1821: Οι σύνθετες ρομαντικές ζωές των ηρώων της επανάστασης. Η ανάδειξη της ερωτικής ζωής των αγωνιστών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κουτσομπολιό, όμως εμείς πιστεύουμε πως ρίχνουν φως στην πολυπλοκότητα των χαρακτήρων που διαμόρφωσαν την ελευθερία της Ελλάδας.
Οι ήρωες της Επανάστασης του 1821 δεν ήταν απλώς γενναίοι μαχητές- ήταν πολύπλοκα άτομα με πάθη, επιθυμίες και προσωπικά ελαττώματα που συχνά παρέμεναν κρυμμένα από τη δημόσια θέα.
Είναι συναρπαστικό να εμβαθύνουμε στις παράνομες ρομαντικές σχέσεις μορφών όπως ο Ρήγας Φεραίος, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και η Μαντώ Μαυρογένους, ρίχνοντας φως στην ιδιωτική τους ζωή πέρα από το πεδίο της μάχης.
Αυτή η λιγότερο γνωστή πτυχή αυτών των ιστορικών προσωπικοτήτων ήρθε μόλις πρόσφατα στο προσκήνιο, χάρη στη σχολαστική έρευνα των σύγχρονων ιστορικών που έχουν ξεθάψει συναρπαστικές ιστορίες αγάπης και ίντριγκας.
«Να τα βόλια, μην αγγίξετε τις κολώνες»: Πώς η αυτοθυσία των αγωνιστών του 1821 έσωσε την Ακρόπολη;
Η ζωή του Ρήγα Φεραίου σημαδεύτηκε από ένα αμφιλεγόμενο περιστατικό που αφορούσε μια νεαρή γυναίκα ονόματι Μπαλάσα, υπηρέτρια της μητέρας του, η οποία τον κατηγόρησε για βιασμό. Ωστόσο, οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι μπορεί να επρόκειτο για μια συναινετική σχέση, όπως δείχνει το σχετικά μικρό πρόστιμο που επιβλήθηκε στον Φεραίο.
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης βρήκε συντροφιά στη Μάριον, μια εκχριστιανισμένη Τουρκάλα, την οποία αποκαλούσε χαϊδευτικά “Ζαφείρη”, κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών εκστρατειών του. Παρά το γεγονός ότι ήταν παντρεμένος με τη Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου, ο δεσμός του Καραϊσκάκη με τη Μάριον κατέδειξε την πολυπλοκότητα της αγάπης και της πίστης μέσα στο χάος του πολέμου.
Η εφηµερίδα «Εστία» του µακρινού 1917 καταγράφει πως ήταν στρογγυλοπρόσωπη, µε µαύρα µάτια και µια κοτσίδα γύρω από το κόκκινο φέσι µε τη γαλάζια φούντα. Φορούσε άσπρες µπαµπακερές κάλτσες, άσπρο φλοκωτό σακάκι, φουστανέλα, στο σελάχι είχε δύο µπιστόλια και ένα γιαταγάνι και στο ένα χέρι κρατούσε ένα ελαφρό ντουφέκι.
Μέσα σε ιστορίες ταραχώδους έρωτα, ορισμένοι ήρωες, όπως ο Κίτσος Τζαβέλλας και ο Νικηταράς, μνημονεύονται για την ακλόνητη αφοσίωσή τους στις συζύγους τους, με τη σύζυγο του Τζαβέλλα να πολεμά ακόμη και στο πλευρό του.
Αν και έπαιρνε ποτέ λάφυρα δέχτηκε να πάρει μια ξύλινη ταμπακιέρα που του έδωσαν οι στρατιώτες του.
Η χειρονομία του Νικηταρά να στείλει μια ξύλινη ταμπακιέρα στην αγαπημένη του σύζυγο Αντζελίνα αναδεικνύει τις θυσίες που κάνουν οι στρατιώτες και οι οικογένειές τους σε περιόδους συγκρούσεων.
Τα παλικάρια μου, μου χάρισαν τούτη την ταμπακιέρα, Την στέλνω σε σένα, που αγαπάω ποιο πολύ στον κόσμο, μετά την Πατρίδα
Οι φήμες επιμένουν ότι ο Κολοκοτρώνης έγινε πατέρας ενός παιδιού, του Πάνου του δεύτερου, με μια γυναίκα από ένα μοναστήρι, αν και οι ιστορικές αποδείξεις παραμένουν ασύλληπτες. Επιπλέον, ανέκδοτα από τα απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη παραπέμπουν στην ιδιωτική ζωή άλλων αξιόλογων προσωπικοτήτων, όπως η ασυδοσία του Παπαφλέσσα σε γλέντια με γυναίκες και οι παιδοφιλικές κλίσεις του Λόρδου Βύρωνα προς τα νεαρά αγόρια.
