Με το πρώτο της album «Embodiment» έδωσε μία πιο soul απόχρωση στην ελληνική μουσική σκηνή. Παρόλο που η ίδια δηλώνει ότι ως καλλιτέχνης είναι ευχαριστημένη με τη μουσική της μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, το μουσικό κοινό φαίνεται να έχει αντίθετη άποψη και να ακούει τα τραγούδια της φανατικά. Χαρακτηρίζει τον νέο της δίσκο, ο οποίος αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2019, «πιο συνεκτικό και edgy», ενώ η συναυλία της με τον Leon of Athens, το Σάββατο 24 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, είναι μία συνεργασία που δεν μπορεί (και δεν πρέπει!) να περάσει απαρατήρητη. Η Katerine Duska, με την ξεχωριστή φωνή, είναι μία από τις μουσικούς που μπορεί τελικά να χαρακτηριστεί «one in a million».
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Κατερίνα απ΄ ότι έχω διαβάσει, ξεκίνησες τις σπουδές σου στη νομική, αλλά τελικά σε κέρδισε ο χώρος της μουσικής. Αποτελούσε ανέκαθεν το «κρυφό σου πάθος» και τι ή ποιος σου έδωσε τελικά το κίνητρο για να το κυνηγήσεις;
Katerine Duska – Εννοείται και αποτελούσε το κρυφό μου πάθος και όνειρο. Σπούδαζα κάτι το οποίο δεν με έκανε ευτυχισμένη αλλά δυστυχισμένη, κάτι με το οποίο δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ. Παράλληλα με τις σπουδές μου έκανα 3 δουλειές, για να καταφέρω να πληρώσω τα ωδεία, και αποφάσισα λοιπόν να κυνηγήσω τη μουσική για εμένα, για την ψυχική μου υγεία. Ήταν αυτό που λέμε «ή τώρα ή ποτέ».
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Μίλησέ μου λίγο για τα πρώτα σου βήματά στον χώρο. Θα χαρακτήριζες «ομαλή» την προσαρμογή σου σε αυτόν;
Katerine Duska – Για εμένα προσωπικά το ξεκίνημα στο χώρο, έγινε, θα μπορούσα να πω, ανορθόδοξα εύκολα. Όχι επειδή δεν είναι γενικά δύσκολο να μπει κάποιος στο χώρο της ελληνικής μουσική σκηνής. Είναι αναμφίβολα ένας χώρος απαιτητικός. Απλά εγώ ξεκίνησα στην ουσία μόνη μου, ανεβάζοντας στο YouTube ένα βίντεο και κάνοντας εκεί τα πρώτα μου βήματα. Ξεκίνησα χωρίς να ψάξω αρχικά για δισκογραφικές εταιρείες, με τις οποίες ξεκίνησα να συνεργάζομαι αφού είχε γίνει η αρχή και είχα συστηθεί στο μουσικό κοινό.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Μετράς ήδη τέσσερα χρόνια στον χώρο της ελληνικής μουσικής σκηνής, επομένως έχεις προλάβει να τον γνωρίσεις έστω και λίγο. Υπάρχει κάτι που θα άλλαζες στον τρόπο που λειτουργεί;
Katerine Duska – Ο χώρος της μουσικής σήμερα λειτουργεί αρκετά διαφορετικά. Ο καλλιτέχνης χρειάζεται να αναλάβει ο ίδιος το marketing του εαυτού του. Πρέπει να είναι σε θέση να γράφει ο ίδιος τη μουσική του, να κάνει την παραγωγή του βίντεο, να προωθήσει σωστά τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτό έχει από τη μία τα πλεονεκτήματά του και από την άλλη έχει και αρκετά μειονεκτήματα. Φαντάσου ότι πολλές φορές πρέπει να αναλάβεις και την αυτό-χρηματοδότησή σου. Εκείνο όπως που μου λείπει είναι ότι η μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι αρκετά περιορισμένη και δεν στηρίζει επαρκώς τα διάφορα είδη μουσικής. Για παράδειγμα, ακόμα και στην Αθήνα υπάρχουν συγκεκριμένης αισθητικής χώροι που μπορεί κάποιος να δώσει κάποια συναυλία, ή χώροι είτε τεράστιας χωρητικότητας είτε πολύ μικροί. Δεν υπάρχει ποικιλία, ενώ συχνά φτάνουμε σε σημείο να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε και το είδος μουσικής το οποίο στηρίζει ο καθένας.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Αν δεν κάνω λάθος, γράφεις και τους στίχους και τη μουσική στα τραγούδια σου. Θα έγραφες ποτέ για άλλον καλλιτέχνη;
