«I didn’t have any confidence in my beauty when I was young. I felt like a character actress, and I still do».
Θα μπορούσε αναμφίβολα να χαρακτηριστεί ως χαμαιλέοντας ή ακόμα και ως η «Σιδηρά Κυρία» της υποκριτικής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν κάνουμε λόγο για αριθμούς, ρόλους και υποψηφιότητες, αλλά για το πηγαίο της ταλέντο, την αγάπη και την σοβαρότητα που επιδεικνύει για κάθε χαρακτήρα που υποδύεται.
Το ταλέντο του αμερικανικού υποκριτικού κόσμου ακούει στο όνομα Μέριλ Στριπ – ή αλλιώς όπως είναι το πραγματικό της – Mary Louise Streep με το οποίο συνεχίζει να υπογράφει της επιταγές της. Γεννημένη στις 22 Ιουνίου 1949 στο Νιου Τζέρσεϊ, η Στριπ απέδειξε με τις δεκαεννιά υποψηφιότητες για όσκαρ και τις τρεις νίκες ότι η αγάπη για τον κινηματογράφο και την υποκριτική παραμένει αμφίδρομη μέχρι και σήμερα.
Πρώτοι σταθμοί στην καριέρα της η όπερα και το θέατρο, με το Μπρόντγουεϊ, στα τέλη της δεκαετίας του ‘60, να την έχει αγκαλιάσει δίνοντάς της το βήμα για το ντεμπούτο στο έργο The Playboy of Seville. Δεν μπορεί να μη λάβει κάποιος υπόψη του τις σπουδές της Στριπ αφού αποφοίτησε από το Vassar College και το Yale Drama School. Έχοντας τα κατάλληλα εφόδια και την απαιτούμενη εμπειρία ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος έρχεται το 1977 με την ταινία Julia. Την επόμενη χρονιά ακολουθεί Ο Ελαφοκυνηγός με την πρώτη υποψηφιότητα για όσκαρ να έρχεται ήδη από τα πρώτα της βήματα. Οι νίκες διαδέχονται η μία την άλλη αφού το 1979 απέσπασε το όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου για το Kramer vs. Kramer και αργότερα του Α’ Γυναικείου για τις ταινίες Sophie’s Choice και Iron Lady.
Όλοι ξέρουμε ότι την καριέρα της μοναδικής Μέριλ Στριπ πλαισιώνουν πλήθος ταινιών, πολλές υποψηφιότητες και ακόμα πιο πολλές απονομές βραβείων. Σε τέτοιες περιπτώσεις η παράθεση των ταινιών είναι άσκοπη σε σύγκριση με την υποκριτική της δεινότητα. Ο χαρακτηρισμός «χαμαιλέοντας» δεν της έχει αποδοθεί χωρίς λόγο από την στιγμή που οποιοδήποτε πρόσωπο καλείται να υποδυθεί, νομίζεις πως το βλέπεις αυτοπροσώπως στο γυαλί. Δεν είναι μόνο η προσαρμοστικότητά της στις διάφορες μορφές που την έχει κάνει ξεχωριστή αλλά και η ομιλία της. Διαφορετικές προφορές σχεδόν σε κάθε ταινία και όλες επιτυχημένες, από τα Ολλανδικά στο Out of Africa και τα Ιταλικά στο The Bridges of Madison μέχρι και την φωνή ενός ανθρωποειδούς στο A.I Artificial Intelligence του Spielberg.
Υποκριτική και τραγούδι συνδυάζονται περίφημα με το μιούζικαλ Mamma Mia! να αποτελεί σταθμό στη μουσική της καριέρα, κερδίζοντας και μία υποψηφιότητα για Grammy για την απόδοσή της στο soundtrack. Από τη στιγμή μάλιστα που για τον ρόλο της στο Μια τρυφερή σχέση κατάφερε να μάθει να παίζει βιολί με συνεχή εξάσκηση οχτώ εβδομάδων, τότε μιλάμε πλέον για μια ιδιοφυία. Τί συμβαίνει όμως όταν πρέπει να υποδυθεί μια φάλτσα τραγουδίστρια, ενώ η ίδια ξέρει να τραγουδάει σωστά; Πραγματικά ένας ρόλος πρόκληση για την Στριπ στην νέα αυτοβιογραφική ταινία που πρωταγωνιστεί και που όμως καταφέρνει να αλλάξει την φωνή της αποδεικνύοντας ότι δεν έχει καμία ιδέα από ορθοφωνία.
Άψογη και τελειομανής στη δουλειά της και φιλάνθρωπος στην καθημερινή της ζωή έχει κάνει αρκετές δωρεές στο National Women’s History Museum, το Public Theater και το University of Massachusetts Lowell. Σε μια φιλανθρωπική δημοπρασία δώρισε επίσης όλη την γκαρνταρόμπα της από την ταινία Ο διάβολος φοράει Prada. Υπερασπιζόμενη τα δικαιώματα των γυναικών στήριξε την καμπάνια του Gucci «Crime for Change» στοχεύοντας στη διάδοση της γυναικείας αυτοπεποίθησης. Παράλληλα το 2015 υπέγραψε μια ανοιχτή επιστολή μέσω της ONE Campaign σχετικά με την ισότητα των δύο φύλων. Άλλωστε σε δήλωσή της η ίδια είχε υποστηρίξει πως δεν αυτοπροσδιορίζεται ως φεμινίστρια αλλά ως άνθρωπος που επιζητεί την ισορροπία.
Για το τέλος αφήνουμε έναν άνθρωπο που σημάδεψε την πορεία της Αμερικανίδας ηθοποιού, τον John Cazale. Ο γνωστός Φρανκ του Νονού, ο θάνατος του οποίου μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο, την έκανε πιο δυνατή και εκφραστική σε κάθε της ρόλο. Εκείνη την περίοδο είχε κερδίσει άλλωστε και το πρώτο της Όσκαρ με τον Ντάστιν Χόφμαν, ενώ ο Αλ Πατσίνο κάνει λόγο για ένα αφοσιωμένο άτομο με εξαιρετική αγάπη που παρόλο τον πόνο κατάφερε να συνεχίσει…
Για περισσότερα αφιερώματα, πατήστε εδώ.
Κείμενο: Ματίνα Τσιτσανοπούλου (Lavart)
