Η ποίηση του Ρίτσου χαρακτηρίζεται από λυρισμό, απλότητα και βαθιά ενδοσκόπηση. Το έργο του εξετάζει συχνά θέματα αγάπης, πόνου και κοινωνικής δικαιοσύνης. Κατά τη διάρκεια της παραγωγικής του σταδιοδρομίας, εξέδωσε πολλές ποιητικές συλλογές και προτάθηκε το 1971 για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Το απόσπασμα “Ξέρω ότι ο καθένας μόνος του περπατάει στον έρωτα. Μόνος στη δόξα και στο θάνατο…” αντικατοπτρίζει τον στοχασμό του Ρίτσου πάνω στη μοναχική πορεία του ατόμου μέσα από τις εμπειρίες της ζωής. Σε αυτούς τους στίχους, ο Ρίτσος αποτυπώνει την εγγενή μοναξιά που συνοδεύει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Παρά την παρουσία του έρωτα, της δόξας και του θανάτου, ο κάθε άνθρωπος διανύει την πορεία του μόνος του, αντιμετωπίζοντας τις χαρές και τις λύπες του μέσα στη μοναξιά.
11 αποφθέγματα του Γιάννη Ρίτσου
- Μάθε ν’ αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη.
- Την πρώτη και την τελευταία σου λέξη την είπαν ο έρωτας και η επανάσταση.
- Κάποτε, από μια σύμπτωση, βρίσκουν οι λέξεις το άλλο νόημά τους.
- Η αρετή μας είναι η αμοιβαία μας χρησιμότητα.
- Έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει
- Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του.
- Να είμαστε έτοιμοι. Κάθε ώρα είναι η δική μας ώρα
- Για να φτάσεις να πεις την αλήθεια, θα πρέπει -λέει- να μην περιμένεις πια τίποτα
- Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει.
- Δε χρειάζεται να θυμηθείς. Tο ξέρουμε
- Γιατί τάχα αμαρτία η συμφωνία με την επιθυμία σας; πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα. Μονάχος στην δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίμασα.
- Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα. Μονάχος στην δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίμασα…
Γιάννης Ρίτσος: «Τι όμορφη που είσαι. Με τρομάζει ἡ ομορφιά σου. Σε πεινάω. Σε διψάω…»
