ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΟΡΦΑΝΑ»
ΕΩΣ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018
Ποια ορφάνια τελικά μας στοιχειώνει περισσότερο; Ποια ορφάνια είναι περισσότερο απειλητική για τη ζωή μας; Αυτή της απώλειας από τον θάνατο και εκείνη της εγκατάλειψης από την ίδια την οικογένεια ή της παραπλάνησης ενός κοινωνικού συστήματος που υπόσχεται και μετά εγκαταλείπει;»
To συγκλονιστικό έργο «Ορφανά» του Ντέννις Κέλλυ, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, που εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς επιστρέφει στο Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, από την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018.
Ένα σπίτι. Μια οικογένεια. Ένα ζευγάρι: ένας άνδρας και μία γυναίκα. Ο αδερφός της. Τρεις άνθρωποι που μέχρι το τέλος του έργου θα ανακαλύψουν τι σημαίνει όριο και πώς ξεπερνιέται. Το δραματικά επίκαιρο έργο του Ντέννις Κέλλυ, μιας από τις πιο σημαντικές φωνές της σύγχρονης βρετανικής δραματουργίας, επιστρέφει, με απαίτηση των θεατών, στο Φουαγιέ της ΕΜΣ, μετά από έναν εξαιρετικά επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων με συνεχή sold out.
Η παράσταση είναι κατάλληλη άνω των 15 ετών.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ποια ορφάνια τελικά μας στοιχειώνει περισσότερο; Ποια ορφάνια είναι περισσότερο απειλητική για τη ζωή μας; Αυτή της απώλειας από τον θάνατο και εκείνη της εγκατάλειψης από την ίδια την οικογένεια ή της παραπλάνησης ενός κοινωνικού συστήματος που υπόσχεται και μετά εγκαταλείπει;
Το έργο διερευνά την ατομική ευθύνη και την κοινωνική συνείδηση του καθενός μας, όταν βάλλεται άμεσα ή έμμεσα η οικογένειά μας και τα κεκτημένα της στις ολοένα και περισσότερο πτωχευμένες ηθικά κοινωνίες μας.
Τα πρόσωπα του έργου, οικεία και απόμακρα ταυτόχρονα, παλεύουν να στεριώσουν την οικογένειά τους, όταν γύρω τους όλα κλυδωνίζονται. Μια παραβατική πράξη εισβάλλει στο σπίτι τους, στην οικογένειά τους για να αποκαλύψει τα σαθρά θεμέλιά της. Μέσα σε ένα βράδυ που το ζευγάρι γιορτάζει τον ερχομό του δεύτερου παιδιού – σε μια αυστηρή ενότητα χώρου και χρόνου – το σπίτι διαλύεται και μαζί με αυτό υπεσχημένα και ιδεολογίες. Το καθένα από τα πρόσωπα θα προβάλλει τα δικά του επιχειρήματα μέσα από ρητορικά σχήματα και ιδεολογήματα και την άλλη στιγμή θα αναγκαστεί να τα αναθεωρήσει, να τα ανατρέψει και, απογυμνωμένο, να οδηγηθεί στο απόλυτο κενό
Πόσο λεπτή μπορεί να είναι η γραμμή που μας χωρίζει από την κάθε παραβατική συμπεριφορά, προκειμένου να προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά; Και τι άλλο εκτός από το κενό μπορεί να εδραιωθεί, όταν και όποτε η ηθική παραβιάζεται, προκειμένου να προστατεύσει τα κεκτημένα μιας οικογένειας; Τι είδους αντίσταση να προβάλλουν και ποιες επιλογές έχουν για να συνεχίσουν τη ζωή τους; Στο τέλος όλοι και όλα έχουν αλλάξει και μαζί με αυτούς και εμείς ενδεχομένως, ως θεατές. Ερωτήματα που αποδέχονται αντιφατικές απαντήσεις και ηθικά διλήμματα που θα μείνουν μετέωρα.
Και μετά τι, πως συνεχίζουμε;
Στο ζοφερό κλίμα του έργου αντιπαρατίθεται η δύναμη του Θεάτρου, με την ελπίδα και το φως να έρχονται μέσα από αυτή καθαυτή τη σκηνική πράξη. Μια πορεία αυτογνωσίας των ηρώων του, της δικής τους και της δικής μας, ως θεατές, με απότοκο την ενσυναίσθηση και τη συμπόνια για τον «άλλον», τον ξένο, που «γυρίζει σπίτι του, στη γυναίκα του και στα παιδιά του», στη δική του οικογένεια.
Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Γιάννη Αναστασάκη για την ευκαιρία που μου έδωσε να ταξιδέψω με ένα τέτοιο έργο, πολύσημο και ιδεολογικά φορτισμένο, που υπερβαίνει τη σκηνική πράξη και γίνεται πράξη ζωής.
Και βέβαια τους συνταξιδιώτες μου, τους τρεις υπέροχους ηθοποιούς, και όλους τους συντελεστές και εργαζόμενους του Θεάτρου.
