Ο Χρήστος Γιανναράς για την εμπειρία των ανθρωπίνων συναισθημάτων
Ο Χρήστος Γιανναράς, γεννημένος στην Αθήνα στις 10 Απριλίου 1935, είναι σύγχρονος Έλληνας φιλόσοφος και συγγραφέας. Ακολούθησε θεολογικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφικές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Βόννης και του Παρισιού (Σορβόννη).
Έλαβε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Επιπλέον, του έχουν απονεμηθεί τιμητικοί διδακτορικοί τίτλοι από το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου, το Ορθόδοξο Σεμινάριο του Αγίου Βλαδίμηρου στη Νέα Υόρκη, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και τη Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης. Ο Γιανναράς κατείχε επίσης τη θέση του διευθυντή στο περιοδικό Synoro, το οποίο εξέδωσε δώδεκα τεύχη μεταξύ 1964 και 1967.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
10 απόφθεγματα από τον μοναδικό Χρήστο Γιανναρά
1. Σὲ κάθε ἔρωτα ξαναζεῖ ἡ ἐμπειρία τῆς γεύσης τοῦ παραδείσου καὶ τῆς ἀπώλειας τοῦ παραδείσου. Σπουδάζουμε τὸν ἔρωτα μόνον ἐξόριστοι ἀπὸ τὴν πληρότητα τῆς ζωῆς ποὺ αὐτὸς χαρίζει.
2.Ο έρωτας είναι το σημαντικότερο πράγμα με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι, αλλά και το πιο επικίνδυνο
3.Στὴν ἐμπειρία τοῦ ἔρωτα εἴμαστε ὅλοι πρωτόπλαστοι.
4.Γνωρίζουμε τον έρωτα μόνο στην απόσταση της αποτυχίας. Πριν την αποτυχία δεν υπάρχει γνώση· η γνώση έρχεται πάντα μετά τη βρώση του καρπού. Σε κάθε έρωτα ξαναζεί η εμπειρία της γεύσης του παραδείσου και της απώλειας του παραδείσου. Σπουδάζουμε τον έρωτα μόνον εξόριστοι από την πληρότητα της ζωής που αυτός χαρίζει.
5.Εύχομαι να ανακαλύψουν τα σημερινά παιδιά ότι Έλληνας δε γεννιέσαι, γίνεσαι…
6. H ζωή προχωρεί με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι τις αφηρημένες «αξίες». Στις προηγούμενες δεκαετίες, ανάγκη των Eλλαδιτών ήταν η φιγούρα και η καταναλωτική απληστία. Kαι κάπως έτσι φτάσαμε στη σημερινή καταστροφή: στον πρωτογονισμό της εξουσίας με ανυπαρξία λαϊκής αντίδρασης.
7. Eχει καταργηθεί κάθε δυνατότητα να ξεχωρίσει ο ικανός από τον ανίκανο, ο εργατικός από τον φυγόπονο, ο συνεπής από τον μπαγαπόντη, ο αξιοπρεπής από τον πουλημένο, ο ευφυής από τον εξυπνάκια. Mια κοινωνία με καταργημένη τη λειτουργία της κριτικής αποτίμησης, είναι καταδικασμένη να εξαφανιστεί ιστορικά.
8.Το νόημα της ζωής δεν μπορεί, ευτυχώς, να εντοπιστεί σε μια συνταγή, σε ένα δέον. Μπορούμε ποτέ να ζήσουμε τον έρωτα ακολουθώντας συνταγές, συμβουλές ή παραινέσεις; Το νόημα της ζωής, όπως ακριβώς και ο έρωτας, χαρίζεται σαν αντίδοτο στην άσκηση για την πραγμάτωση της ελευθερίας από το «εγώ».
9.Είμαστε σκλάβοι των “εφφέ”, των συναισθημάτων, των ηχηρών πρωτοσέλιδων, της προπαγάνδας των τηλεοπτικών “ειδήσεων”».
10.Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι οι σημερινοί Ελληνώνυμοι πάσχουμε μόνο ή κυρίως από ξιπασιά, ακριβώς όπως όλοι οι τριτοκοσμικοί απελεύθεροι, που τους γυαλίζουν οι χάντρες και τα καθρεφτάκια. Την πρόταση πολιτισμού που κόμισε και κομίζει ο Ελληνισμός στην ανθρωπότητα ούτε την καταλαβαίνουμε ούτε μας ενδιαφέρει –μας ενδιαφέρει μόνο το πρόστυχο κιτς που παράγει το Ελλαδέξ.
Γιάννης Ρίτσος: «Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα»
Δημοφιλή σήμερα:
Χρόνης Μίσσιος: «Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών…» (ΒΙΝΤΕΟ)
