Rory Gallagher: ‘Ενας σπουδαίος γνωστός άγνωστος

10 πράγματα που πρέπει να μάθεις για το μαέστρο της κιθάρας!

[dropcap size=big]Έ[/dropcap]νας γνήσιος κιθαρίστας, μια… ταξιδιάρα ψυχή, ένα καλό παιδί που επιθυμούσε να εξωτερικεύσει την αγάπη του για τη μουσική σε καριέρα. Ένας εσωστρεφής χαρακτήρας που κάθε φορά που ανέβαινε στη σκηνή μεταμορφωνόταν σε μία εκρηκτική προσωπικότητα και διέχεε απλόχερα στο κοινό το είναι του. Ένιωθες ότι αυτός ο καλλιτέχνης μιλάει μόνο όταν έχει μία κιθάρα πάνω του ή μάλλον έκανε και την κιθάρα να μιλάει, να αισθάνεται, να τραγουδά, να βγάζει κραυγές, να κλαίει, να πονά. Μας έμαθε με τον ήχο του να ταξιδεύουμε και να ονειροπολούμε roadtrips σε μέρη μακρινά.. Πολλά πράγματα χωρίς τον Rory στη μουσική θα ήταν διαφορετικά. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πλήθος καλλιτεχνών και αποτελεί ακόμα και σήμερα σημείο αναφοράς για πολλούς μουσικούς και λάτρεις του electric blues και rock είδους.
Πολλά πράγματα, επίσης, είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε για αυτήν την αξεπέραστα ταλαντούχα προσωπικότητα και ίσως μαθαίνοντάς τον να τον αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο διότι δεν ήταν τίποτα λιγότερο από αυτό που έδειχνε στο stage. ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ.

10 πράγματα, λοιπόν, που ίσως δεν ξέρεις για το μεγάλο Rory είναι τα έξης:

1. Αγόρασε την αγαπημένη του Battered 1961 Stratocaster από το Crowley’s Music Shop στο Cork το 1963, σε ηλικία μόλις 15 ετών, η οποία κιθάρα ήταν πρώτη στο είδος της εκείνη την εποχή στην Ιρλανδία. Την είχε παραγγείλει κάποιος άλλος μουσικός, ο οποίος άλλαξε γνώμη καθώς δεν του άρεσε το χρώμα. Έτσι, η κιθάρα κατέληξε στα χέρια του Gallagher για 100 λίρες!

2. Δεν υπήρξε ποτέ συλλέκτης κιθαρών. Παρά το γεγονός ότι πέρασαν από τα μαγικά του χέρια περίπου 121 κιθάρες, ο Rory δεν σκέφτηκε ποτέ να τις κρατήσει σαν συλλογή. Από την άλλη, αγόραζε φτηνές κιθάρες, όπως Supros και Silvertones, καθώς αυτές ήταν οι κιθάρες ενός ταπεινού μουσικού αλλά και το όργανο κάθε blues καλλιτέχνη. Στις ηχογραφήσεις, μάλιστα, των albums On A Million Miles Away και Crandle Rock χρησιμοποίησε μία Danelectro Silvertone, την οποία αγόρασε από ένα ενεχυροδανειστήριο για μόλις 15 δολάρια!

3. Είχε μία ανεξήγητη γνώση για τις studio τεχνικές. Η πρώτη που έμαθε ήταν αυτή του Buddy Holly. Όταν τελείωνε με το κομμάτι στην ηλεκτρική κιθάρα, άρχιζε το strumming. O ήχος που προκαλούσε ο θόρυβος της πένας κόντρα στις χορδές της κιθάρας ενσωματωνόταν στο τραγούδι, προσδίδοντας στην κιθάρα μία άλλη, δυναμικότερη λειτουργία.

