Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Ίαν, είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις σε μιούζικαλ, σωστά; Πώς πήρες την απόφαση να κάνεις αυτό το βήμα;
Ίαν Στρατής – Στην πραγματικότητα, είναι η δεύτερη φορά. Απλώς η πρώτη φορά ήταν κατά κάποιο τρόπο ερασιτεχνική. Πάντα μου άρεσε το μιούζικαλ, πάντα το θαύμαζα σαν είδος και νομίζω ότι είναι ένας έξυπνος τρόπος να διευρύνεις τους ορίζοντές τους. Πιστεύω ότι σου μαθαίνει πολλά πράγματα και είναι ωραία εμπειρία.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Τώρα που ξεκινήσατε παραστάσεις και έχεις μια εικόνα, πιστεύεις ότι το θέατρο αρχίζει να σε κερδίζει και γίνεται ένας επιπλέον στόχος;
Ίαν Στρατής – Δεν είμαι ηθοποιός, αγαπώ το θέατρο και θα μ’ άρεσε να κάνω κάποιες σπουδές παραπάνω σ’ αυτόν τον τομέα. Παρ’ όλα αυτά, το τραγούδι αποτελεί την παντοτινή μου αγάπη και τίποτα δεν μπορεί να το ξεπεράσει.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Ποιες διαφορές διακρίνεις ανάμεσα στο θέατρο και στο τραγούδι;
Ίαν Στρατής – Πιστεύω ότι στο θέατρο μπορείς να εκφράσεις καλύτερα αυτό που νιώθεις και να το μεταδώσεις στο κοινό, απ’ ότι στο τραγούδι. Είναι πιο άμεσο. Στο τραγούδι πρέπει να εντρυφήσεις πολύ ώστε να καταλάβεις ακριβώς τι εννοεί ο στιχουργός. Γιατί υπάρχουν πολλοί, για παράδειγμα, που ακούνε τραγούδια χωρίς να ξέρουν τι σημαίνουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται, επειδή ενδεχομένως τους ελκύει η μελωδία.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Η Εβίτα Περόν, η ηρωίδα του έργου στο οποίο συμμετέχεις, ήταν μια αντισυμβατική προσωπικότητα που αποθεώθηκε στην εποχή της. Θεωρείς ότι είναι μεταξύ άλλων και ένα σύμβολο φεμινισμού;
Ίαν Στρατής – Σίγουρα, ναι!
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Κατά την γνώμη σου η σημερινή κοινωνία έχει ανάγκη το φεμινισμό; Μήπως έχουμε ξεπεράσει λίγο τα όρια;
Ίαν Στρατής – Αυτό είναι ένα γενικότερο φαινόμενο στην σημερινή κοινωνία. Δηλαδή έχουμε ξεπεράσει τα όρια και στο θέμα του φεμινισμού και σ’ αυτό του ρατσισμού και σε πολλά άλλα. Και μπορεί πριν από χρόνια να ήταν διαφορετικές και πιο δύσκολες οι καταστάσεις αλλά νομίζω δεν πρέπει να υπερβάλλουμε.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Εσύ γενικά στη ζωή σου προσπαθείς να κρατάς ένα μέτρο ή είσαι των άκρων;
Ίαν Στρατής – Εξαρτάται από την κατάσταση. Σε κάποια θέματα είμαι της υπερβολής, σε κάποια άλλα προφανώς πρέπει να είσαι μετρημένος.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Γυρνώντας και πάλι στο κομμάτι της μουσικής, που είναι και το βασικό αντικείμενό σου, βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική μουσική κινείται σε λίγο προβλέψιμα και κατά βάση εμπορικά μονοπάτια. Πώς θα έκρινες τα μουσικά ακούσματα του Έλληνα το 2017;
Ίαν Στρατής – Νομίζω έχουμε γίνει λίγο «πρόβατα», χωρίς να θέλω πραγματικά να χρησιμοποιήσω τη λέξη και να ακουστεί άσχημα ή να παρερμηνευτεί αυτό που εννοώ. Γιατί κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τι ακούν, ακολουθούν τη μάζα χωρίς ιδιαίτερο λόγο και άποψη. Έχουν δημιουργηθεί κάποια μονοπώλια στο χώρο της μουσικής τα τελευταία χρόνια.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Εσύ πώς κόλλησες το μικρόβιο της μουσικής;
Ίαν Στρατής – Τραγουδούσα από πολύ μικρός. Άρχισα κιθάρα όταν ήμουν ακόμη στην 4η Δημοτικού και αργότερα αποφάσισα να πάω σ’ ένα πρόγραμμα προετοιμασίας για μουσικό γυμνάσιο. Τελείωσα και το μουσικό γυμνάσιο αλλά μετά σταμάτησα το σχολείο, χωρίς ποτέ βέβαια να σταματήσω να τραγουδώ.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Υπήρξαν καλλιτέχνες που αποτέλεσαν πρότυπο για σένα;
Ίαν Στρατής – Γενικά μεγάλωσα με ακούσματα hard rock μουσικής σε συνδυασμό με λίγη metal και μετά έπιασα όλα τα άλλα είδη. Από κει, δηλαδή, γνώρισα τον τεράστιο κόσμο της μουσικής. Μετά μπήκα λίγο στην pop, στην metalcore, στην jazz… Aσχολήθηκα γενικά με πολλά.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Με ξένους καλλιτέχνες δηλαδή περισσότερο. Δεν ήσουν πολύ φαν των ελληνικών τραγουδιών.
