Το έργο “Κατσαρίδα”, του Β. Μαυρογεωργίου, κάνει μια αντιστροφή: ένα απεχθές και σιχαμερό συνήθως έντομο, μια κατσαρίδα που τη λένε Ιωάννα, έχει έναν ευγενή πόθο: να ανεβεί στο φεγγάρι! Και ω! του θαύματος το πετυχαίνει… πρόκειται λοιπόν για ένα Ντανταϊστικό μιούζικαλ χωρίς καμία συμβατική δράση. Ένα έργο που διαρκώς αυτοαναιρείται και δοκιμάζει την αντοχή του θεατή στην αυθαιρεσία χωρίς να του δίνει καμία σταθερή αξία. Ένα τόλμημα που στέφθηκε από επιτυχία. 13 χρόνια, από τη μέρα της γραφής του, το έργο έχει παιχθεί σχεδόν σε όλες τις σκηνές και πάντα οι θεατές φεύγουν ενθουσιασμένοι. Που βρίσκεται λοιπόν το μυστικό του έργου; Μ΄αυτή την απορία ξεκίνησα τη σκηνοθεσία και το ανέβασμα του έργου!
Αποφάσισα να μην δώσω καμία σκηνογραφική προστασία στους ηθοποιούς παρά να τους δημιουργήσω μαζί με τον εξαίρετο συνεργάτη, εικαστικό, Γιάννη Κατρανίτσα έναν χώρο ευτέλειας με ελάχιστα σκηνικά μέσα αλλά να επιτρέπει να ανθίσει η υποκριτική μαγεία. Τα κοστούμια το μακιγιάζ και οι κομώσεις του Στέφανου Μπαμπούλη ανάμεσα στο γελοίο και το φουτουριστικό. Η πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Παπαδημητρίου και οι χορογραφίες της Λένας Μοσχά, συνδιασμένες εξόχως, δημιουρούν αόρατους συνειρμούς και μαγικές εξάρσεις. Ένα μίγμα που υπόσχεται στο σκηνοθέτη μια φρέσκια νεανική δημιουργία.
Είχα την τύχη να έχω κοντά μου δύο ηθοποιούς (Κωνσταντίνος Φωτίου, Χρήστος Τσάβος) που εμπιστεύτηκαν τρελά και υποστήριξαν όλες μου τις επιλογές και με τις προτάσεις τους συνδιαμόρφωσαν τη σκηνική αναπαράσταση. Συστήνω την “Κατσαρίδα” σαν μια δουλειά συνόλου που η παραμικρή λεπτομέρεια έχει χτιστεί με άξονα να ξαναδούμε με φρέσκια ματιά αυτό το χιλιοπαιγμένο έργο.
Κείμενο: Τάσος Ράτζος
https://www.lavart.gr/h-thessaloniki-gemizei-katsarides-profulaksou/