Μία από τις κιθάρες του, η Fender Esquire. Την έβαψε ο ίδιος ο Rory μαύρη ενώ είχε προβεί και σε pickup αλλαγές

4. Το 1961, όταν άρχιζε να κάνει τα πρώτα του βήματα σε μουσικές σκηνές, δανείστηκε από φίλο του την Telecaster του για live που θα πραγματοποιούσε στο Δουβλίνο. Έντρομος ανακάλυψε ότι η κιθάρα εκλάπη από το πίσω κάθισμα του βαν. Ο αδερφός του, Donal αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όλη την εβδομάδα ήταν σαν να είχε απαχθεί κάποιος από την οικογένεια. Ο Rory ήταν τόσο στενοχωρημένος!». Η συνέχεια εκπλήσσει με τον αδερφό να λέει: «Στην Ιρλανδία εκείνη την εποχή υπήρχε μία μόνο εκπομπή στην τηλεόραση με το όνομα ‘’Gardia Patrol’’, στην οποία παρουσίασαν την κλεμμένη κιθάρα. Και καθώς ήταν μόνο ένα κανάλι τότε στην Ιρλανδία, όλοι έβλεπαν την εκπομπή και η κιθάρα έγινε περιζήτητο αντικείμενο! Οι αστυνομικοί ανακοίνωσαν ότι η κιθάρα εγκαταλείφθηκε από τους κλέφτες, σχολιάζοντας παράλληλα: «Οι κλέφτες έκαναν χάρη στους παθόντες!». Το σχόλιο αυτό εκνεύρισε τον Rory, ο οποίος φώναζε μπροστά στην τηλεόραση: «Να ξέρατε μόνο πόσο καλός είναι ο κιθαρίστας!»

5. Στην ηλικία των 22 ετών, με το συγκρότημά του, Taste συμμετέχουν το 1970 στο Isle of Wight Festival. Ο Brian May θα πει χαρακτηριστικά: «Το γεγονός ότι μπορεί να σταθεί, τόσο νέος, σαν έμπειρος βετεράνος της σκηνής, μπροστά σε πλήθος κόσμου με μία μόνο άσπρη Fender Telecaster και να ερμηνεύει το Gambling Blues με τον τρόπο που το κάνει, είναι πραγματικά εξωπραγματικό! Ενώ αφήνει την υπόλοιπη μπάντα να κάνει διάλειμμα, εκείνος μπορεί να αρχίσει να παίζει κιθάρα ή μαντολίνο και πάλι να είναι το επίκεντρο της προσοχής! Είναι σπάνιο δώρο αυτό. Ο ήχος του ήταν πάντα τόσο φυσικός και δεν ερχόταν ποτέ σε κόντρα με τη ροή της performance του. Ο σκοπός του δεν ήταν να κάνει επίδειξη του εαυτού του αλλά να εκφράσει τη μουσική του στο μέγιστο βαθμό».

6. Είχε δεχτεί πρόσκληση από τους Rolling Stones να γίνει μέλος τους, μετά την αποχώρηση του Mick Taylor από την μπάντα. Ο Jagger, μάλιστα, στη συνάντησή τους στην Ολλανδία του ζήτησε να παίξει ένα riff για ένα νέο τραγούδι που είχε. Τελικά, το riff του Gallagher ενσωματώθηκε στο intro του κομματιού. Αυτό το κομμάτι είναι το Start Me Up. Παρ’ όλα αυτά, ο Rory αρνήθηκε την πρόταση για συνεργασία με το group καθώς όπως λέει ο αδερφός του, Donal: «Πάντα ένιωθε μία πίεση όταν τον έβαζες σ’ ένα studio με έναν παραγωγό. Δεν ήθελε ποτέ η καριέρα του να αλλάξει πορεία ή να παρερμηνευθεί». Ήταν και η εποχή που ο Rory ξεκινούσε περιοδεία στην Ιαπωνία ( Japan tour, 1975).

7. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 πραγματοποίησε συναυλία στην Αθήνα στο κατάμεστο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, η οποία συναυλία συνοδεύτηκε από επεισόδια και στις 14 του μηνός στη Θεσσαλονίκη στο Παλαί Ντε Σπορ. Στα πρώτα εισιτήρια που πωλήθηκαν δινόταν μαζί κι ένα 45άρι δώρο προσφορά του Happening, του δισκάδικου που ανέλαβε τη διοργάνωση της συναυλίας. Το LP αυτό είχε από τη μία πλευρά το Shadow Play και από την άλλη το Moonchild διάρκειας 6 λεπτών το καθένα, άκρως συλλεκτικό σήμερα!

