Η ποιητική δεινότητα του Σαίξπηρ λάμπει, δημιουργώντας ένα διαχρονικό λογοτεχνικό έργο που συνεχίζει να αιχμαλωτίζει τις καρδιές αιώνες μετά τη δημιουργία του.
Οι Βρετανοί επέλεξαν το περίφημο Σονέτο 18 του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, διάσημο για τον εμβληματικό εναρκτήριο στίχο του «Shall I compare thee to a summer’s day», ως το πιο όμορφο ποίημα που γράφτηκε ποτέ σε έρευνα που διεξήχθη για την Εθνική Ημέρα Ποίησης του Ηνωμένου Βασιλείου στις 7 Οκτωβρίου του 2021. Το Σονέτο 18 εξασφάλισε την πρώτη θέση με 18% των ψήφων, γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι ο Σαίξπηρ είναι ο μεγαλύτερος συγγραφέας της αγγλικής γλώσσας και κορυφαίος παγκόσμιος δραματουργός.
Εκπρόσωπος της Perspectus Global σημείωσε: “Το Σονέτο 18 του Σαίξπηρ είναι ένας άξιος νικητής, καθώς πραγματεύεται θέματα ανεκπλήρωτου έρωτα και θνητότητας, αιχμαλωτίζοντας με επιτυχία τη φαντασία γενεών αναγνωστών”. Η Daily Mail μετέδωσε την ακόλουθη δήλωση: “Το Σονέτο είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα που έχουν δημιουργηθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Το σονέτο 18 του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, που συχνά χαρακτηρίζεται ως το κόσμημα του στέμματος των 154 σονέτων του, αποτελεί μια διαχρονική γιορτή της ομορφιάς και της αγάπης. Ξεκινώντας με τον εμβληματικό στίχο “Να σε συγκρίνω με μια καλοκαιρινή μέρα”, το σονέτο ξεκινά ένα ταξίδι ποιητικού θαυμασμού που ξεπερνά τα όρια του χρόνου.
Σε αυτή την αριστουργηματική σύνθεση, ο Σαίξπηρ καταπιάνεται με την παροδικότητα της φύσης, αντιπαραβάλλοντάς την με τη διαρκή ομορφιά της αγαπημένης του. Οι στίχοι ξεδιπλώνονται σαν ένα λεπτό μωσαϊκό, συνυφαίνοντας εικόνες από τις φευγαλέες εποχές και την αναλλοίωτη γοητεία του αιώνιου θέρους της αγαπημένης. Η χρήση από τον ποιητή ζωντανών εικόνων, μεταφορών και ιαμβικού πεντάμετρου προσθέτει επίπεδα πολυπλοκότητας στο σονέτο, αναδεικνύοντας την απαράμιλλη γνώση της αγγλικής γλώσσας από τον Σαίξπηρ.
Sonnet 18
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date;
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm’d;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimm’d;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st;
Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, «Σονέτο 18»
Πώς να σε πω — καλοκαιριάτικο πρωί;
Έχεις πιο εύκρατη μορφή, πιο ερασμία·
γνωρίζω ανέμους που κι ο Μάης φυλλορροεί,
τα καλοκαίρια έχουν πάντα προθεσμία.
Κάποτε καίει ο επουράνιος οφθαλμός
και της χροιάς του ο χρυσός συχνά θαμπώνει,
κάποιος μοιραίος του καιρού αναπαλμός
την ομορφιά της ομορφιάς απογυμνώνει.
Μα εσύ αιώνιο θα έχεις καλοκαίρι
κι η ομορφιά σου δεν θ’ απαλλοτριωθεί,
δεν θα επαίρεται ο Άδης πως σε ξέρει
καθώς θα γράφεσαι στου χρόνου την πληθύ.
Όσο ζουν άνθρωποι και βλέπουν θα γυρίζουν
σ’ αυτούς τους στίχους και ζωή θα σου χαρίζουν.
(Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Εικοσιπέντε σονέτα, μτφ.-επίμετρο Διονύσης Καψάλης, Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1998, σ. 16)
8 αμφιλεγόμενες προσωπικότητες που τάραξαν τα νερά της τέχνης και όχι μόνο
