Han Kang αποφθέγματα

Han Kang: «Μερικές αναμνήσεις δε θεραπεύονται ποτέ. Αντί να ξεθωριάζουν…»

Η Han Kang ( Νικήτρία του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024) αμέσα από το Human Acts, προσπαθεί να επιβιώσει μέσω της λογοτεχνίας. Και τα καταφέρνει.

Με τρόπο που δεν σου επιτρέπει να διαβάσεις απλώς ένα μυθιστόρημα: σε αναγκάζει να νιώσεις, να θυμηθείς (ακόμα κι αν δεν έζησες), να σκοντάψεις πάνω σε ερωτήματα που οι περισσότεροι συγγραφείς δεν τολμούν ούτε να διατυπώσουν.

Το βιβλίο της βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα: την εξέγερση και τη σφαγή στη Γκουανγκτζού της Νότιας Κορέας, το 1980. Αλλά αυτό που πραγματικά κάνει η Han Kang είναι να μετατρέψει τη φρίκη σε φιλοσοφία. Την απώλεια σε μαρτυρία. Την σιωπή των νεκρών, σε ερώτηση προς τους ζωντανούς.

Τα αποφθέγματα που ακολουθούν είναι εκρήξεις από έναν εσωτερικό κόσμο που έχει διαλυθεί από την ωμότητα, τη βία, την αδικία. Και παρ’ όλα αυτά, επιμένει να λέει: τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος;

Πού τελειώνει η μνήμη και πού αρχίζει η αγάπη; Τι μπορεί να σωθεί όταν έχεις δει τα πάντα να καταρρέουν; Αυτό το βιβλίο δεν το «τελειώνεις», το φέρεις για πάντα μέσα σου.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά της παρακάτω)

11 αποφθέγματα από τα βιβλία των νικητών των Βραβείων Νόμπελ λογοτεχνίας

 

9 αποφθέγματα της Han Kang από το έργο της «Human Acts».

1.«Είναι δυνατόν να γίνω μάρτυρας του γεγονότος ότι κατέληξα να μισώ το ίδιο μου το σώμα, την ίδια τη φυσική υπόσταση του εαυτού μου; Ότι θα καταστρέψω εντελώς τη ζεστασιά, κάθε αγάπη που ήταν πιο έντονη από ό,τι μπορούσα να αντέξω, και θα φύγω; Σε κάποιο πιο κρύο μέρος, σε κάποιο πιο ασφαλές μέρος. Ακριβώς για να μείνω ζωντανή».

2.«Πόσο καιρό παραμένουν οι ψυχές δίπλα στα σώματά τους;
Πραγματικά πετούν μακριά σαν πουλιά; Αυτό είναι που τρέμει στις άκρες της φλόγας του κεριού;»

3.«Έχοντας αυτό κατά νου, το ερώτημα που μας απομένει είναι το εξής: τι είναι η ανθρωπότητα; Τι πρέπει να κάνουμε για να διατηρήσουμε την ανθρωπότητα ως ένα πράγμα και όχι ως κάτι άλλο;»

4.«Δεν είχε καμία πίστη στην ανθρωπότητα. Το βλέμμα στα μάτια κάποιου, οι πεποιθήσεις που πρέσβευε, η ευγλωττία με την οποία το έκανε, δεν ήταν, το ήξερε, εγγύηση για τίποτα.

5.«Η πόρτα που οδηγούσε πίσω σε εκείνο το καλοκαίρι έχει κλείσει με δύναμη. Εσύ το φρόντισες αυτό. Αλλά αυτό σημαίνει ότι έχει κλείσει και ο δρόμος που θα μπορούσε να οδηγήσει πίσω στο παρελθόν. Δεν υπάρχει τρόπος να επιστρέψουμε στον κόσμο πριν από τα βασανιστήρια. Δεν υπάρχει τρόπος να επιστρέψουμε στον κόσμο πριν από τη σφαγή.»

6.«Αν μας είχαν δώσει λίγο περισσότερο χρόνο, μήπως θα είχαμε φτάσει, τελικά, σε μια στιγμή κατανόησης; Μήπως θα είχαμε βρει τον τρόπο να ανταλλάξουμε λίγα λόγια ή σκέψεις;»

7.«Οι στρατιώτες εξεγέρθηκαν για να καταλάβουν την εξουσία. Είδες πώς χτυπούσαν και χρησιμοποιούσαν τις ξιφολόγχες τους εναντίον του λαού μέρα μεσημέρι, έτσι δεν είναι; Και σαν να μην έφτανε αυτό, πυροβόλησαν. Έτσι τους είχαν διατάξει. Πώς μπορείς να θεωρείς πατρίδα αυτούς που έκαναν κάτι τέτοιο;»

8.«Παλεύω, μόνος, κάθε μέρα. Παλεύω με την κόλαση από την οποία επέζησα. Παλεύω με την ίδια μου την ανθρώπινη φύση. Παλεύω με την ιδέα ότι ο θάνατος είναι ο μόνος τρόπος να ξεφύγω από αυτή την πραγματικότητα. Πες μου, λοιπόν, καθηγητά, τι απαντήσεις έχεις για μένα; Εσύ, ένας άνθρωπος όπως εγώ.»

9.«Μερικές αναμνήσεις δεν θεραπεύονται ποτέ. Αντί να ξεθωριάζουν με το πέρασμα του χρόνου, αυτές οι αναμνήσεις γίνονται τα μόνα πράγματα που μένουν πίσω όταν όλα τα άλλα έχουν φθαρεί. Ο κόσμος σκοτεινιάζει, σαν ηλεκτρικές λάμπες που σβήνουν μία προς μία. Γνωρίζω ότι δεν είμαι ασφαλής άνθρωπος.»

Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:

Φωτογραφία εξωφύλλου

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr