Οι θεατρικές λίστες συνηθίζονται στο τέλος της χρονιάς και κατά κανόνα περιλαμβάνουν παραστάσεις, που ο εκάστοτε συντάκτης/κριτικός ξεχώρισε και υπενθυμίζει εν είδει θετικού απολογισμού. Υπακούμε στο «έθιμο», αλλάζουμε όμως το περιεχόμενο: η δική μας λίστα δεν προκρίνει παραστάσεις, αλλά τρία σημεία σχετικά με το θέατρο, που τράβηξαν την προσοχή μας μέσα στο 2019 και θεωρούμε ότι έχει ενδιαφέρον να επισημανθούν.
- Οι θεατρικές φωτογραφίες του Τάσου Θώμογλου (ΚΘΒΕ, Θέατρο Τ, κ.ά). Ξεχωριστή αισθητική ταυτότητα που – χωρίς να είμαστε ειδικοί – αναγνωρίζεται αμέσως από τις εικαστικά ανα-σκηνοθετημένες πόζες, από τον τρόπο που αυτές φωτίζονται και από εκείνο το φίλτρο(;)-πατίνα που κάνει τα εικονιζόμενα πρόσωπα και αντικείμενα να αποκτούν ανάγλυφη υπόσταση, βάθος και χαρακτήρα. Στην ουσία, φώτο-πίνακες που διεκδικούν άνετα την αυτονόμησή τους από τη σκηνική πράξη.
- Ένας σημαντικός αριθμός από επιστημονικές μελέτες που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2019 (ή λίγο πριν το τέλος του 2018) και εμπλουτίζουν την ελληνόφωνη θεατρολογική βιβλιογραφία. Σταχυολογούμε ενδεικτικά: Η Φιλοσοφία επί σκηνής. Θεατροφιλοσοφικές εστιάσεις (συλλογικό) σε επιμέλεια Γιώργου Πεφάνη (Εκδ. Παπαζήση), Λευτέρης Βογιατζής. Ο Σκηνοθέτης, ο Ηθοποιός των Δημήτρη Τσατσούλη, Κωνσταντίνου Κυριακού, Κατερίνας Αρβανίτη και Λίνας Ρόζη (Εκδ. 24γράμματα), Θέατρο και θεωρία ΙΙ: (Μετα)μοντέρνες διαδρομές σε τόπους, ουτοπίες και ετεροτοπίες του Σάββα Πατσαλίδη (Εκδ. University Studio Press), Δημήτρης Δημητριάδης: Παραβιάζοντας τα όρια, Πρακτικά επιστημονικής διημερίδας σε επιμέλεια Καλλιόπης Εξάρχου (Εκδ. Σαιξπηρικόν), Η θεωρία των Πιθανών Κόσμων και η Δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη του Δημήτρη Τσατσούλη (Εκδ. Σοκόλη), Θεατρικά Bestiaria: Θεατρικές και φιλοσοφικές σκηνές της ζωικότητας του Γιώργου Πεφάνη (Εκδ. Παπαζήση), Μεταμορφώσεις και ανανεώσεις της ευρωπαϊκής δραματουργίας. Από τον 18ο στον 21ο αιώνα της Σοφίας Φελοπούλου (Εκδ. Παπαζήση), Κάρλο Γκολντόνι – Η ζωή, το έργο του και η πρόσληψή του στην Ελλάδα της Ειρήνης Μουντράκη (Εκδ. Αιγόκερως), Ως ναυάγια αι λέξεις…Η πρόσληψη του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στον κινηματογράφο, στο θέατρο και στην τηλεόραση του Κωνσταντίνου Κυριακού (Εκδ. Αιγόκερως).
- Παραδόξως η είδηση δεν προβλήθηκε σχεδόν καθόλου από τα ελληνικά ΜΜΕ, ωστόσο φέτος, το περίφημο διεθνές Φεστιβάλ θεάτρου της Αβινιόν (Γαλλία) είχε, κατά κάποιο τρόπο και καθ’ όλη τη διάρκειά του, ελληνικό πρόσημο. Συγκεκριμένα, στο επίκεντρο της 73ης διοργάνωσης (2019) βρέθηκε η ομηρική Οδύσσεια, αφού η Blandine Savetier σκηνοθέτησε για τη σκηνή τις περιπέτειες του μυθικού ήρωα σε μια σειρά 13 ωριαίων επεισοδίων. Οι θεατές μπορούσαν να τις παρακολουθήσουν να εκτυλίσσονται κάθε μέρα, κομμάτι κομμάτι, στους χώρους του Φεστιβάλ, απολαμβάνοντας το έπος με το ανανεωμένο σασπένς ενός live θεατρικού «σήριαλ». Και δεν είναι μόνο αυτό. Πριν λίγες μέρες, αναγγέλθηκε ότι το ίδιο Φεστιβάλ έχει συμπεριλάβει στον προγραμματισμό του για το 2020 μια παράσταση χορού, που ετοιμάζουν οι Rosalba Torres Guerrero και Koen Augustijnen. Η χορογραφία τους έχει τίτλο «Lamenta», βασίζεται εξ ολοκλήρου στα ελληνικά μοιρολόγια και σε αυτήν θα συμμετέχουν εννέα Έλληνες χορευτές. Σημειώνουμε ότι, μεταξύ 3-26 Ιουλίου 2020 που θα διεξαχθεί για 74η φορά το Φεστιβάλ, αναμένονται στην Αβινιόν περίπου 150.000 επισκέπτες-θεατές.
Κείμενο: Ζωή Βερβεροπούλου
Πηγές Φωτογραφιών: Εξώφυλλο
