Η Αλίκη στη Χώρα Των Θαυμάτων
Ένα βιβλίο με πολλά επίπεδα ανάγνωσης
[dropcap size=big]Μ[/dropcap]ιας που μοιραζόμαστε το ίδιο όνομα και μιας που δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην την ξέρει, σήμερα θα μιλήσουμε για την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων! Για το μυθιστόρημα του Λιούις Κάρολ που εκδίδεται σαν σήμερα, το 1865, στις ΗΠΑ.
Το βιβλίο δεν άργησε να χαρακτηριστεί ως ένα από τα αριστουργήματα της παιδικής λογοτεχνίας. Δεν ήταν, όμως, λίγοι εκείνοι που είδαν περισσότερα πράγματα μέσα στην ιστορία του Κάρολ (Charles Lutwidge Dogson το πραγματικό του). Ο σουρεαλισμός είναι οφθαλμοφανής, με ζώα που μιλάνε (και μάλιστα ομολογούν πως «είμαστε όλοι τρελοί εδώ»), χαπάκια που σε μικραίνουν και σε μεγαλώνουν και σκηνές γεμάτες αλληγορία και σύμβολα. Πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι μέσα από την ιστορία αυτή, ο Κάρολ σατιρίζει τη Βικτωριανή Εποχή και την Ολιγαρχία. Κάποιοι δεν παραλείπουν να κάνουν συσχετισμούς με τη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών. Ακόμα και λογοκρισία έχει δεχθεί για αιρετικές ιδέες, που προσβάλλουν θρησκευτικές και εκπαιδευτικές αρχές!
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] χαρακτήρας της Αλίκης εκπροσωπεί κάθε παιδική ψυχή με την περιέργεια, τις ανησυχίες και τις τάσεις φυγής απ’ την πραγματικότητα, με όχημα την αστείρευτη φαντασία. Ο συγγραφέας θέτει τον προβληματισμό γύρω από το θέμα της ταυτότητας, καθώς πολλές φορές φαίνεται μπερδεμένη για το ποια όντως είναι. «Πόσο παράξενα είναι όλα σήμερα! Χθες ακόμα τα πράγματα πήγαιναν κανονικά, όπως συνήθως. Αναρωτιέμαι μήπως εγώ άλλαξα τη νύχτα… Αλλά αν δεν είμαι εγώ η ίδια, η επόμενη ερώτηση είναι ποια στο καλό είμαι. Αχ, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα!». Πώς το πλαίσιο και οι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς επηρεάζουν το άτομο και το διαμορφώνουν με έναν τρόπο; Πώς και από ποιον ορίζεται η έννοια της λογικής και της συνείδησης; Το βιβλίο με την πρώτη ανάγνωση μπορεί να σε τέρπει, με τη δεύτερη, όμως, σε γοητεύει και σε γεμίζει σκέψεις. Έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία της Αλίκης, ο συγγραφέας εκδίδει το Μέσα απ’ τον καθρέφτη, στο οποίο βρίσκουμε και πάλι την Αλίκη μέσα σε μια μεγάλη σκακιέρα να αναλογίζεται: «Είναι μια πελώρια παρτίδα σκάκι που παίζεται παντού – σ’ όλο τον κόσμο – αν αυτός είναι ο κόσμος, βέβαια». Και κάπως έτσι, κλείνει το βιβλίο του με τον υπαινιγμό ότι όλα όσα ζούμε… ίσως να είναι απλά ένα όνειρο.
Υ.Γ Εντάξει, υπάρχει και η εκδοχή του Σπύρου Γραμμένου.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=P1oxAR9BIfg” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Τα αποσπάσματα προέρχονται από: Λούις Κάρολ, Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων & Μέσα απ’ τον καθρέφτη, Μετάφραση Παυλίνα Παμπούδη, εκδόσεις Printa, ά έκδοση 2003
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=XR8LFNUr3vw” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Κείμενο: Αλίκη Μαργαρού (Lavart)
