Ο Νίτσε, όπως πολλοί διανοητικοί γίγαντες, διέσχισε ένα σύνθετο και ταραχώδες ρομαντικό ταξίδι. Αν και διατηρούσε στενές φιλίες με αρκετές γυναίκες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ένα συγκεκριμένο άτομο κατέκτησε την καρδιά του στα τέλη του 1800.
O Nίτσε παρά το γεγονός ότι δεν την ανέφερε ονομαστικά, αυτή η έντονα ανεξάρτητη και έξυπνη γυναίκα δημιούργησε μια παθιασμένη και έντονη σχέση με τον Νίτσε, η οποία τελικά κατέληξε σε καρδιοχτύπι. Εικάζεται ότι λειτούργησε ως μούσα για μερικά από τα διάσημα έργα του, συμπεριλαμβανομένου του “Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα”.
Ένα αξιοσημείωτο επεισόδιο στην ερωτική ζωή του Νίτσε αφορά τη Λου Σαλομέ, μια γοητευτική φιγούρα που γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Η πολύπλευρη γλωσσική και φιλοσοφική εκπαίδευση της Λου, καθοδηγούμενη από έναν ολλανδικής καταγωγής υπουργό ονόματι Hendrik Gillot, προώθησε την ανεξαρτησία της. Ο Νίτσε συνάντησε τη Λου στη Ρώμη και οι αλληλεπιδράσεις τους, μαζί με τον φιλόσοφο Paul Rée, οδήγησαν σε μια μοναδική πρόταση για μια ακαδημαϊκή κοινότητα. Παρά την αγάπη του Νίτσε για τη Λου, εκείνη απέρριψε την πρότασή του για γάμο, με αποτέλεσμα ο Νίτσε να περάσει μια περίοδο ψυχικής οδύνης.
Όταν η φεμινίστρια διανοούμενη Λου Σαλομέ (Lou Andreas-Salomé) τον συνάντησε για πρώτη φορά, τον βρήκε σχεδόν αδιάφορο: ένας άνδρας μεσαίου ύψους, απλά αλλά προσεκτικά ντυμένος, με απλά, καστανά μαλλιά και μεγάλο μουστάκι. Μιλούσε και μάλιστα γελούσε απαλά, λυγίζοντας ελαφρά τους ώμους του. Παρόλα αυτά, υπήρχε κάτι πάνω του που τον ξεχώριζε. “Μόνο με δυσκολία θα μπορούσε κανείς να φανταστεί αυτή τη φιγούρα μέσα σε ένα πλήθος”, έγραψε. “Έδινε την εντύπωση ότι στεκόταν στην άκρη, ότι στεκόταν μόνος του”.
Συνδέθηκε επίσης με την Ελένη φον Ντρούσκοβιτς. Οι απόψεις του Νίτσε για τις γυναίκες, που κυμαίνονται μεταξύ θαυμασμού και απαξίωσης, είναι εμφανείς στα γραπτά του. Ενώ αναγνώριζε τα ανώτερα χαρακτηριστικά των γυναικών, μπορούσε επίσης να εκφράσει υποτιμητικά συναισθήματα, απεικονίζοντας μια διαφοροποιημένη οπτική για τους ρόλους των φύλων.
Οι προσωπικές επιστολές του Νίτσε αποκαλύπτουν μια τρυφερή και ρομαντική πλευρά σε αντίθεση με τη φιλοσοφική του φήμη. Εκφράζοντας βαθιά αγάπη και λαχτάρα, οι επιστολές αυτές προσφέρουν μια εικόνα ενός πιο συναισθηματικά διαφοροποιημένου Νίτσε. Οι απόψεις του για τον γάμο ήταν πολύπλοκες- θεωρούσε τη φιλία ως την υψηλότερη μορφή δεσμού, υποδηλώνοντας ότι η ποιότητα της συζήτησης θα πρέπει να είναι το βασικό κριτήριο για την επιλογή ενός συντρόφου ζωής.
Η φιλοσοφία του εμβάθυνε επίσης στην παροδική φύση της ρομαντικής αγάπης και στη σημασία της προετοιμασίας για τη λήξη της. Ο Νίτσε επέκρινε την κτητική ανδρική αγάπη, αποδίδοντάς την στην επιθυμία για έλεγχο, και αμφισβήτησε τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων, προτείνοντας ότι οι γυναίκες συχνά έπαιζαν ρόλο στις ρομαντικές σχέσεις. Η ερωτική του ζωή επηρέασε τις κριτικές του για τον κτητικό έρωτα και ενέπνευσε χαρακτήρες στα διάσημα έργα του, καταδεικνύοντας την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ των προσωπικών εμπειριών και των φιλοσοφικών στοχασμών του Νίτσε.
Σωκράτης: 20 αποφθέγματα του πρωτοπόρου της δυτικής φιλοσοφίας
