Αθήνα: Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018

[dropcap size=big]Η[/dropcap] Συμβουλευτική Επιτροπή, υπεύθυνη για την απονομή του τίτλου Παγκόσμιας Πρωτεύουσας Βιβλίου, συγκέντρωσε και φέτος εκπροσώπους της UNESCO, των Διεθνών Εκδοτικών Συλλόγων (ΙΡΑ) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ενώσεων Βιβλιοθηκών και Ιδρυμάτων (IFLA) στο Παρίσι, στην έδρα της UNESCO, προκειμένου να εξεταστεί ένας καταχωρημένος αριθμός υποψηφιοτήτων. Έτσι, στις 14 Σεπτεμβρίου η Irina Bokova, γενική διευθύντρια της UNESCO, όρισε την Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2018, ύστερα από πρόταση της Επιτροπής.

Η άριστη ποιότητα των δραστηριοτήτων της, που υποστηρίζεται από ολόκληρη την βιομηχανία βιβλίου, οι πολιτιστικές υποδομές και η εμπειρία της στη διοργάνωση διεθνών εκδηλώσεων είναι οι σημαντικότεροι λόγοι για τους οποίους επιλέχθηκε. Ένας τόσο τιμητικός τίτλος φέρνει στο νου τις εποχές, όπου η Αθήνα ήταν το κέντρο της Διανόησης.[dropcap size=big]Σ[/dropcap]τον τίτλο Παγκόσμιας Πρωτεύουσας Βιβλίου που απονέμεται στις πόλεις από την UNESCO ενέχει η δέσμευση να προωθήσουν το βιβλίο και την ανάγνωση και να οργανώσουν δραστηριότητες καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου, που ξεκινά μετά την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου και Πνευματικών Δικαιωμάτων, στις 23 Απριλίου. Συγκεκριμένα, συναντήσεις με συγγραφείς, μεταφραστές και εικονογράφους, συναυλίες, θεματικές εκθέσεις, αναγνώσεις ποίησης και εργαστήρια για επαγγελματίες εκδότες περιλαμβάνονται στο προτεινόμενο πρόγραμμα. Ένας από τους εξέχοντες σκοπούς του είναι να αποκτήσει ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης πρόσβαση στα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών και των προσφύγων –όσο και να ενοχλεί κάποιους.

[dropcap size=big]Η[/dropcap] Αθήνα ήταν η 18^η πόλη που λαμβάνει τον τίτλο. Προηγήθηκαν οι εξής πόλεις: Μαδρίτη (2001), Αλεξάνδρεια (2002), Νέο Δελχί (2003), Αμβέρσα (2004), Μόντρεαλ (2005), Τορίνο (2006), Μπογκοτά (2007), Άμστερνταμ (2008), Βηρυτός (2009), Λιουμπλιάνα (2010), Μπουένος Άιρες (2011), Ερεβάν (2012), Μπανγκόκ (2013), Πορτ Χαρκούρ (2014), Ίντσον (2015), Βρότσλαβ (2016) και Κόνακρι (2017).

Μια τέτοια διάκριση εν μέσω πνευματικής – συν τοις άλλοις – κρίση, μόνο ευτυχείς μπορεί να μας κάνει.

Κείμενο: Μαρία Διακάκη (Lavart)