Ο Στάθης Μαντζώρος μίλησε στη Lavart με αφορμή την παράσταση Χειμωνιάτικο Παραμύθι που συμμετέχει στο φετινό πρόγραμμα του ΚΘΒΕ. Με λακωνικό ύφος, έδωσε απαντήσεις για τον Σαίξπηρ, τη συνεργασία του με τον Σύλβιο Πουρκαρέτε και για την δική του επαφή με το θέατρο.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Φέτος σας βρίσκουμε στο ΚΘΒΕ στην παράσταση Χειμωνιάτικο Παραμύθι, στο ρόλο του Λεόντιου. Μπορείτε να μας παρουσιάσετε το πορτρέτο του χαρακτήρα που υποδύεστε;
Στάθης Μαντζώρος – Ο Λεόντιος είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει – παθολογικά θα λέγαμε – τη σύζυγό του Ερμιόνη και το γιο τους και η αγάπη αυτή τον οδηγεί σε ένα παράφορο και ανεξήγητο αίσθημα ζηλοτυπίας. Καταστρέφει την ευτυχία του, τη φιλική του σχέση με το βασιλιά Πολύξενο και κάνει πράξεις τις οποίες μετανιώνει αργότερα πίκρα…
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Ο τίτλος του έργου εκ πρώτης όψεως δίνει την αίσθηση παγωνιάς και ονειροπόλας διάθεσης. Ποιο είναι το πίσω κείμενο στο Χειμωνιάτικο Παραμύθι και τον τίτλο του;
Στάθης Μαντζώρος – Ο Σαίξπηρ αγαπούσε να παρομοιάζει τη ζεστασιά της αγάπης με το καλοκαίρι και την απουσία της με το σκοτεινό χειμώνα. Έτσι μπορούμε να πούμε πως το παραμύθι μας μιλάει για την παγωνιά της ψυχής.. όταν πια λείψει απ’ αυτήν η αγάπη, η συμπόνια, η κατανόηση, η συγχώρεση…
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο έργο του Σαίξπηρ, καθώς αρχίζει με δραματικό ύφος (τρεις πρώτες πράξεις) και καταλήγει ως κωμωδία (δυο τελευταίες πράξεις) με αισιόδοξο τέλος. Επομένως θα απαιτείται μια εναλλαγή συναισθηματικού προσανατολισμού. Πόσο εύκολα μπορεί να προσαρμοστεί ένας ηθοποιός σε τέτοιου είδους εναλλαγές στο μικρό χρονικό διάστημα μιας παράστασης;
Στάθης Μαντζώρος – Τα σπουδαία έργα εμπεριέχουν τα πάντα γέλιο, κλάμα, χιούμορ και αυτή ακριβώς είναι η γοητεία και το στοίχημα για έναν ηθοποιό.. να χρησιμοποιεί το σώμα του ανάλογα με τις απαιτήσεις του κειμένου.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Σίλβιο Πουρκαρέτε, του οποίου το βιογραφικό ομολογουμένως εντυπωσιάζει. Τι ξεχωρίζετε εσείς περισσότερο από τη συνεργασία σας;
Στάθης Μαντζώρος – Ο Σύλβιο Πουρκαρέτε μας μάγεψε όλους με τη βαθειά γνώση του για το θέατρο, την συγκινητική απλότητα του χαρακτήρα του, την απουσία κάθε είδους βεντετισμού από τη συμπεριφορά του και την αγάπη του για τα ανθρώπινα πάθη.. Όλα αυτά έκαναν τη συνεργασία μας πολύτιμη.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Πώς πιστεύετε οτι συνδέεται με τη σύγχρονή μας πραγματικότητα ένα έργο του 1611; Τι είναι αυτό που το καθιστά επίκαιρο και θα μπορέσει να κινήσει το ενδιαφέρον του κοινού;