Τάκης Τζαμαργιάς
Απρίλιος 2018
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου, Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς, Σκηνικά – Κοστούμια: Εδουάρδος Γεωργίου, Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης, Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού, Φωτισμοί: Στράτος Κουτράκης, Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζαχαρούλα Οικονόμου, Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Δανάη Πανά, Β’ βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Θρασύβουλος Καλαϊτζίδης, Βοηθοί φωτιστή: Μαρία Όσσα, Ελένη Τζημίκα, Γεωργία Τσελεπή, Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Βαλεντίνη Καλπίνη
Παίζουν: Χρήστος Διαμαντούδης (Λίαμ), Ελένη Θυμιοπούλου (Έλεν), Χρίστος Στυλιανού (Ντάννυ)
Έγραψαν για την παράσταση:
«Το μεγάλο συν της συγκεκριμένης δίωρης παράστασης, λέγεται Χρίστος Στυλιανού. Αυτός ο ηθοποιός που μπορεί και ταυτίζεται με τον ρόλο του, που κάθε κύτταρο του σώματός του συμμετέχει, που απενεργοποιεί αυτόματα την όποια ραθυμία θεατών, που δονείται ο εσωτερικός του κόσμος και η έκφρασή του παρασύρει και τον πιο απόμακρο συγκάτοικο στην αίθουσα…»
Παύλος Λεμοντζής, thesspress.gr
«Η σκηνοθεσία του Τζαμαργιά κινήθηκε στους ρυθμούς της αισθητικής του in-yer- face theatre, έχοντας ως βασικό εργαλείο τη γλώσσα του κειμένου… Η Ελένη Θυμιοπούλου στην καλύτερη στιγμή της. Η κορυφαία της παράστασης. Εκκωφαντική στις σιωπές της, ετοιμοπόλεμη και σωστή στις εκρήξεις της.»
Σάββας Πατσαλίδης, parallaximag.gr
Τα «Ορφανά» του Ντένις Κέλλυ στο Φουαγιέ της ΕΜΣ είναι η πιο ουσιαστική θεατρική εμπειρία της άνοιξης
Η παράσταση που εκφράζει όσο τίποτα την εποχή μας παρουσιάζεται στο ΚΘΒΕ
«…Η Ελένη Θυμιοπούλου είναι έξοχη στον ρόλο της μεγάλης αδελφής που αφήνει ελεύθερη τη δεσποτική προστατευτικότητά της προς κάθε κατεύθυνση, ο Χρίστος Στυλιανού καθηλώνει υποδυόμενος τον σεπτό, εμβρόντητο αστό ο οποίος παγιδεύεται στα πιστεύω του σαν περιστέρι με καρφωμένα φτερά προτού υποκύψει στον συναισθηματικό εκβιασμό και γίνει συνεργός με καταλυτικές συνέπειες, ενώ ο Χρήστος Διαμαντούδης ενσαρκώνει ιδανικά τον Λίαμ ως ένα τρελό καζάνι ενεργητικότητας που ξεχειλίζει κοινωνική οργή, λανθάνουσα αγάπη, και που κρατά σφιχτά τη μοίρα της οικογένειας στα τρεμάμενα χέρια του. […] Η κατάλληλη λέξη για να περιγράψει την παράσταση του ΚΘΒΕ που παρουσιάζεται στο Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών: μεθυστική…».
Δημήτρης Καραθάνος, AthensVoice
«Ένα ακόμα “ακριβό” δώρο από το ΚΘΒΕ: τα «Ορφανά» που φιλοξενούνται με μεγάλη επιτυχία στο Φουαγιέ της ΕΜΣ μέχρι την Κυριακή και που από ότι “αλίευσα” θα επιστρέψουν σ’αυτό το φθινόπωρο για λίγες μόνο παραστάσεις. Ο Τάκης Τζαμαργιάς που μας συγκλόνισε με την «Τάξη μας» και μας συνάρπασε με το έξοχο «Μίζερί» του, πετυχαίνει στα «Ορφανά» μια από τις πιο ισχυρές “νίκες” του. […] Οδηγεί τους ηθοποιούς του σε ερμηνείες συνταρακτικές. […] Ο Τζαμαργιάς απογειώνει το σύγχρονο κείμενο. […] Η σκηνοθετική προσέγγιση της συγκεκριμένης παράστασης μέσα από την εξαιρετικά εμπνευσμένη σκηνογραφία – Εδουάρδος Γεωργίου- και τις θαυμάσιες μουσικές του Γιώργου Χριστιανάκη, φωτίζει όλες τις πτυχές του έργου και προσφέρει ένα “ακριβό” δώρο στους θεατές που’ναι σε απόσταση αναπνοής με τους ερμηνευτές- έστω και… χωρίς ανάσα πολλές φορές!
Βασίλης Μπουζιώτης, enikos.gr (1-6-2018)
«Τον ξέρω καλά το Λίαμ… Είναι ο γιός – κόρη της φίλης μου, ο ανιψιός μου, το “δικό” μου παιδί, το δικό σας, -όχι απαραίτητα ορφανό- (όχι απαραίτητα φτωχό παιδί – κάθε άλλο, όχι απαραίτητα με νεκρούς γονείς -αντίθετα απόλυτα “ζωντανούς” σε παροχές, αντιπαλότητα μεταξύ τους, – νεκρούς σε άποψη, τρυφερότητα, “στεγασμένη” ιδεολογία). Τον ξέρω καλά το Λίαμ. Κι ας πέσατε ορισμένοι θεατές του έργου του Ντέννις Κέλλυ απ’ τα…σύννεφα… Τον ξέρω καλά τον Λίαμ. Και τον Ντάννυ τον ξέρω- μπορεί και να είμαι εγώ- να υπήρξα κάποτε και Ντάννυ, και την ΄Ελεν, την έχω υπόψη μου (μπορεί νάταν κι από τις φίλες που απομακρυνθήκαμε – δε μου άρεσε ποτέ το “είδος” τους ως γυναίκες αλλά…την ξέρω καλά.»
Βίκυ Χαρισoπούλου
Στο πρώτο ανέβασμα της παράστασης συμμετείχαν στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης οι φοιτήτριες του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ: Μαρία Μεντερίδου ως Β΄ βοηθός σκηνοθέτη, Ιωάννα Ντατσή ως Γ΄ βοηθός σκηνοθέτη και Χρυσάνθη Τσολάκη ως Δ΄ βοηθός σκηνοθέτ