Το απόκομμα του εισιτηρίου από τη συναυλία της Αθήνας

8. Είχε ένα ενδιαφέρον για τη Γαλλίδα ηθοποιό, Catherine Deneuve. Σ´ ένα club-restaurant ζήτησε από τον Pascal Bernard, τον άνθρωπο που κανόνιζε όλες τις περιοδείες του Rory και του οποίου ο πατέρας γνώριζε όλη τη showbiz της Γαλλίας, να γνωρίσει την Deneuve. Όπως λέει ο ίδιος ο Rory τόσο αυθόρμητα -σχεδόν με ειλικρίνεια παιδιού-: «Έμαθα γαλλικά για να συνατήσω την Catherine Deneuve. Ζήτησα από έναν Γάλλο promoter, όταν έπαιζα στη Γαλλία, να συναντήσω την Catherine με αντάλλαγμα να του δώσω το μερίδιό μου. Απλά να χαιρετηθούμε και να της δώσω το χέρι. Αυτό μόνο. Εκείνος απάντησε: «Εντάξει, θα το κανονίσω». H Catherine τελικά δεν εμφανίστηκε διότι ο άντρας, με τον οποίο ήταν τρελά ερωτευμένη, Johnny Hallyday, παρευρέθη εκείνος στο χώρο όπου υποτίθεται θα συναντιόμασταν εγώ και η Catherine. Κανένα πρόβλημα. Καμία Deneuve. Τι να έκανα (γελάει); Κοίτα, αυτά είναι πράγματα παιδιάστικα. Για πλάκα είπα στον εαυτό μου μια φορά στη ζωή μου να έχω μια χαζή.. φαντασίωση. Η ζωή είναι πολύ μικρή. Μπορείς να κάνεις ένα ή δύο χαζά πράγματα. Ή και περισσότερα. Ο Yves Montand το έχει πει αυτό. Έχει πει ότι όταν θα βρεθείς στο τάφο τα πράγματα που θα θυμάσαι είναι τα χαζά, τα αστεία. Η ουσία δεν κρύβεται πάντα στην καριέρα. Ήθελα μόνο να την γνωρίσω, αυτό μόνο. Και πολλά άλλα άτομα σαν κι αυτήν. Και δεν είναι ότι έχω κάποια βρώμικη σκέψη για εκείνη. Την σέβομαι. Και μ’ αρέσει. Είναι κακό;»
9. O θάνατος του φίλου του, Phil Lynott από τους Thin Lizzy το 1986, σε ηλικία μόλις 35 ετών, θα τον σοκάρει και θα τον λυγίσει. Νιώθει προδομένος ενώ αρχίζει να μπαίνει σε μία άβυσσο σκέψεων και για τη δική του θνησιμότητα, αντιμετωπίζοντας παράλληλα προβλήματα με το αλκοόλ.

Η μοναδική φωτογραφία που απαθανατίζει τους δύο μαζί πάνω στη σκηνή!

10. Παράδοξο αλλά αληθινό, ο Rory Gallagher δεν κατέχει ακόμα θέση στο Rock Hall of Fame! Πριν περίπου επτά χρόνια, ο Slash είχε τρέξει καμπάνια προκειμένου ο Rory να εισαχθεί -επιτέλους!- στο Rock Hall of Fame. Πιο συγκεκριμένα, καλούσε κοινό και θαυμαστές να υπογράψουν το αίτημα «… ο Rory Gallagher, ο Ιρλανδός Blues κιθαρίστας και συνθέτης να εισαχθεί στο Rock Hall of Fame όσο το δυνατόν νωρίτερα..». Παρά την προσπάθεια, ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης και για πολλούς (μέσα σ’ αυτούς και ο άλλος μέγας Hendrix), ο σπουδαιότερος κιθαρίστας που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, δεν βρίσκει ακόμα θέση στο Rock Hall of Fame..

Από τα αγαπημένα μου!

Κείμενο: Δήμητρα Παπαγεωργίου (Lavart)