Τι θα δούμε την εβδομάδα που έρχεται στις αίθουσες;
Suntan
Σκηνοθεσία: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Σενάριο: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Σύλλας Τζουμέρκας
Παίζουν: Μάκης Παπαδημητρίου, Έλλη Τρίνγκου, Dimi Hart, Σύλλας Τζουμέρκας, Παύλος Ορκόπουλος
Διάρκεια: 104′
Χώρα Προέλευσης: Ελλάδα
Ο 42χρονος γιατρός Κωστής παίρνει μετάθεση σε ένα μικρό νησί που το χειμώνα έχει μόλις 800 κατοίκους, αλλά το καλοκαίρι γεμίζει φιλήδονους τουρίστες. Μια καλοκαιρινή μέρα, λοιπόν, γνωρίζει την Άννα, μια νεαρή τουρίστρια, και γοητεύεται από το ελεύθερο πνεύμα της και την αβίαστη σεξουαλικότητά της. Γρήγορα όμως θα καταλάβει πως η νιότη του έχει παρέλθει και πως δεν θα γυρίσει πίσω. Μια ταινία για το (χαμένο) χρόνο, με φόντο το χρυσαφί του καλοκαιρινού σώματος και το μπλε της θάλασσας, από τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο που στο παρελθόν μας έφερε το Bank Bang και το Wasted Youth. Η παρουσία του Μάκη Παπαδημητρίου, που τελευταία μας έχει καταπλήξει με τις ερμηνείες του (A Blast, Chevalier), μας κάνει να αδημονούμε να τον δούμε μαυρισμένο.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=rkiWTp65tgQ” width=”200″ height=”75″ responsive=”no”]
10 Cloverfield Lane
Σκηνοθεσία: Dan Trachtenberg
Σενάριο: Josh Campbell, Matthew Stuecken, Damien Chazelle
Παίζουν: John Goodman, Mary Elizabeth Winstead, John Gallagher Jr., Douglas M. Griffin
Διάρκεια: 103′
Χώρα Προέλευσης: ΗΠΑ
Η Μισέλ ξυπνά μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και συνειδητοποιεί πως κρατείται αιχμάλωτη από δύο άντρες σε ένα καταφύγιο. Οι άντρες ισχυρίζονται ότι την προστατεύουν, καθώς ο κόσμος που ήξερε, έχει καταστραφεί από μία επίθεση με χημικά. Ο παραγωγός των blockbuster J.J. Abrams βάζει το όνομά του σε αυτή την κλειστοφοβική ταινία τρόμου, που θεωρείται άτυπο «ξαδερφάκι» της ταινίας καταστροφής του 2008, Cloverfield. Το αξιοσημείωτο με αυτό το φιλμ είναι ότι γυρίστηκε στα κρυφά και ανακοινώθηκε μόλις δύο μήνες πριν την κυκλοφορία του στους κινηματογράφους της Αμερικής. Το αν θα καταφέρει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Trachtenberg να μας καθηλώσει, μένει να το δούμε. Το ευφυές τρέιλερ και οι πρώτες κριτικές από το εξωτερικό μάς προϊδεάζουν θετικά.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=saHzng8fxLs” width=”200″ height=”75″ responsive=”no”]
Eddie the Eagle (Έντι ο αετός)
Σκηνοθεσία: Dexter Fletcher
Σενάριο: Simon Kelton, Sean Macaulay
Παίζουν: Taron Egerton, Hugh Jackman, Tom Costello Jr.