Στάθης Μαντζωρος – Τα θέματα που θίγουν τα μεγάλα έργα όπως αυτό είναι παντοτινά και πανανθρώπινα.. Η ζήλια, η παράφορη αγάπη, η συντριβή και η συγχώρεση θα αφορούν παντού και πάντα τον κόσμο.. Ο Σαίξπηρ είναι με τον τρόπο του πάντα στο παρών.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Το Χειμωνιάτικο Παραμύθι είναι μια διασκευή του μυθιστορήματος του Ρόμπερτ Γκριν, Παντόστο, το οποίο είχε στιγματίσει την Ελισάβετ Α’ ως νόθο παιδί του Ερρίκου Η’. Επομένως θα λέγαμε πως πρόκειται για ένα έργο “φόρο τιμής” στην μνήμη της ευεργέτιδας του Σαίξπηρ. Κατά την προσέγγισή σας είχατε κατά νου αυτή τη διακειμενική σύνδεση ή προτιμήσατε να μείνετε ανεπηρέαστοι από αυτή;
Στάθης Μαντζώρος – Κατά τη διάρκεια των προβών πληροφορήθηκα την επέμβαση της ιστορίας πάνω στο παραμύθι…μια σπουδαία διάσταση του έργου. Σαφώς και επηρεαστήκαμε, φτιάξαμε όμως τις δικές μας αναφορές.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Ο Σαίξπηρ έχει δημιουργήσει πολλούς και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Ποιόν άλλο χαρακτήρα πέραν του Λεόντιου θα θέλατε να υποδυθείτε (είτε από το Χειμωνιάτικο Παραμύθι είτε από άλλο του έργο) και γιατί;
Στάθης Μαντζώρος – Πιστεύω είμαι τυχερός, γιατί έχω ήδη υποδυθεί – εκτός απ’ το Λεόντιο – τον Όμπερον στο Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας και τον Μενένιο στον Κοριολάνο. Ένα έργο του Σαίξπηρ είναι πάντα μια αναμέτρηση με τις δυνάμεις σου και έχει τόσο ενδιαφέρον ακόμη κι αν ξέρεις εκ των προτέρων ότι θα ηττηθείς. Οπότε δεν τίθεται θέμα ρόλου αλλά αξιόλογης συνεργασίας.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Ποιος είναι ο λόγος που επιλέγονται πιο συχνά έργα της κλασικής δραματουργίας, παρά έργα νέων θεατρικών συγγραφέων που δεν έχουν δοκιμαστεί ξανά επί σκηνής, σύμφωνα με την προσωπική σας άποψη;
Στάθης Μαντζώρος – Όπως είπα και πριν, τα έργα αυτά αντέχουν στο χρόνο και πάντα θα αντέχουν, γιατί οι συγγραφείς τους γνωρίζουν τον άνθρωπο και τα πάθη του τόσο καλά που αυτό σε σοκάρει. Το μέγεθος τους είναι ανεξάντλητο. Γι’ αυτό και πάντα επιστρέφουμε σ’ αυτά.. Από την άλλη ένας νέος συγγραφέας έχει κι αυτός τη γοητεία του… Όλα είναι θέατρο κι όλα είναι ευπρόσδεκτα.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Πώς γεννήθηκε για εσάς η επιθυμία της υποκριτικής; Και ποιο είναι το δικό σας όνειρο για το θέατρο;
Στάθης Μαντζώρος – Νεότερος είχα συμπράξει σε μια θεατρική ομάδα και με συνεπήρε η αίσθηση του μπουλουκιού που μας δινόταν εκεί.. Έτσι αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με το θέατρο και να το σπουδάσω. Έδωσα εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης όπου και με πήραν, έπειτα στο Εθνικό Θέατρο στο εργαστήρι υποκριτικής και σκηνοθεσίας με δασκάλους από την Ρωσία και υπό την καθοδήγηση του Στάθη Λιβαθινού. Όνειρο μου είναι να συνεχίσω να υπάρχω στο χώρο αυτό και να μην ξεχάσω ποτέ τους πρώτους λόγους και τα πρώτα συναισθήματα που με οδήγησαν στο θέατρο.
Μελίνα Καριώρη (Lavart) – Πολλοί νέοι σήμερα φλερτάρουν με την ιδέα της υποκριτικής. Υπάρχει κάποια συμβουλή που θα δίνατε;
Στάθης Μαντζώρος – Να έχουν πάντα ζωντανό μέσα τους τον λόγο που κάνουν αυτό το ταξίδι.. Και καλή τύχη μάγκες!!!
Συνέντευξη: Μελίνα Καριώρη (Lavart)
