«Αγαπητή Έλενα»: Τα κλικ του πριν και του μετά

[dropcap size=big]Π[/dropcap]αίζεται για 3η συνεχόμενη χρονιά η «Αγαπητή Ελένα» και δε θα μπορούσε να μην ήταν μία πολύ καλή αφορμή για φωτογράφιση. Με την Αριέττα Μουτούση στον ρόλο της Ελένας Σεργκέγεβνα (δεν υπάρχει άνθρωπος που να είδε την παράσταση και να μην το έμαθε απ’ έξω) και τους Γιάννη Λεάκο, Μιχάλη Πανάδη, Χρήστο Κοντογεώργη, Ηρώ Πεκτέση στους ρόλους των μαθητών, η Ελένη Σκότη στο έργο της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια, μαζί με τα φώτα του Αντώνη Παναγιωτόπουλου αλλά και τα σκηνικά του Γιώργου Χατζηνικολάου δημιουργούν ένα σπιτικό μίας Σοβιετικής Ένωσης στην αρχή της συνειδητής, ακόμα και για την ίδια, αποσύνθεσής της. Τα χρώματα των ρούχων και των σκηνικών, όσο έντονα και να είναι, η αίσθηση που δίνεται στον θεατή από τα πρώτα λεπτά της παράστασης κάθε άλλο παρά την συνήθη αίσθηση του κλασσικού και οποιουδήποτε ποικιλόχρωμου θυμίζουν. Πέρα από τα φώτα και τα χρώματα όμως, αυτό που τελικά καθόρισε το προσδοκώμενο τελικό αποτέλεσμα ήταν το «πριν» και το «μετά». Όχι αυτό της πτώσης του καθεστώτος (δεν πραγματεύεται κάτι τέτοιο το έργο) αλλά το «πριν» και το «μετά», εντός της ίδιας της παράστασης. Το τί είναι αυτό θα το ανακαλύψουν όσοι την παρακολουθήσουν.

Η φωτογράφιση έγινε από κοινού με τον Νικόλα Μανωλάκο.