Katerine Duska – Εννοείται πως κάτι τέτοιο θα με ενδιέφερε στο μέλλον, μου έχουν γίνει μάλιστα ήδη κάποιες προτάσεις. Θα ήθελα να ασχοληθώ, εφόσον είμαι σε θέση να διαθέσω το χρόνο για κάτι τέτοιο, και εάν φυσικά νιώσω ότι το τραγούδι θα ταίριαζε καλύτερα σε κάποιον άλλο καλλιτέχνη, ο οποίος θα πετύχαινε δηλαδή μία καλύτερη ερμηνεία, είναι σίγουρο πως δεν θα έφερνα αντίρρηση σε μία τέτοια πρόταση.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Έχεις δηλώσει σε προηγούμενες συνεντεύξεις σου, ότι δεν σε ενοχλεί να σε αποκαλέσουν «pop». Για ποιο λόγο θεωρείς, ότι στην Ελλάδα φοβόμαστε τόσο πολύ την έννοια του «pop» καλλιτέχνη;
Katerine Duska – Σαφώς και δεν με ενοχλεί να αποκαλέσουν τη μουσική μου «pop», γιατί τα τραγούδια μου είναι «pop». Όπως επίσης δεν μπορώ να πω ότι φοβόμαστε ακριβώς αυτό το είδος μουσικής. Απλά ίσως συγχέουμε ορισμένες φορές τα διάφορα είδη. Για παράδειγμα εμένα που ο στίχος μου είναι αγγλικός, κατατάσσομαι αυτόματα στους εναλλακτικούς καλλιτέχνες, ενώ στην ουσία η μουσική μου δεν είναι εναλλακτική. Ίσως επειδή λείπει το πιο λαϊκό στοιχείο, ένα στοιχείο folklore από τα τραγούδια μου, κάτι που έχουμε συνηθίσει ως άκουσμα. Κυρίως όμως φταίει ότι μας είναι δύσκολο να διαχωρίζουμε τα διάφορα είδη, ίσως επειδή δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με αυτά.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Το άλμπουμ σου «Embodiment», προκάλεσε μία ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη στο ελληνικό μουσικό κοινό. Θα μπορούσες να μου περιγράψεις πώς προέκυψε η δημιουργία του;
Katerine Duska – Σε ευχαριστώ πολύ! Αυτή είναι οι δουλειά μας ως μουσικοί. Όπως ακριβώς οι σκηνοθέτες δημιουργούν ταινίες, έτσι και εμείς δημιουργήσαμε αυτό το δίσκο. Είναι το δικό μας έργο. Ειδικά το «Embodiment», είναι ένας δίσκος που μπορεί να μην θεωρείται συνεκτικός, αλλά ήταν αυτό που είχα ανάγκη να δημιουργήσω τη δεδομένη χρονική στιγμή. Επίσης να τονίσω ότι με καθιστά ιδιαίτερα τυχερή το γεγονός ότι είχα την ευκαιρία να κυκλοφορήσω δίσκο, ιδιαίτερα σε αυτή την περίοδο που ο δίσκος οδεύει γενικά προς την εξαφάνιση. Εξαιτίας της ταχύτητας και των διαρκών εναλλαγών πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν να κινηθούν στο δρόμο των singles, ενώ δίσκο θα κάνει συνήθως ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης. Πιστεύω μάλιστα πως δύσκολα θα ακούσει σήμερα κάποιος ένα ολόκληρο album, επομένως ήταν σημαντικό για εμένα που η δισκογραφική μου εταιρεία με εμπιστεύτηκε για κάτι τέτοιο.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Υπάρχουν καλλιτέχνες που γυρίζοντας πίσω σε μουσική που είχαν συνθέσει ή στίχους που είχαν γράψει, υποστηρίζουν πως αν τους ξαναδινόταν η ευκαιρία θα είχαν αλλάξει πολλά στο αποτέλεσμα που έδωσαν τότε. Εσύ ακούγοντας τα κομμάτια σου, έχεις αισθανθεί ποτέ κάτι αντίστοιχο;
Katerine Duska – Αυτό για εμένα είναι αυτονόητο. Πιστεύω πως το χρονικό διάστημα που κάποιος καλλιτέχνης είναι ευχαριστημένος με τη μουσική του είναι αρκετά μικρό. Εγώ για παράδειγμα δεν μπορώ να ακούω αρκετές φορές τα τραγούδια μου. Εξάλλου μία τέτοια αντιμετώπιση θεωρείται από εμένα «υγεία», γιατί είναι φυσικό πως μόνο έτσι μπορεί ένας καλλιτέχνης να πετύχει την αυτοβελτίωση, να γίνει καλύτερος.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Το καινούριο σου άλμπουμ, όπως ενημερώθηκα, θα κυκλοφορήσει μέσα στην επόμενη χρονιά. Ποιο είναι το στοιχείο που θα έλεγες ότι το χαρακτηρίζει;
