Ο γνωστός τραγουδοποιός κέρδισε την τριετή δικαστική μάχη κατά της ΑΕΠΙ
Δεν είναι μυστικό πως ορισμένα μουσικά κομμάτια διαθέτουν μία τόσο ισχυρή ερμηνευτική ταυτότητα που δύσκολα μπορεί να ιδιοποιηθεί από κάποιον άλλο καλλιτέχνη. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πόσο διαφορετικό θα ήταν το “Μαμά, γερνάω” αν δεν σημαδευόταν από την ερμηνευτική δεινότητα της Τάνιας Τσανακλίδου. Ακόμα, αν το “Μην κλαις” των Ανδριόπουλου-Μπουρμπούλη ερμηνευόταν από τη Νατάσα Θεοδωρίδου ή το “Πλανόδιο τσίρκο” από τον Νίκο Βέρτη. Ιεροσυλία (no pun intended).
Τα “Ανείπωτα” του Δημήτρη Ζερβουδάκη ανήκουν στη χωρία αυτών των κομματιών, μολονότι – τουλάχιστον χρονικά – έχουν διαγράψει λιγότερα χιλιόμετρα στο καλλιτεχνικό τους κοντέρ, συγκριτικά με τα προαναφερθέντα παραδείγματα. Επομένως, μόνο ικανοποίηση θα μπορούσε να προκαλέσει η είδηση πως ο γνωστός τραγουδοποιός, έπειτα από μια εξαιρετικά δύσκολη τριετή δικαστική διαμάχη με την ΑΕΠΙ, κατάφερε τελικά να βγει νικητής και να απολαύσει την ηθική και καλλιτεχνική του δικαίωση.
Όλα ξεκίνησαν το 2014, όταν ο Δημήτρης Ζερβουδάκης κατέφυγε στις δικαστικές αρχές με αφορμή την κυκλοφορία του κομματιού “Ανείπωτα”, που ο ίδιος είχε συνθέσει και ερμηνεύσει το 2006, από τον τραγουδιστή Ηλία Βρεττό. Όπως έγινε γνωστό και από τον δικηγόρο του ενάγοντα καλλιτέχνη, “Η δισκογραφική εταιρεία Cobalt Music – Helladisc Α.Ε ζήτησε από την ΑΕΠΙ και πέτυχε όλως παρανόμως την άδεια για επανεκτέλεση του μουσικού δημιουργήματος-τραγουδιού, ενώ γνώριζε ότι επρόκειτο για διασκευή“.
You are currently viewing a placeholder content from Youtube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Επιπλέον, αναγνωρίστηκε πως η ΑΕΠΙ – παρανόμως – δε ζήτησε από την εν λόγω δισκογραφική εταιρεία να της παρουσιάσει την απαιτούμενη από τον καλλιτέχνη σύμβαση, όπου να δηλώνεται ρητά η παραχώρηση του δικαιώματος διασκευής-επανεκτέλεσης του κομματιού από άλλον τραγουδιστή. Σαφώς, σε μία τέτοια περίπτωση η απάντηση του Δημήτρη Ζερβουδάκη θα ήταν αρνητική.
«Ανοίγεται ο δρόμος για τους ομοτέχνους μου που έχουν υποστεί ανάλογη κακοποίηση να βρίσκουν το δίκιο τους και να υπερασπίζονται το έργο τους», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Ζερβουδάκης στην Εφημερίδα των Συντακτών, αμέσως μετά τον τερματισμό της τριετούς δικαστικής του διαμάχης με τη διαβόητη εταιρεία. “Είχα χρόνια διαμάχη με την ΑΕΠΙ”, προσθέτει στη συνέχεια, “με την οποία είχα σχέση από το 1988. Όλα ξεκίνησαν, όταν άρχισα να διοργανώνω ο ίδιος τις συναυλίες μου. Δεχόμουν να πληρώνω για τα δικαιώματα έργων άλλων συναδέλφων αλλά όχι για τα δικά μου.”
Ο ενάγων ερμηνευτής δε δίστασε μάλιστα να αποκαλύψει πως είχε δεχθεί απειλές από την ΑΕΠΙ, ενώ παραδέχεται πως ο πόλεμος ήταν σκληρός και αθέμιτος, καθώς είχε να αντιμετωπίσει μέχρι και περιπτώσεις ψευδομαρτύρων από πλευράς της ΑΕΠΙ, οι οποίοι προσπάθησαν να σπιλώσουν την καλλιτεχνική και προσωπική του αξιοπρέπεια. Στην ίδια συνέντευξη έσπευσε να ευχαριστήσει όλους τους συναδέλφους του που ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμά για ηθική και νομική υποστήριξη, ξεχωρίζοντας ιδιαίτερα τους μουσικούς Γιώργο Καζαντζή, Δημήτρη Οικονομίδη, Παναγιώτη Κουτσούρα, Θανάση Λέλο και Βασίλη Αρδά.
Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε πως με τον δικαστικό του “θρίαμβο” απέναντι στην ΑΕΠΙ, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης κατάφερε επίσης την απόσυρση των ψηφιακών δίσκων, των βίντεο και άλλων σχετικών δημοσιεύσεων που αφορούν το συγκεκριμένο κομμάτι, καθώς και χρηματική αποζημίωση από τους εναγομένους.
Κείμενο: Γιάννης Καρακασίδης (Lavart)
