Μαρκήσιος ντε Σαντ: Η διαβόητη φιγούρα της ελευθεριάζουσας λογοτεχνίας
Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ, κατά κόσμον Ντονατιέν Αλφόνς Φρανσουά, ήταν ένας Γάλλος αριστοκράτης του 18ου αιώνα που απέκτησε κακή φήμη για τα προκλητικά και αμφιλεγόμενα γραπτά του. Κυρίως για την εξερεύνηση ακραίων σεξουαλικών και βίαιων θεμάτων στη λογοτεχνία, ένα είδος που σήμερα είναι γνωστό ως “σαδιστικό”. Γεννημένος το 1740, έζησε σε μια ταραχώδη περίοδο της γαλλικής ιστορίας, που σημαδεύτηκε από την επανάσταση και τις κοινωνικές αναταραχές.
Στα πιο διάσημα έργα του Ντε Σαντ περιλαμβάνονται τα “Ιουστίνη” και “120 μέρες των Σοδόμων”, τα οποία απεικονίζουν γραφικές σκηνές σεξουαλικής σκληρότητας, ακολασίας και σαδισμού. Τα γραπτά του συχνά αμφισβητούσαν τα ηθικά και κοινωνικά πρότυπα της εποχής του, με αποτέλεσμα τη συχνή φυλάκισή του. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο όρος “σαδισμός” προέρχεται από το όνομά του, καταδεικνύοντας τη διαρκή επίδραση των ιδεών του στην ψυχολογία και τη λαϊκή κουλτούρα.
Ενώ τα γραπτά του θεωρούνταν σκανδαλώδη και άσεμνα κατά τη διάρκεια της ζωής του, πυροδότησαν επίσης πνευματικές συζητήσεις σχετικά με τη λογοκρισία, την ελευθερία της έκφρασης και τα όρια της λογοτεχνίας. Ο ίδιος ο Ντε Σαντ πέρασε σημαντικό μέρος της ζωής του σε φυλακές και άσυλα λόγω της αμφιλεγόμενης φύσης των έργων του.
Μαρκήσιος Ντε Σαντ: 20 αποφθέγματα ενός ηδονιστή
1.Ας τους αφήσουμε να μηρυκάζουν την αθλιότητά τους, δεν είναι άξιοι να τους κηρύξουμε την αλήθεια.
2.Εάν δεν έζησα περισσότερο, ήταν επειδή δεν μου έδωσα χρόνο.
3.Το σώμα σου είναι ο ναός όπου η Φύση ζητά να τη λατρεύουν.
4.Μόνο μέσα από τον πόνο φτάνει κανείς στην ηδονή.
5.Υπάρχει κάτι πιο ανήθικο από τον πόλεμο;
6.Είναι δυνατόν να είναι κάποιος τζέντλεμαν όταν του είναι σηκωμένη;
7.Αν βασιστούμε στις θεωρίες των θεολόγων, θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Θεός έπλασε τους ανθρώπους με μοναδικό σκοπό να γεμίσει με κόσμο την κόλαση.
8.Η ιδέα του Θεού είναι το μόνο λάθος που δεν μπορώ να συγχωρήσω στον άνθρωπο.
9.Δεν είναι ο δικός μου τρόπος σκέψης που έχει προκαλέσει τις δυστυχίες μου, αλλά ο τρόπος σκέψης των άλλων.
10.Η ανοχή είναι αρετή των αδυνάμων.
11.Δεν είμαστε πιο ένοχοι όταν ακολουθούμε τα πρωτόγονα ένστικτά μας που μας κυβερνούν απ’ ό,τι είναι ο Νείλος για τις πλημμύρες του ή η θάλασσα για τα κύματά της.
12.Δεν ξέρω τι είναι η καρδιά, όχι εγώ. Χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη μόνο για να δώσω έμφαση στις αδυναμίες του μυαλού.
13.Η σεξουαλική επιθυμία είναι ένα πάθος στο οποίο υπάγονται όλα τα άλλα πάθη –συμφωνώ– αλλά και στο οποίο όλα ενώνονται.
14.Η πραγματική ευτυχία στηρίζεται στις αισθήσεις, και η αρετή δεν ικανοποιεί καμία από αυτές.
15.Το ερωτικό πάθος είναι για τα άλλα πάθη ό,τι το νευρικό σύστημα για τη ζωή. Τα υποστηρίζει και τα δυναμώνει όλα. Φιλοδοξία, βαναυσότητα, φιλαργυρία, εκδίκηση, όλα πηγάζουν από το ερωτικό πάθος.
16.Θα πρέπει να καταλάβεις, αγαπητή Τερέζα, ότι τα πράγματα δεν έχουν άλλη αξία πέρα από εκείνη που τους δίνει η φαντασία μας.
17.Επομένως η καταστροφή, όπως και η δημιουργία, είναι μια από τις αποστολές της Φύσης.
18.Δεν υπάρχει τρόμος που δεν έχει θεοποιηθεί, δεν υπάρχει αρετή που δεν έχει διασυρθεί.
19.Το καθετί είναι καλό όταν είναι υπερβολικό.
20.Θέλω να είμαι το θύμα των λαθών του.