Katerine Duska – Το καινούριο μου EP έχει κάτι που δεν διέθετε το προηγούμενο. Χαρακτηρίζεται από μία συνοχή, διαθέτει μία θεματική, κάτι που αναγνωρίζω πως έλειπε από το «Embodiment». Υπάρχει μία ενότητα με το ένα κομμάτι να συμπληρώνει το άλλο. Μεταξύ των δύο άλμπουμ έχει μεσολαβήσει άλλωστε ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, που αποφάσισα εγώ η ίδια ότι χρειαζόμουν, με αποτέλεσμα το νέο EP να είναι πιο ώριμο και αντιπροσωπευτικό.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Υπάρχουν Έλληνες μουσικοί με ξεχωριστές φωνές και όχι απλά σωστές. Ποιο στοιχείο είναι εκείνο που πιστεύεις ότι τους στερεί τη μεγάλη καριέρα, εννοώντας παράλληλα την αναγνώριση και στο εξωτερικό;
Katerine Duska – Ένα πρακτικό κομμάτι που εμποδίζει τους Έλληνες είναι η γλώσσα. Για κάποιον που δεν έχει αγγλικό στίχο είναι σαφέστατα ένα τεράστιο εμπόδιο για να γίνει γνωστός στο διεθνές στερέωμα. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι κατά βάση, η μουσική που παράγεται στην Ελλάδα, παράγεται για να «καταναλωθεί» από την εγχώρια μουσική σκηνή, να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες. Επομένως όχι μόνο ο στίχος είναι κυρίως ελληνικός, αλλά και η μουσική εντάσσεται στις κατηγορίες του έντεχνου και λαϊκού. Σημαντικό είναι ακόμα ότι με το εξωτερικό διαφέρουμε λιγάκι ως προς το «work ethic». Σαφώς δεν υπονοώ ότι στην Ελλάδα η δουλειά που γίνεται από τους εγχώριους καλλιτέχνες δεν είναι σκληρή, ή ότι η προσπάθεια δεν είναι μεγάλη, αλλά η καριέρα στο εξωτερικό είναι ένας άλλος διαφορετικός δρόμος. Ο καλλιτέχνης που θέλει να πετύχει θα χρειαστεί να απευθυνθεί σε μία τεράστια αγορά, η οποία χαρακτηρίζεται από φοβερό ανταγωνισμό μεταξύ των καλλιτεχνών. Εννοείται βέβαια, ότι υπάρχουν ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες που σου ανέφερα, Έλληνες καλλιτέχνες που περιοδεύουν σε ξένες χώρες, με τραγούδια γνωστά και στο εξωτερικό, αλλά η διεθνής καριέρα με τον όρο που συχνά της δίνουμε ανήκει σε ένα ελάχιστο ποσοστό καλλιτεχνών της μουσικής σκηνής.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Αν και έχεις δηλώσει ότι θέλεις να παραμείνεις στην Ελλάδα, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο, θα κυνηγούσες ποτέ τη μουσική καριέρα στον Καναδά, με την έννοια της «μεγάλης καριέρας» που αναφέραμε;
Katerine Duska – Με ενδιαφέρει σαφώς να παίζω και να παρουσιάζω τη μουσική μου σε ένα ευρύτερο μουσικό κοινό, που δεν περιορίζεται στα σύνορα της Ελλάδας, κάτι το οποίο έχω μέχρι τώρα καταφέρει. Το γεγονός ότι έχουμε στα χέρια μας πλατφόρμες όπως το YouTube ή το spotify, προσφέρει αυτή την ευκαιρία. Φαντάσου ότι πρώτη χώρα που με ακούει στο spotify δεν είναι η Ελλάδα. Είναι σημαντικό και για την ίδια τη μουσική μας σκηνή σίγουρα να βγαίνεις εκτός συνόρων. Πρέπει ο Έλληνας καλλιτέχνης να ακούγεται και να υπολογίζεται, να φτάσουμε και εμείς σαν χώρα σε ένα τέτοιο σημείο ώστε να «εξάγουμε» σε διεθνή φεστιβάλ, να περιοδεύουμε, όπως και κάποιοι καταξιωμένοι Έλληνες καλλιτέχνες ήδη κάνουν μπροστά σε ελληνικό κοινό που ζει μόνιμα στο εξωτερικό.
Ελεάννα Σκιαδά (Lavart) – Πώς θα χαρακτήριζες το «Embodiment» και πώς το επερχόμενο άλμπουμ σου με μία λέξη για το καθένα;
Katerine Duska – Νομίζω πως στο «Embodiment» ταιριάζει ο χαρακτηρισμός του αθώου και του ευάλωτου. Αντίθετα το νέο μου άλμπουμ είναι κάτι «edgy», κάτι πιο δυναμικό και ώριμο. Ίσως θα μπορούσα να το πω και αντισυμβατικό. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δηλώνει πως έχω φύγει μακριά από εκείνη την περίοδο που δημιούργησα το «Embodiment».
Συνέντευξη: Ελεάννα Σκιαδά (Lavart)
