Όταν η ποπ και η disco παντρεύονται, τότε το ταξίδι ξεκινά από την νοσταλγία και καταλήγει κάπου στο μέλλον!
Συνήθως στις δισκοκριτικές μου, ξεκινώ και μια μικρή εισαγωγή για τον καλλιτέχνη, πότε την/τον πρωτογνωρίσαμε, καθώς και με μια μικρή ανασκόπηση στη δισκογραφία της/του. Αυτή τη φορά ας πάρουμε τα πράματα κάπως διαφορετικά. Δείτε παρακαλώ το παρακάτω βίντεο:
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Αυτή είναι η Dua Lipa. Δεν θα πω ότι πρόκειται ίσως για το λαμπρότερο νεαρό όνομα της σύγχρονης ποπ μουσικής σκηνής. Θα το αφήσω πάνω σας και κυρίως πάνω της να το αποδείξει με την δισκογραφική και καλλιτεχνική της πορεία στο μέλλον. Εγώ ήρθα εδώ να μιλήσω για τον ολοκαίνουριο δεύτερο δίσκο της, με τίτλο “Future Nostalgia”, μία γεύση του οποίου πρέπει να έχετε πάρει ακούγοντας και παρακολουθώντας το live του τραγουδιού “Don’t Start Now” που επεσύναψα παραπάνω.
Πόσες είναι εκείνες οι φορές που ακούμε κάποιο κομμάτι από το παρελθόν, παλιακό και βίντατζ και αντιδρούμε με την έκφραση «Καλά πόσο μπροστά ήταν αυτό για την εποχή του;». Ε λοιπόν, κάτι τέτοιο είναι το “Future Nostalgia”, όμως μάλιστα το προδίδει και το όνομά του. Η Lipa πήρε τις παλιακές αλλά προχωρημένες για τις εποχές τους επιρροές της και της έφερε όχι μόνο στον παρόν, αλλά προετοίμασε όλο το έδαφος και για το μέλλον. Διότι κάπως έτσι ίσως θα έπρεπε να είναι η αυθεντική και αγνή ποπ μουσική.
Έντεκα τραγούδια επέλεξε να στελεχώσουν το δεύτερο δισκογραφικό της εγχείρημα η Dua Lipa και η ομάδα της. Με μηδενικό filler, το “Future Nostalgia” γίνεται ένας δίσκος με απόλυτη συνοχή, όπου κάθε κομμάτι έχει τη σημασία του προς το σύνολο και μας δίνει ένα έξτρα στοιχείο για την πολύπλευρη και ισχυρή πλέον – από όσο φαίνεται – μουσική ταυτότητά της Dua. Και αυτή περιλαμβάνει funk, μπόλικη disco, 80s synths και ανανεωμένη pop.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Το όλο εγχείρημα αποδεικνύεται παραπάνω από ολοκληρωμένο και αψεγάδιαστο διότι φαίνεται πως κάθε beat και στίχος είναι μελετημένα από την αρχή μέχρι και το τέλος. Η 80s και 90s αισθητική διαπνέεται μέσα από την καλοδουλεμένη παραγωγή που ενώ διαθέτει όλη την βίντατζ αίγλη κα την ποπ κομψότητα της εποχής, έρχεται και κουμπώνει εξαιρετικά πάνω στο σήμερα και στις εσωτερικές ανάγκες του κοινού. Θα έλεγα πως το εκπληκτικό “Physical” και το “Cool” αποτελούν αποδείξεις του παραπάνω.
Για να είμαι ειλικρινής, το “Future Nostalgia” έχει και τις messy, απλές και φαινομενικά πρόχειρες στιγμές του, δίπλα σε πολύ ισχυρά τραγούδια. Του λείπει, ακόμη, μια μπαλάντα ή μια downtempo συναισθηματική στιγμή. Αλλά κι αυτό έχει τον σκοπό του, μιας και ο καλλιτέχνης και συγκεκριμένα η Dua εδώ έχει τον απόλυτο έλεγχο του ήχου, της αισθητικής και της ιστορίας που θέλει να μοιραστεί με τους φανς της. Έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα άλμπουμ που όσο ποπ είναι, είναι άλλο τόσο disco και funk. Η κορυφαία στιγμή του δίσκου (πέρα από τα singles “Don’t Start Now” και “Phsyical”) είναι το προσωπικά αγαπημένο “Hallucinate”, ένας μεθυστικός dance – pop ύμνος, φόρος τιμής στις ντίβες που την ενέπνευσαν, όπως την Kylie Minogue και Madonna, και άνοιξαν τον δρόμο στην ίδια και σε άλλες ποπ καλλιτέχνιδες να αναδείξουν το ταλέντο τους στην ανδροκρατούμενη σκηνή.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Το “Future Nostalgia” είναι ένα concept album που παίζει με τον χρόνο. Είναι ένας χάρτης που ξεκινά και σχεδιάζει το μέλλον με βάση τη νοσταλγία για την σοφιστικέ ομορφιά του παρελθόντος. Είναι ό,τι χρειαζόταν το σύγχρονο ραδιόφωνο, τα μουσικά κανάλια, τα συναυλιακοί χώροι, τα στάδια, τα κλαμπς αλλά και τα δωμάτιά μας. Είτε σου αρέσει, είτε όχι η ποπ μουσική, οφείλεις να παραδεχτείς ότι αυτή η ποπ είναι αυθεντική, αυτή η ποπ μας είχε λείψει και είναι κάτι πέραν του γοητευτικού που μια ωραία φωνή σαν της Dua Lipa την φέρνει πίσω… ή μάλλον μπροστά!