Διάρκεια: 106′
Χώρα Προέλευσης: Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Γερμανία
Η ταινία βασίζεται στην ιστορία του Έντι Έντουαρντς, του Βρετανού άλτη του σκι, που γοήτευσε το κοινό με τις επιδόσεις του στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς του 1988, παρά το γεγονός ότι πάντα θεωρούνταν χαμένος. Η πορεία του, από την εποχή που τον διάλεγαν τελευταίο στα αθλήματα στο σχολείο μέχρι την ημέρα που κατέκτησε την πίστα του σκι, ξεδιπλώνεται σε ένα άκρως feel-good αλλά κοινότυπο φιλμ, με τον Taron Egerton (Kingsman: Η μυστική υπηρεσία) στο ρόλο του Έντι και τον Hugh Jackman στο ρόλο του προπονητή του. Τσάι και συμπάθεια για τον Βρετανό αθλητή, αλλά μόνο αυτό.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=kQ12Wtf2Y6Y” width=”200″ height=”75″ responsive=”no”]
El abrazo de la serpiente (Στην αγκαλιά του φιδιού)
Σκηνοθεσία: Ciro Guerra
Σενάριο: Ciro Guerra, Jacques Toulemonde Vidal
Παίζουν: Nilbio Torres, Jan Bijvoet, Antonio Bolivar
Διάρκεια: 125′
Χώρα Προέλευσης: Κολομβία, Βενεζουέλα, Αργεντινή
Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η τρίτη ταινία του Κολομβιανού Ciro Guerra αφηγείται τη σχέση μεταξύ του Καραμακάτε, ενός Αμαζόνιου σαμάνου και τελευταίου της φυλής του, και δύο επιστημόνων που επί 40 χρόνια αναζητούν ένα φυτό που θεωρείται θεραπευτικό και ιερό. Οι άντρες θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι μέσα από τα παρθένα δάση, προς αναζήτηση του θαυματουργού φυτού και τελικά του εαυτού τους. Η πρώτη ταινία από την Κολομβία που προτάθηκε ποτέ για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας έχει κερδίσει μέχρι τώρα την κριτική αναγνώριση ανά τον κόσμο και έχει χαράξει μία άκρως επιτυχημένη φεστιβαλική πορεία. Ασπρόμαυρη και σκληρή οπτικά, εξερευνά το νου και την ψυχή του ανθρώπου, παρασύροντας το θεατή σε μία μοναδική κινηματογραφική εμπειρία.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=vS73P3hZvPA” width=”200″ height=”75″ responsive=”no”]
Francofonia (Η κιβωτός των ανθρώπων)
Σκηνοθεσία: Aleksandr Sokurov
Σενάριο: Aleksandr Sokurov
Παίζουν: Louis-Do de Lencquesaing, Benjamin Utzerath, Vincent Nemeth
Διάρκεια: 88′
Χώρα Προέλευσης: Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία
Ο Ρώσος ντοκιμαντερίστας και σκηνοθέτης που στο παρελθόν κατέπληξε με τη Ρώσικη Κιβωτό, επιστρέφει για να εξερευνήσει τη σχέση μεταξύ της τέχνης και του πολέμου. Κεντρικό στοιχείο στην ταινία του, το μουσείο του Λούβρου, που ως άλλη Κιβωτός εμπερικλείει την ανθρώπινη τέχνη και διανόηση. Πώς θα διασωθούν αυτά, όταν η Γαλλία καταλαμβάνεται από τις γερμανικές δυνάμεις κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Μία ταινία που συζητά την αξία και τη διαχρονικότητα της υψηλής τέχνης σε σχέση με τις έννοιες του πολέμου και της ελευθερίας, μέσα από τον ανήσυχο και πάντα ευρηματικό φακό του Sokurov.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=LQfFpa0yJFI” width=”200″ height=”75″ responsive=”no”]
Urok (Το μάθημα)
Σκηνοθεσία: Kristina Grozeva, Petar Valchanov
Σενάριο: Kristina Grozeva, Petar Valchanov
Παίζουν: Margita Gosheva, Ivan Barnev, Ivan Savov
Διάρκεια: 111′
Χώρα Προέλευσης: Βουλγαρία
Μια νεαρή δασκάλα σε ένα μικρό χωριό της Βουλγαρίας αναζητά το μαθητή που έκλεψε από συμμαθητή του, για να του διδάξει τι είναι λάθος και τι σωστό. Όταν όμως βρίσκεται να χρωστά χρήματα σε δανειστές και κινδυνεύει να χάσει το σπίτι στο οποίο ζει με την κόρη της, θα κληθεί να αναθεωρήσει το δίπολο αυτό και η ίδια. Το Μάθημα είναι ένα δράμα με κοινωνικό-οικονομικό σχολιασμό από τη γειτονική Βουλγαρία, για τον άνθρωπο που πρέπει να παλέψει με αντίπαλες δυνάμεις σε έναν ανταγωνιστικό κόσμο, διατηρώντας παράλληλα την ηθική του ακεραιότητα. Αποτελεί το πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ για το σκηνοθετικό δίδυμο και έχει κερδίσει το ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής για πρωτοτυπία και καινοτομία και το βραβείο σεναρίου στο 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=SCIQvmTMQr0″ width=”200″ height=”75″ responsive=”no”]
Κείμενο: Μαρία Μιχαλάκη (Lavart)
