Τον 16ο αιώνα, ενώ στην Ευρώπη επικρατούσε η Αναγέννηση, στην Ινδία άνθιζε μια μορφή τέχνης μοναδικής ομορφιάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένας μικρός πίνακας σε ύφασμα από τους Mughal καλλιτέχνες Basawan και Jagan.
“Hello Vincent”: Έργο τεχνητής νοημοσύνης επιτρέπει στους επισκέπτες να συνομιλήσουν με τον Van Gogh
Για παράδειγμα, ένας πίνακας απεικονίζει έναν κλειστό κήπο περσικού στιλ με λουλούδια, δέντρα, σιντριβάνι και ένα ροζ κιόσκι. Η στυλιζαρισμένη απόδοση θολώνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και διακόσμησης.
Αυτό το έργο τέχνης αποτελεί μέρος της έκθεσης “Indian Skies” στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη, η οποία εστιάζει στην αγορά 80 έργων του Βρετανού καλλιτέχνη Howard Hodgkin. Ο Hodgkin γοητεύτηκε από την ινδική αυλική τέχνη και ο πίνακας του κήπου από τους Basawan και Jagan ήταν από τα πρώτα που απέκτησε.
Στο έργο, διακρίνουμε γυναίκες ντυμένες με πολύχρωμα ρούχα να κατοικούν στο κιόσκι. Μία από αυτές, η Mihrdukht, στέκεται δυναμικά στο πάνω επίπεδο και με τόξο και βέλος στοχεύει ένα δαχτυλίδι που κρατιέται στο ράμφος ενός χρυσού πουλιού στην κορυφή του πύργου.
Η έκθεση “Indian Skies” αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για να γνωρίσουμε την ομορφιά και την ιδιαιτερότητα της ινδικής αυλικής τέχνης, ενώ παράλληλα φέρνει στο φως την καλλιτεχνική ματιά του Howard Hodgkin.
Ο πίνακας εστιάζει σε ένα επεισόδιο από το Hamzanama, ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Hamza, θείο του προφήτη Μωάμεθ. Η Mihrdukht, αντιμέτωπη με πλήθος μνηστήρων, θέτει μια πρόκληση: μόνο όποιος ταιριάξει με τις δεξιότητές της θα κερδίσει το χέρι της.
Αυτός ο πίνακας αποτελεί μέρος μίας σειράς 1.400 εικονογραφήσεων για το Hamzanama, έργο που οφείλεται στον αυτοκράτορα Akbar των Μουγκάλ. Δυστυχώς, σώζεται μόνο το 10% αυτών, με 3 να κοσμούν τη συλλογή του Howard Hodgkin.
Η συλλεκτική του δεινότητα εκδηλώθηκε από νωρίς, με τον δάσκαλό του, Wilfrid Blunt, να πυροδοτεί το ενδιαφέρον του για την ινδική τέχνη. Ο Hodgkin συνέχισε να καλλιεργεί το πάθος του, έως ότου η Ινδία έγινε “μια συναισθηματική σανίδα σωτηρίας”, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο φίλος του συγγραφέας Bruce Chatwin.
Πέρα από την ινδική αυλική τέχνη, η ίδια η Ινδία άφησε το στίγμα της στο έργο του Hodgkin. Ο ίδιος θεωρούσε εαυτόν ως “αναπαραστατικό” ζωγράφο, με τις εικόνες του να αντανακλούν αναμνήσεις και τα συναισθήματα που αυτές ξυπνούν.
Η χρήση του χρώματος αποτελεί καίριο στοιχείο στο έργο του Hodgkin, όσο και στην ινδική αυλική τέχνη, με τα πλούσια και εντυπωσιακά χρώματα να κυριαρχούν.
Ο Hodgkin, βαθύς γνώστης της ινδικής τέχνης, εστίαζε στην αισθητική και τον συναισθηματικό αντίκτυπο των έργων, αγνοώντας ταξινομήσεις και συμβατικότητες. Προτιμούσε μεγαλύτερα έργα με έντονα χρώματα, θυμίζοντας καλλιτέχνες όπως ο Matisse.
Η συλλογή περιλαμβάνει πορτρέτα, απεικονίσεις ζώων, ερωτικές σκηνές, θρησκευτικά θέματα και σκηνές από την καθημερινή ζωή. Ξεχωρίζει ένα δωμάτιο αφιερωμένο στους ελέφαντες, όπου παρουσιάζονται σε διάφορες δραστηριότητες, αναδεικνύοντας τη σημασία τους στην ινδική κουλτούρα.
Κάθε έργο της έκθεσης, πλούσιο σε Rajput, Deccan και Mughal ζωγραφική, ανταμείβει την λεπτομερή παρατήρηση. Γεμάτα ενδιαφέρον και λεπτομέρειες, τα έργα συνδυάζουν άψογη κατασκευή, καθηλωτική λεπτομέρεια και μαγευτικό χρώμα.
Ανακαλύπτοντας το New Thing: Μια έκθεση φωτογραφίας για ένα επαναστατικό κέντρο τέχνης
Με πληροφορίες και εικόνες από Washington Post
