Οι παθιασμένες ιστορίες αγάπης ή αλλιώς ο τραγικός εραστής υπήρξε μια επαναλαμβανόμενη φιγούρα τόσο στη λογοτεχνία όσο και στην ιστορία, γοητεύοντας το κοινό με τις ιστορίες του έρωτα, της απώλειας και του τελικού θανάτου.
Παθιασμένες ιστορίες αγάπης: Οι χαρακτήρες αυτοί συχνά παλεύουν με ανυπέρβλητα εμπόδια, κοινωνικούς κανόνες ή προσωπικά ελαττώματα που οδηγούν τις αφηγήσεις τους σε σπαρακτικά συμπεράσματα. Από τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, οι οποίοι αψηφούν με τραγικό τρόπο τις διαμάχες των οικογενειών τους, μέχρι τις ιστορικές αφηγήσεις για τη βασίλισσα Κλεοπάτρα και την καταδικασμένη ερωτική της σχέση με τον Μάρκο Αντώνιο, οι ιστορίες αυτές αντανακλούν την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων συναισθημάτων και την καταστροφική δύναμη της απαγορευμένης ή άτυχης αγάπης. Η διαρκής παρουσία του τραγικού εραστή στην πολιτιστική μας συνείδηση αποτελεί μια οδυνηρή υπενθύμιση της αδυσώπητης, γλυκόπικρης φύσης της ίδιας της αγάπης.
5 παθιασμένες ιστορίες αγάπης
1. Ένας έρωτας ποιητών
Η πετυχημένη ποιήτρια Ελίζαμπεθ Μπάρετ πέθανε πριν ο σύζυγός της, Ρόμπερτ Μπράουνινγκ, κερδίσει την αναγνώριση ως σεβαστός βικτοριανός ποιητής. Το 1844, η απομονωμένη και μερικώς ανάπηρη 39χρονη Ελίζαμπεθ Μπάρετ πέτυχε λογοτεχνική καταξίωση όταν δημοσίευσε την ποίησή της, έναν τόμο που γοήτευσε τον αγωνιζόμενο 32χρονο συγγραφέα Ρόμπερτ Μπράουνινγκ. Αφού εξέφρασε τον θαυμασμό του για το έργο της σε επιστολή του προς την Μπάρετ τον Ιανουάριο του 1845, ξεκίνησαν πολύμηνη αλληλογραφία. Ο έρωτας άνθισε όταν τελικά συναντήθηκαν τον Μάιο του 1845, αλλά ο αυταρχικός πατέρας της Ελίζαμπεθ αποδοκίμασε την ένωσή τους. Μυστικά, αντάλλασσαν τρυφερές επιστολές, με την Ελίζαμπεθ να συνθέτει ερωτικά σονέτα εμπνευσμένα από τη σχέση τους. Ένα χρόνο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1846, το ζευγάρι κλέφτηκε και μετακόμισε στην Ιταλία.
Ενώ η υγεία της Ελίζαμπεθ βελτιώθηκε, οι προσπάθειές της να συμφιλιωθεί με τον πατέρα της διήρκεσαν πολλά χρόνια, αλλά εκείνος επέστρεφε τα γράμματά της αδιάβαστα και δεν ξαναμίλησαν ποτέ. Κατά τη διάρκεια του γάμου τους, ο Ρόμπερτ ενθάρρυνε την Ελίζαμπεθ να δημοσιεύσει τα ερωτικά σονέτα της προς αυτόν, με αποτέλεσμα να εκδοθούν τα ”Sonnets of the Portuguese”. Με τραγικό τρόπο, η Ελίζαμπεθ απεβίωσε στην αγκαλιά του Ρόμπερτ στις 29 Ιουνίου 1861, πριν εκείνος αποκτήσει τη δική του λογοτεχνική φήμη ως βικτοριανός ποιητής, μια αναγνώριση που διαρκεί μέχρι σήμερα.
2.Η Bloody Mary
Η λαχτάρα της Bloody Mary για έναν διάδοχο με τον αδιάφορο σύζυγό της, Φίλιππο Β’ της Ισπανίας, οδήγησε σε παραπλανητικές εγκυμοσύνες. Ο βασιλιάς Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας κληροδότησε τον θρόνο του στον μοναδικό επιζώντα γιο του, τον Εδουάρδο ΣΤ΄, με τον θάνατό του το 1547. Μετά από μια σύντομη εξαετή βασιλεία, ο θάνατος του προτεστάντη Εδουάρδου οδήγησε στην άνοδο της σταθερά καθολικής αδελφής του, Μαρίας Α΄, η οποία ήταν αποφασισμένη να αποκαταστήσει τον καθολικισμό στην Αγγλία. Σε μια αμφιλεγόμενη κίνηση, η Μαρία παντρεύτηκε τον Ιούλιο του 1554 τον δεύτερο ξάδελφό της, τον πρίγκιπα Φίλιππο της Ισπανίας, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση στο έθνος. Στα 37 της χρόνια, η Μαρία αγαπούσε φλογερά τον σύζυγό της και ένιωθε την ανάγκη να αποκτήσει επειγόντως διάδοχο, ενώ ο Φίλιππος, 11 χρόνια νεότερός της, θεωρούσε την ένωση κυρίως ως πολιτικό πλεονέκτημα.
Τρεις μήνες μετά τον γάμο τους, η Μαρία πίστεψε ότι ήταν έγκυος, αλλά δεν γεννήθηκε παιδί. Η απουσία του Φιλίππου λόγω των συγκρούσεων στην Ευρώπη βύθισε τη Μαρία σε βαθιά κατάθλιψη. Με την επιστροφή του το 1557, πίστεψε και πάλι ότι ήταν έγκυος, για να βιώσει άλλη μια ψευδοεγκυμοσύνη, η οποία επηρέασε σοβαρά την υγεία της. Η Μαρία απεβίωσε τον Νοέμβριο του 1558 σε ηλικία σαράντα δύο ετών, πιθανότατα λόγω καρκίνου των ωοθηκών ή της μήτρας. Παρά τις προηγούμενες αναφορές που υποδηλώνουν την περιφρόνηση του Φιλίππου για τη σύζυγό του, στοιχεία από την αλληλογραφία του δείχνουν ότι τη σεβόταν και λυπόταν για τον πρόωρο θάνατό της.
3. Η Χουάνα η Τρελή
Η Χουάνα η Τρελή αντιστάθηκε σθεναρά στο να θάψει τον άπιστο σύζυγό της, Φίλιππο τον Όμορφο. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, η Χουάνα, η ισπανίδα Ινφάντα και κόρη της βασίλισσας Ισαβέλλας και του βασιλιά Φερδινάνδου, συνήψε γάμο με τον Φίλιππο της Φλάνδρας τον Οκτώβριο του 1496. Παρά την ομορφιά και την εξυπνάδα της, η Χουάνα αγαπούσε διακαώς τον σύζυγό της, αλλά ο Φίλιππος δεν ανταπέδωσε τα αισθήματά της. Οι εξωσυζυγικές του σχέσεις υποκινούσαν τα παθιασμένα και συχνά ζηλότυπα ξεσπάσματα της Χουάνα. Κατά τραγικό τρόπο, ο θάνατος της βασίλισσας Ισαβέλλας το 1504 ανέβασε τη Χουάνα στο θρόνο της Καστίλης και ο Φίλιππος άδραξε την ευκαιρία να αμαυρώσει τη φήμη της με υπερβολικές φήμες, χαρακτηρίζοντάς την ως ψυχικά ασταθή. Στην προσπάθειά του να διεκδικήσει τον καστιλιάνικο θρόνο, ήρθε σε αντιπαράθεση με τον πεθερό του, επιτείνοντας την αναταραχή.
Καθώς η φήμη για την υποτιθέμενη διανοητική της αστάθεια διαδόθηκε ευρέως, η Χουάνα έγινε γνωστή ως “Χουάνα η τρελή”. Παρά την ταραχώδη σχέση τους, η αφοσίωση της Χουάνα στον Φίλιππο επέμενε. Όταν εκείνος υπέκυψε σε τυφοειδή πυρετό το 1506, εκείνη προσκολλήθηκε στο άψυχο σώμα του, αρνούμενη ανυποχώρητα σε οποιονδήποτε να τον πλησιάσει. Είναι αξιοσημείωτο ότι κράτησε το φέρετρο του Φιλίππου στο πλευρό της, τρώγοντας μάλιστα μαζί του σαν να ήταν ακόμη ζωντανός. Δεδομένης της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της, ο Φερδινάνδος και ο γιος της, ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Κάρολος Ε΄, την έθεσαν σε κατ’ οίκον περιορισμό και κυβέρνησαν στο όνομά της μέχρι τον θάνατό της τον Απρίλιο του 1555.
