελίσσονται και νομίζω ότι υπάρχει χώρος για όλους. Σίγουρα δε θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή είναι πιο δύσκολο για μία μπάντα από ότι είναι για έναν σόλο τραγουδιστή να πετύχει. Είναι καθαρά θέμα διαχείρισης.
…είναι σα να σε αγαπούν πάρα πολλοί άνθρωποι ξαφνικά στον ίδιο χώρο. Είναι σα ψυχοθεραπεία.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Έχετε βγει στο εξωτερικό, έχετε ταξιδέψει κάνοντας συναυλίες, μείνατε ευχαριστημένοι από την ανταπόκριση του κόσμου εκεί;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Οι συναυλίες στο εξωτερικό είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία, ο κόσμος ανταποκρίνεται πολύ, ακόμη κι όταν παίζουμε σε καθαρά ξένο κοινό που δεν ξέρει τα τραγούδια και δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα. Ο κόσμος ανταποκρίνεται γιατί καταλαβαίνει ότι υπάρχει μια μίξη παλιού και καινούριου ήχου. Στις συναυλίες μας χρησιμοποιούμε κάποια προ-ηχογραφημένα κανάλια, όπως τα λέμε εμείς, που μπορεί να είναι είτε μια μελωδία που είναι παρμένη από έναν παλιό δίσκο, είτε μια παλιά φωνή. Αυτό είναι κάτι με το οποίο ο κόσμος στο εξωτερικό είναι πολύ εξοικειωμένος καθώς εκεί είχε ξεκινήσει η διαδικασία του remix. Από την άλλη ο κόσμος λαμβάνει έναν ήχο που του είναι φρέσκος, καθώς το στοιχείο της ελληνικής μουσικής δεν έχει ταξιδέψει τόσο πολύ προς τα έξω, είναι κάτι καινούριο, οπότε θα λέγαμε υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον. Όσο περισσότερο πηγαίνεις προς το βορρά που η καθημερινότητα του κόσμου είναι κάπως πιο σκληρή, επειδή ακριβώς ο κόσμος ζει με ένα τρόπο ο οποίος είναι εντός κάποιων ορίων πιο αυστηρός από τον δικό μας, εκεί οι άνθρωποι βγαίνουν λιγότερο έξω σε σχέση με εμάς ή δουλεύουν περισσότερες ώρες, ή γενικότερα έχουν κάποιες παραμέτρους στη ζωή τους που δεν τους αφήνουν να παρεκκλίνουν από την κανονικότητα άλλων λαών όπως ο δικός μας. Όταν πηγαίνει σε μια συναυλία είναι αποφασισμένος να τα δώσει όλα. Έτσι βλέπεις ότι από την πρώτη στιγμή, πως αν «πυροδοτήσεις» σαν συγκρότημα ενέργεια, ο κόσμος ανταποκρίνεται από το πρώτο λεπτό, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνει τη μουσική ή δεν γνωρίζει τα κομμάτια.
Ένα από τα σημαντικά πράγματα με τα οποία ασχολούμαστε τον τελευταίο καιρό είναι η συμμετοχή μας στο Babel Med στη Μασσαλία, ένα music conference, ουσιαστικά είναι ένα φεστιβάλ με κοινό που αποτελείται από επαγγελματίες της μουσικής. Εκεί πηγαίνεις για να εκθέσεις τη μουσική σου, να σε βοηθήσουν να δικτυωθείς και να ακουστείς περισσότερο στην Ευρώπη.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)- Διασκευάζετε τραγούδια από μια εποχή που θα την χαρακτηρίζαμε πονεμένη για τη χώρα, όπως για παράδειγμα το «Δε θέλω πια να ξαναρθείς», γραμμένο τη δεκαετία του 70, σε περίοδο δικτατορίας. Θεωρείτε ότι με τον τρόπο σας, τη μοντέρνα πινελιά που δίνετε, το χορευτικό ρυθμό που έχουν τα τραγούδια σας, περνάτε κάποιο μήνυμα σε αυτή τη δεδομένη στιγμή μιας γενικότερης κρίσης; Ίσως, ένα μήνυμα «έχουμε ζήσει και χειρότερα ρε παιδιά θα το περάσουμε και αυτό!»;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να εκλάβει κάθε τραγούδι με το δικό του τρόπο και τη δική του ερμηνεία. Είναι κάπως γενικευτικό να πούμε ότι δίνουμε μια ελπίδα για αυτό το λόγο, καθώς τα τραγούδια αυτά ανήκουν σε μια εποχή όπου η χώρα μας και τότε αντιμετώπιζε προβλήματα. Ίσως αυτό που μπορεί να εκλάβει μέσα από αυτά είναι η αισθητική της καλλιτεχνικής δημιουργίας εκείνης της εποχής. Ακούς τραγούδια προσεγμένα και όμορφα φτιαγμένα, από πολύ μεγάλους συνθέτες με πολύ ωραίες φωνές, μεγάλους οργανοπαίχτες και όλο αυτό είναι δικό σου, συνέβη στη χώρα σου πριν από μερικά χρόνια και αυτή η σύνδεση με το παρελθόν, μόνο όμορφη είναι. Νομίζω ότι από μόνη της δίνει όπως λες κουράγιο και ελπίδα, όχι με τόσο άμεσο τρόπο αλλά σου δίνει μία βάση πάνω στην οποία πατάς.