Ίαν Στρατής – Κάποια περίοδο, όταν ήμουνα μικρός, άκουγα και ελληνικά τραγούδια, για παράδειγμα Παπακωνσταντίνου, αλλά και άλλους καλλιτέχνες που υποστηρίζουν το ροκ. Nομίζω όμως δεν με γέμιζε τόσο πολύ.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Ίαν, σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις; Ήρθαν στιγμές που σε κυρίευσε η απογοήτευση;
Ίαν Στρατής – Όχι, γιατί ήμουν αποφασισμένος ότι θέλω να κάνω αυτό το πράγμα, να ακολουθήσω, δηλαδή, τη μουσική ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το κόστος. Ακόμη και πριν πάω στο X–Factor, δούλευα, και με τα λεφτά που έβγαζα, πλήρωνα τις σπουδές μου και ό, τι άλλο μου ήταν απαραίτητο για τη μουσική. Και έτσι συνέχιζα. Δεν μπήκε ποτέ στο μυαλό μου η ιδέα να τα παρατήσω.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Όπως είπες κι συ, σε γνωρίσαμε πέρσι μέσα από το X–Factor. Μετά την εμπειρία σου αυτή σε διαγωνισμό τραγουδιού, θα προέτρεπες κάποιον να συμμετάσχει;
Ίαν Στρατής – Ναι, γιατί όχι; Σου προσφέρει την έκθεση στο κοινό, την ευκαιρία να δείξεις προς τα έξω τη δουλειά σου. Νομίζω ότι προσωπικά έκανα μέσα στο παιχνίδι ακριβώς αυτά που με κάνουν χαρούμενο. Ήταν μια ωραία εμπειρία. Δεν βλέπω κάποιο μειονέκτημα.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν αξίζει να μπει κάποιος στον κόπο από την στιγμή που κάποια πράγματα είναι στημένα. Ξέρεις αυτού του είδους τα παιχνίδια κατηγορούνται για πολλά…
Ίαν Στρατής – Ας είναι. (Τhat’s life!) Έτσι είναι η πραγματική ζωή!
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – H συνεργασία σας στην παράσταση μέχρι τώρα πώς είναι; Και ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που θέλεις να έχεις εσύ σε οποιαδήποτε συνεργασία, είτε στη μουσική είτε στο θέατρο, για να είσαι καλά με τον εαυτό σου;
Ίαν Στρατής – Γενικά στην παράστασή μας έχει τρομερά ταλέντα. Και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που μπορώ να συνεργαστώ με όλους αυτούς τους ταλαντούχους ανθρώπους και νομίζω ότι από όλους παίρνω κάτι, ακόμη και το πιο μικρό και πιο ασήμαντο πράγμα. Όλα αυτά πάνε αλυσιδωτά στο τι μπορείς να αποκομίσεις από μια παράσταση, από μια συνεργασία.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Διανύετε πλέον την δεύτερη εβδομάδα παραστάσεων. Πώς βλέπεις την ανταπόκριση του κόσμου;
Ίαν Στρατής – Ο κόσμος, αν εξαιρέσουμε την δεύτερη μέρα παραστάσεων, ανταποκρίνεται πολύ θετικά. Εκείνη τη μέρα υπήρξε μια περίεργη ατμόσφαιρα, καθώς όχι μόνο δεν ήταν γεμάτο το θέατρο, αλλά δεν λάβαμε και την αναμενόμενη ανταπόκριση των θεατών στο τέλος. Εκ των υστέρων έμαθα ότι αυτό συμβαίνει πολλές φορές την δεύτερη μέρα των εμφανίσεων, χωρίς βέβαια να μπορώ να το εξηγήσω.
Ευγενία Θεοδωρίδου (Lavart) – Κάνεις όνειρα; Φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;
Ίαν Στρατής – Ναι, ένα από τα όνειρά μου είναι να παίξω στο Wembley, όπως βλέπω αγαπημένους μου καλλιτέχνες να το κάνουν και εύχομαι κάποια στιγμή να τα καταφέρω. Αυτός είναι ο στόχος μου.
