Ο κύριος Φοίβος μελοποιεί όσα έζησε ή φαντάστηκε στο προάστιο των παιδικών του χρόνων, την Καλλιθέα
[dropcap size=big]Δ[/dropcap]εν ξέρω αν υπάρχει άλλος Έλληνας καλλιτέχνης τόσο διαχυτικός με τον κόσμο όσο εκείνος. Λίγο περισσότερο με το γυναικείο φύλο, βέβαια, που αποτελεί και θεματολογία για πολλά πολλά τραγούδια του. Ο Φοίβος ή Διονύσιος Δεληβοριάς –όπως μας φανέρωσε ότι είναι το βαφτιστικό του όνομα, θύμα μυθολογικού λογοπαιγνίου από τους γονείς του- δε σταματά να εμπνέεται από τα απλά, καθημερινά πράγματα και να γράφει κομμάτια που κάτι πάντα σου θυμίζουν, κάπου βλέπεις τον εαυτό σου. Χτες βράδυ σε ένα τρίωρο live στο Μύλο στη Θεσσαλονίκη τον γνωρίσαμε λίγο καλύτερα. Εδώ και μια εβδομάδα κυκλοφορεί ο νέος του δίσκος, η Καλλιθέα, που μάλιστα είναι διαθέσιμος ελεύθερα στο διαδίκτυο.
Έχει κάτι αληθινό αυτός ο άνθρωπος, δεν κρύβεται, δε φοβάται να τσαλακωθεί. Έχει την παιδική αθωότητα και το χιούμορ που λείπει από τη μουσική σκηνή. Κι όσο κατάφερε να μας κάνει να γελάσουμε με τις ιστορίες πίσω από τα τραγούδια του, παλιά και καινούργια, τόσο κατάφερε να μας μουδιάσει με τα Χριστούγεννά του και μετά από τρία (ή μήπως τέσσερα;) encore έφυγε από το stage με τον πιο θεαματικά συγκινητικό τρόπο∙ αφήνοντας το κοινό να σιγοτραγουδά τα Ήσυχα βράδια…
Το μήνυμα της ημέρας; Χριστός γεννάται σ΄ ένα μήνα (σχεδόν), κι ό,τι εύχεσαι ξεκίνα…
(παρακάτω τα κομμάτια του νέου δίσκου)
Κείμενο: Άννα Ηλιαδέλη (Lavart)
Φωτογραφίες: Σοφία Γκορτζή (Lavart)