4. Ξεριζώνοντας τις καρδιές
Ο πατέρας του Πέδρο Α΄ της Πορτογαλίας ενορχήστρωσε τη δολοφονία της Ίνες ντε Κάστρο, η οποία ήταν έγκυος εκείνη την εποχή. Το 1340, ο πρίγκιπας Πέδρο της Πορτογαλίας παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Κωνσταντία της Καστίλης για να ενισχύσει τη συμμαχία μεταξύ των χωρών τους. Ωστόσο, η καρδιά του Πέδρο ανήκε στην κυρία εν αναμονή της Κωνσταντίας, την Ίνες ντε Κάστρο. Παρά το γεγονός ότι η σχέση τους οδήγησε στη γέννηση τριών παιδιών, δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια να αποκρύψουν τη σχέση τους, προκαλώντας σκάνδαλο στην πορτογαλική αυλή. Ο βασιλιάς Αλφόνσο, πατέρας του Πέδρο, αντέδρασε εξορίζοντας την Ίνες σε μοναστήρι, ωστόσο ο ξετρελαμένος πρίγκιπας συνέχισε να τη συναντά κρυφά. Μετά τον θάνατο της Κωνσταντίας το 1345, ο Πέδρο έκανε την Ίνες κεντρικό πρόσωπο στη ζωή του.
Ο Πέδρο και η Ίνες έζησαν μαζί ως ζευγάρι για μια δεκαετία, παρά την άρνηση του βασιλιά Αλφόνσου να επιτρέψει τον γάμο τους. Προσπάθησε να κανονίσει και άλλους δυναστικούς γάμους για τον γιο του, αλλά ο Πέδρο απέρριπτε κάθε έναν. Συνειδητοποιώντας ότι ο Πέδρο δεν θα αποχωριζόταν ποτέ την ερωμένη του, ο Αλφόνσο έστειλε δολοφόνους για να εξοντώσουν την Ίνες. Κατά τραγικό τρόπο, όχι μόνο της αφαίρεσαν τη ζωή αλλά και την αποκεφάλισαν παρουσία ενός από τα παιδιά της. Εξοργισμένος, ο Πέδρο κήρυξε τον πόλεμο στον πατέρα του και η σύγκρουση έληξε άδοξα, όμως με την άνοδό του στο θρόνο το 1357, ο Πέδρο πήρε την εκδίκησή του δικάζοντας και εκτελώντας τους δολοφόνους της Ίνες με φρικιαστικό τρόπο, ξεριζώνοντας τις καρδιές τους από τα σώματά τους.
5. Η Κου Κλουξ Κλαν και ένας τραγικός θάνατος
Μια βόμβα εξερράγη στο σαλόνι των ακτιβιστών για τα πολιτικά δικαιώματα Harry Tyson Moore και Harriette Simms Moore κατά την 25η επέτειο του γάμου τους. Η ιστορία της αγάπης τους ήταν συνυφασμένη με μια ζωή αφιερωμένη στη δημόσια υπηρεσία, αλλά ο τραγικός θάνατός τους χάραξε ένα ιστορικό κεφάλαιο ως οι πρώτες στοχευμένες δολοφονίες στο πλαίσιο του αμερικανικού κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα.
Το 1925, οι δρόμοι του Harry Tyson Moore και της Harriette Simms Moore διασταυρώθηκαν ενώ ο Harry εργαζόταν ως δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο και η Harriette απασχολούνταν σε ασφαλιστική εταιρεία. Μέσα σε ένα χρόνο, ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου, καλωσορίζοντας δύο κόρες στη ζωή τους. Το 1934, οι Moores έγιναν μέλη του εναρκτήριου τμήματος της NAACP στην κομητεία Brevard της Φλόριντα, όπου υπερασπίστηκαν ακούραστα τη δίκαιη αποζημίωση των αφροαμερικανών εκπαιδευτικών.
Το 1941, ο Χάρι ανέλαβε την προεδρία της NAACP της Φλόριντα, επεκτείνοντας τον ακτιβισμό τους σε πολιτειακό επίπεδο. Αρχικά, η συμμετοχή του περιελάμβανε την αποστολή επιστολών σε υποστηρικτικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Ωστόσο, καθώς ο Χάρι εντρυφούσε στη διερεύνηση εγκλημάτων κατά της αφροαμερικανικής κοινότητας, αντιμετώπιζε εχθρότητα και επιθέσεις από την αστυνομία. Στην 25η επέτειο του γάμου τους, ανήμερα των Χριστουγέννων του 1951, ένας άγνωστος δράστης πέταξε μια βόμβα στην κρεβατοκάμαρά τους, ενώ το ζευγάρι κοιμόταν. Ο Χάρι υπέκυψε αμέσως και η Harriette άντεξε εννέα ημέρες πριν πεθάνει. Αν και οι δολοφόνοι τους δεν οδηγήθηκαν ποτέ στη δικαιοσύνη, οι ερευνητές υποπτεύθηκαν την εμπλοκή της Κου Κλουξ Κλαν.