Το τραγούδι και η μουσική κρίνεται από το ακροατήριο. Δεν κρίνεται από τον καλλιτέχνη.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)-Πιστεύεις ότι είναι λίγο επικίνδυνο να «πειράζετε» τραγούδια που έχουν χαραχτεί στη μνήμη του κόσμου με ένα συγκεκριμένο τρόπο; Γιατί η Ελλάδα σα χώρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι χωνεύει εύκολα τις αλλαγές, και ενίοτε επικρατεί ένας φανατισμός με την παράδοση.
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Σίγουρα ισχύει αυτό που λες. Ο καθένας βέβαια έχει δικαίωμα να μην του αρέσει αυτό που κάνουμε ή μπορεί να μην έχει ούτε καν νόημα για εκείνον. Το τραγούδι και η μουσική κρίνεται από το ακροατήριο. Δεν κρίνεται από τον καλλιτέχνη. Από αυτή την άποψη δεν χαρακτηρίζεται ούτε ως ρίσκο, ούτε είναι επικίνδυνο. Ρίσκο εμπεριέχουν όλες οι καλλιτεχνικές δημιουργίες και είναι κάτι το οποίο το αναλαμβάνεις από τη στιγμή που αποφασίζεις να ασχοληθείς με τη μουσική και την τέχνη γενικότερα.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)– Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια, δουλεύετε πάνω σε κάτι αυτόν τον καιρό;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Ναι, αυτή την περίοδο ετοιμάζουμε το επόμενο album μας, το οποίο θα κυκλοφορήσει στα τέλη της χρονιάς, κάποια κομμάτια θα κυκλοφορήσουν σε μορφή single μέχρι το καλοκαίρι, μερικά από αυτά ήδη τα παρουσιάζουμε στις συναυλίες μας, κάτι που θα κάνουμε και στην επερχόμενη συναυλία της Θεσσαλονίκης. Είμαστε επικεντρωμένοι σε μεγάλο βαθμό στην παραγωγή του album, παράλληλα κάνουμε και κάποιες συναυλίες γιατί είναι κάτι που μας δίνει πολύ μεγάλη χαρά, θέλουμε να ερχόμαστε σε επαφή με τον κόσμο αλλά και γιατί θέλουμε να δοκιμάζουμε τα καινούρια κομμάτια πριν καταλήξουμε στην τελική τους μορφή για να μπουν στον δίσκο. Ένα από τα σημαντικά πράγματα με τα οποία ασχολούμαστε τον τελευταίο καιρό είναι η συμμετοχή μας στο Babel Med στη Μασσαλία, ένα music conference, ουσιαστικά είναι ένα φεστιβάλ με κοινό που αποτελείται από επαγγελματίες της μουσικής. Εκεί πηγαίνεις για να εκθέσεις τη μουσική σου, να σε βοηθήσουν να δικτυωθείς και να ακουστείς περισσότερο στην Ευρώπη.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)– Μακάρι να είχαμε τέτοια φεστιβάλ και στην Ελλάδα!
