3+1 παραστάσεις για τις πρώτες 10 μέρες του Μαρτίου

Ο τρίτος μήνας του χρόνου μας βρίσκει σε ξέφρενους ρυθμούς καρναβαλιού, μουσικές και καινούργιες παραγωγές. Η Lavart επιλέγει  πέντε ξεχωριστές παραστάσεις που θα μας απασχολήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και αξίζουν την προσοχή μας.

Βόυτσεκ – Γκέοργκ Μπύχνερ

Τo Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει το αριστούργημα του Γκέοργκ Μπύχνερ «Βόυτσεκ» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου, με τον Γιώργο Γάλλο στον ομώνυμο ρόλο και έναν δυναμικό θίασο 10 ηθοποιών, από 22 Φεβρουαρίου έως 21 Απριλίου.

Ο Μπύχνερ βάσισε το έργο σε μία γνωστή υπόθεση της εποχής: o στρατιώτης ΓιόχανΚρίστιαν Βόυτσεκ σε μία κρίση ζήλειας μαχαίρωσε την ερωμένη του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Παρόλο που μελετά σε βάθος τις κοινωνικές,ποινικές και τις ιατρικές πτυχές της υπόθεσης , ο Μπύχνερ ξεπερνά την σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μία υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει αιώνια ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές συνθήκες που είναι πέρα από τον έλεγχό του, την ηθική, τις κοι-νωνικές σχέσεις αλλά και την προκαθορισμένη μοίρα. Οι σύντομες, κινηματογραφικές σκηνές του έργου δεν ακολουθούν τους κανόνες μιας συμβατικής γραμμικής αφήγησης και μέχρι σήμερα οι μελετητές δεν έχουν συμφωνήσει στην τελική εκδοχή που θα πρότεινε ο Μπύχνερ, αν είχε ολοκληρώσει το έργο. Η παράσταση θα προτείνει μία νέα διασκευή, έναν νέο τρόπο κατάταξης των σκηνών του ημιτελούς αρι-στουργήματος.

Απλή μετάβαση 

ένα μιούζικαλ των Γεράσιμου Ευαγγελάτου & Θέμη Καραμουρατίδη

Η Απλή Μετάβαση είναι ένα πρωτότυπο μιούζικαλ για μια γενιά που μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι ο κόσμος τής ανήκει και βρέθηκε εκτεθειμένη σ’ έναν κόσμο που δεν περίμενε. Παρουσιάζεται από το Εθνικό Θέατρο στην σκηνή Ν. Κούρκουλος από 15 Φεβρουαρίου έως 14 Απριλίου και την σκηνοθεσία υπογράφει ο Μίνως Θεοχάρης.

Κυριακή πρωί, Άνοιξη του 2017, στον Διεθνή Αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Λίγο μετά την ενεργοποίηση του Brexit, με τον φόβο των κλειστών συνόρων και την απειλή μιας χαμένης τελευταίας ευκαιρίας για απόδραση. Οκτώ πρόσωπα στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου, αποφασισμένα να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για ένα αβέβαιο μέλλον στην Αγγλία, μοιράζονται τις ιστορίες, τους φόβους και την ανασφάλειά τους. Η πτήση καθυστερεί, και όλοι τους έχουν αρκετό χρόνο για να γνωριστούν, να εξομολογηθούν τις σκέψεις τους, να αναπολήσουν, να επανεξετάσουν την απόφαση τους. Νέοι άνθρωποι, ανασφαλείς φιγούρες, φοβισμένοι και θυμωμένοι. Ψάχνουν μια νέα επαγγελματική ευκαιρία ή απλώς κυνηγούν την επιβίωση. Ο καθένας τους μια ξεχωριστή ιστορία. Κοινός παρονομαστής η ελπίδα ενός καλύτερου αύριο και η νοσταλγία του χαμένου ονείρου.

Η φαλακρή τραγουδίστρια του Ευγένιου Ιονέσκο

Στην Β΄σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας παρουσιάζεται το έργο του Ιονέσκο από 18 Φεβρουαρίου έως 23 Απριλίου σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξανθοπουλίδου. Το έργο γράφτηκε το 1948 μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και ανέβηκε στη σκηνή για πρώτη φορά στις 11 Μαΐου 1950 στο Théâtre des Noctambules στο Παρίσι. 

