Στις 2 Δεκεμβρίου 1923, στην κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη, έρχεται στη ζωή η Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου. Όνομα εξαιρετικά εντυπωσιακό για την κόρη ενός συνηθισμένου ζευγαριού Ελλήνων μεταναστών, που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Η Μαρία όμως δεν είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι.
Το 1937, μετά το διαζύγιο των γονιών της, εγκαθίσταται με τη μητέρα της στην Αθήνα, γράφεται στο Εθνικό Ωδείο και δυο χρόνια αργότερα συνεχίζει τις σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών. Το 1941, αρχίζει τις πρώτες της ερμηνείες στη Λυρική Σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου, αν και δεν εντυπωσιάζει κανέναν.
«Μη μου μιλάς εμένα για κανόνες, αγαπητέ μου. Όπου πάω, φτιάχνω η ίδια τους άτιμους τους κανόνες».
Η γνωριμία της με τον Ιταλό βιομήχανο Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι, ωστόσο, είναι αυτή που πρόκειται να της ανοίξει τις πόρτες της επιτυχίας. Παντρεύονται στις 21 Απριλίου 1949 και εκείνος αναλαμβάνει να δημιουργήσει το μύθο της. Της παρέχει συναισθηματική και οικονομική ασφάλεια, τη φέρνει σε επαφή με τους κατάλληλους ανθρώπους και επιμένει να την υποβάλλει σε εξαντλητικές δίαιτες, προκειμένου να αποκτήσει μια εμφάνιση ανάλογη του μεγαλείου της φωνής της.
Πολύ σύντομα, οι κόποι του δικαιώνονται. Το 1951, η Κάλλας εμφανίζεται στη Σκάλα του Μιλάνου στους Σικελικούς Εσπερινούς και γνωρίζει την αποθέωση. Ακολουθούν η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και παραστάσεις όπως η Τόσκα, η Νόρμα, η Τραβιάτα, η Μήδεια. Το κοινό παραληρεί, οι κριτικοί λατρεύουν την κρυστάλλινη, παλλόμενη χροιά της φωνής της, ο Τύπος της αφιερώνει πρωτοσέλιδα και διθυραμβικά άρθρα.
Το 1957, η γνωριμία της με τον Αριστοτέλη Ωνάση αποδεικνύεται καταλυτική. Εκείνη είναι παντρεμένη με τον Μενεγκίνι κι εκείνος με την Τίνα Λιβανού, ωστόσο σύντομα γίνονται εραστές και διαλύουν τους γάμους τους. Αυτή είναι και η αρχή του τέλους για την αξιοθαύμαστη καριέρα της Κάλλας. Αραιώνει τις εμφανίσεις της στην όπερα και αφοσιώνεται στον έρωτά της για τον Έλληνα κροίσο, γυρνώντας μαζί του όλο τον κόσμο. Μετά από δέκα χρόνια σχέσης, ωστόσο, εκείνος την εγκαταλείπει για να παντρευτεί τη χήρα του Αμερικανού προέδρου Κέννεντι, Τζάκι.
Η Κάλλας βυθίζεται στην κατάθλιψη και από μια λαμπερή ντίβα μετατρέπεται σε μια γυναίκα εσωστρεφή και αδιάφορη για όλα. Παράλληλα, έχει προσβληθεί από δερματομυοσίτιδα, μια ασθένεια εκφυλιστική, η οποία επηρεάζει και τη φωνή της. Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που λάτρευαν να την αποθεώνουν πλέον γράφουν για μια «άσχημη, εκτός τόνου φωνή».
Η τελευταία της εμφάνιση είναι στο Σαπόρο της Ιαπωνίας, στις 11 Δεκεμβρίου 1974. Αδύναμη να αντέξει το χλευασμό των κριτικών και με την καρδιά ραγισμένη από την άτυχη κατάληξη του έρωτά της, αποσύρεται οριστικά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το διαμέρισμά της στο Παρίσι γίνεται το καταφύγιο, η φυλακή της και το μέρος όπου αφήνει την τελευταία της πνοή από ανακοπή καρδιάς, στις 16 Σεπτεμβρίου 1977.