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Ναι, γίνονται τέτοια πράγματα αλλά όχι βέβαια αυτού μεγέθους. Για παράδειγμα το Womex που είναι ίσως το μεγαλύτερο Music conference από αυτά που γίνονται στην Ευρώπη γύρω από τη world μουσική, είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη πριν από 3-4 χρόνια. Συμβαίνουν τέτοια πράγματα απλά είναι πρωτοβουλίες που ξεκινούν από το εξωτερικό αλλά όντως σπάνια λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)– Έχετε, θα λέγαμε, απωθημένο να κάνετε συνεργασίες με συγκεκριμένους καλλιτέχνες;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Το θέμα των συνεργασιών είναι κάτι πολύ γοητευτικό και αναγκαίο. Γιατί ο καλλιτέχνης με τον οποίο συνεργάζεσαι σου δίνει τη δική του οπτική, ερμηνεία, το δικό του τρόπο προσέγγισης και αυτό είναι κάτι που εσύ από μόνος σου δεν μπορείς να το παράγεις, δεν μπορείς να το σκεφτείς ή να το κάνεις πραγματικότητα με κανέναν τρόπο. Είναι σα να σου κάνει ένα πολύ ωραίο δώρο. Έχουμε κάνει πολλές συνεργασίες ως τώρα και έρχονται καινούριες με το επόμενο άλμπουμ μας με καλλιτέχνες εντός και εκτός Ελλάδας. Συνήθως όμως ξεκινάμε να φτιάχνουμε ένα κομμάτι και σε κάποιο στάδιο της παραγωγής βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη για μία φωνή, για ένα όργανο ή ακόμη και για έναν παραγωγό που έχει τη δική του άποψη. Έτσι λοιπόν μέσα από αυτή τη διαδικασία επιλέγουμε ποιος είναι ο καλλιτέχνης με τον οποίο θα συνεργαστούμε. Ξεκινάμε από το κομμάτι και το ίδιο το κομμάτι μας υποδεικνύει τι πρέπει να κάνουμε. Οπότε υπό αυτή την έννοια, δεν έχουμε τόσο πολύ απωθημένο να συνεργαστούμε με συγκεκριμένους καλλιτέχνες, αλλά είναι κάτι το οποίο προκύπτει στην πορεία.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)– Μια ιδέα τώρα, θα σας ενδιέφερε ποτέ να συνεργαστείτε με κάποιον θίασο και να δημιουργήσετε μία θεατρική παράσταση τύπου musical, να χρησιμοποιήσετε τις μουσικές σας ιδέες, αυτό το χαρακτηριστικό πάντρεμα του παλιού με το νέο και έτσι να ανέβει μια παράσταση με θέμα τα στάδια της μουσικής στην Ελλάδα;
Λύσανδρος Φαληρέας (Imam Baildi)– Ναι γιατί όχι, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον. Γενικά έχουμε κάνει μουσική για θέατρο , για ντοκιμαντέρ και για διάφορα video. Ο συνδυασμός της μουσικής με την εικόνα και τη ζωντανή ερμηνεία στο θέατρο είναι κάτι που μας ενδιαφέρει και μας αρέσει πολύ. Πολλές φορές αυτά που κάνουμε δεν είναι τόσο συνυφασμένα με τους Imam Baildi, είναι απλά μουσική που τη γράφουμε με αφορμή κάποιο video ή κάποια παράσταση.
Τσολερίδου Ιωάννα (Lavart)– Θεσσαλονίκη, 10/3…
«Είμαστε πολύ συγκινημένοι για τη συναυλία στη Θεσσαλονίκη όπως και για τη συναυλία του Σαββάτου στη Βέροια, γιατί η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που έχουμε συνδέσει με πολύ ωραίες στιγμές στην πορεία μας. Είναι η πόλη στην οποία ξεκινήσαμε και κάναμε την πρώτη μας συναυλία αν και είμαστε από την Αθήνα. Το κοινό της Θεσσαλονίκης έχει κάτι το ιδιαίτερο. Ανυπομονούμε για αυτή τη συναυλία!»
Συνέντευξη: Ιωάννα Τσολερίδου (Lavart)
© Φωτογραφιών: Tassos Vrettos, Mauricio Torres, Kimo Photography
