Σελιδοδείκτης: Το υπόγειο του, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
«Μιλάω σοβαρά. Θα μπορούσα, χωρίς άλλο, να βρώ έναν τρόπο ηδονής, απολαμβάνοντας την απελπισία. Είναι αναμφισβήτητο οτι η απελπισία μας προσφέρει τις πιο δυνατές ηδονές, προπάντων όταν δεν ξέρει κανείς τι να κάνει μετά απο μια τέτοια προσβολή. Αυτή είναι η περίπτωση όταν δέχεται κανείς το χαστούκι: τον συντρίβει η σκέψη του απόλυτου εξεφτελισμού. Μα όσο και να προσπαθήσω, δεν μπορώ να το δικαιολογήσω, νιώθω πάντα πως είμαι εγώ ο πρώτος ένοχος, και εκείνο που με στεναχωρεί περισσότερο, ειναι οτι είμαι ένοχος όχι επειδή το θέλω, αλλά γιατί τέτοιος είναι ο φυσικός νόμος. Και πρώτα πρώτα είμαι ένοχος, γιατί είμαι εξυπνότερος από όλους εκείνους που με τριγυρίζουν. (Φανταζόμουν πάντοτε τον εαυτό μου εξυπνότερο από εκείνους που με γυρόφερναν, και πότε πότε θα το πιστέψετε; κοκκίνιζα για αυτό. Πέρασα την ζωή μου στραβοκοιτάζοντας τους ανθρώπους, ποτέ δεν κατόρθωσα να τους κοιτάξω καταπρόσωπο.)»
Επιλογή: Θεοδώρα Κυζιρίδου (Lavart)
Φωτογραφίες: Θεοδώρα Κυζιρίδου (Lavart)
Εκδόσεις: ΚΟΡΟΝΤΖΗ