Το έργο διαδραματίζεται σε ένα τυπικό αγγλικό σαλόνι, ενός τυπικού αγγλικού ζευγαριού του κυρίου και της κυρίας Σμιθ όταν ένα απόγευμα εισβάλλουν ξαφνικά στο σαλόνι τους, το φιλικό ζευγάρι Μάρτινς το οποίο μαζί με την υπηρέτρια του σπιτιού και έναν πυροσβέστη φροντίζουν για την διατάραξη της αγγλικής φλεγματικής ηρεμίας τους. Μέχρι το τέλος του έργου, η γλώσσα έχει αυτοματοποιηθεί, οι λέξεις έχουν απογυμνωθεί από νόημα και δε μένουν παρά μόνον ως ήχοι. Αποκαλύπτεται πως τα πρόσωπα, παρόλο που γνωρίζουν πολύ καλά τον κόσμο στον οποίο ζουν, δεν έχουν τίποτα προσωπικό να πουν ούτε να μεταφέρουν αυτό που πραγματικά πηγάζει από μέσα τους. Για τον Ιονέσκο, τα πρόσωπα στα έργα φέρονται σα μαριονέτες, κάτι που του θύμιζε και την πραγματικότητα στην οποία έζησε: ο κόσμος του φαινόταν σαν μία τεράστια σκηνή θεάτρου μαριονέτας, όπου αλλοπρόσαλλες πολιτικές ιδεολογίες κυριαρχούσαν και οι άνθρωποι τις δέχονταν παθητικά, αφήνοντάς τες να καθορίζουν κάθε τους κίνηση.

Tα Κακορίζικα, Βρώμικα παραμύθια

Είναι άραγε τα παραμύθια ο καλύτερος τρόπος να μάθουμε την αλήθεια;
Μια σύγχρονη παράσταση για μια παλιά ιστορία , με πολύ χιούμορ και λίγο αίμα… παρουσιάζονται στο Θέατρο 104 από 26 Ιανουαρίου έως 31 Μαρτίου, σε σκηνοθεσία και σύλληψη Θάλεια Γρίβα. Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των δεκατριών (13) ετών.Η παράσταση Βρώμικα Παραμύθια πήρε τη 2η θέση στα Scratch nights, του Bob Theatre Festival, το 2016, και συνέχισε ως ολοκληρωμένη παράσταση στο Θέατρο 104. Μετά από αυτήν την επιτυχημένη συνεργασία, ακολούθησε δεύτερη συνεργασία, με καινούργια θεματική, πάντα βασισμένη σε ελληνικά παραδοσιακά παραμύθια, τα Ακόμη πιο Βρώμικα Παραμύθια, τη σεζόν 2017-2018. 

Μια παράσταση για ενήλικο κοινό, βασισμένη σε ελληνικά παραδοσιακά παραμύθια, με κύρια θεματική τους τις κανιβαλικές σχέσεις εντός οικογένειας, και την ενδοοικογενειακή κακοποίηση μεταξύ συντρόφων και γονέων-παιδιών. Η αποκαθήλωση της εικόνας της οικογένειας, μέσα από τα παραμυθιακά μοτίβα, και ο τρόπος που οι οικογενειακοί δεσμοί επιδρούν στην εξέλιξη της ιστορίας των ηρώων. Οι ιστορίες του Τρισκατάρατου-βασισμένες στον μύθο του Κυανοπώγωνα, όπου ο γαμπρός είναι μια διαβολική φιγούρα που αναγκάζει την εκάστοτε νύφη να καταναλώσει ανθρώπινο κρέας, αν θέλει να επιβιώσει, με ρίζες από την Ευρώπη, την Τουρκία, την Παλαιστίνη και τις Ινδίες, και την Ελλάδα. Κι ακόμα, οι εκδοχές της ιστορία του Αστερνού και της Πούλιως-ή αλλιώς του Γιάννου και της Μάρως, Σοφίας και Κωνσταντίνου,των δύο αδελφών κ.λ.π.όπου οι γονείς καταδιώκουν τα παιδιά τους για να τα φάνε-σκοτώσουν. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, τη Γερμανία, την Ιταλία και τα Βαλκάνια, στον ελλαδικό χώρο θεωρείται από τα γνωστότερα παραδοσιακά παραμύθια.

Καλή Θέαση!!

Κείμενο: Ειρήνη Γκότση (Lavart)

Πηγές Φωτογραφιών:1,2,3,4