Άγιο πνεύμα

Σε ποιους Αγίους εμφανίστηκε το Άγιο Πνεύμα και γιατί;

Στην ορθόδοξη και τη δυτική χριστιανική συνείδηση το Άγιο Πνεύμα δεν είναι αφηρημένη δύναμη αλλά ζωντανό πρόσωπο της Τριάδος που ενεργεί μέσα στην ιστορία, άλλοτε ορατά κι άλλοτε μυστικά.

Η Γραφή θέτει τα θεμέλια: στον Ευαγγελισμό η χάρη που καθιστά δυνατή την ενανθρώπιση στη βάφτιση του Χριστού κατέρχεται «ὡσεὶ περιστερὰ…» επάνω του, διακηρύσσοντας τον νέο τρόπο ύπαρξης που θα δωθεί στους ανθρώπους και την ημέρα της Πεντηκοστής εμφανίζεται ως «γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός» που μοιράζονται στους αποστόλους, μεταμορφώνοντας  ταπεινούς ψαράδες σε κήρυκες ικανούς να μιλούν σε όλες τις γλώσσες της οικουμένης.

Από εκεί και έπειτα κάθε Άγιος βιώνει μια προσωπική Πεντηκοστή.

Στην πατερική παράδοση η κάθοδος του Πνεύματος χαρακτηρίζεται κυρίως από φως και ειρήνη. Ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος περιγράφει επανειλημμένα την εμπειρία μιας ἄκτιστης λάμψης που «μεταβάλλει σε φως ὅσους φωτίζει»· για εκείνον, όποιος δέχεται το Πνεύμα «λαμβάνει τον ίδιον τον Θεόν» και το μαρτυρεί με ανείπωτη χαρά. Ο Σέργιος της Ρωσίας και ο Σεραφείμ του Σαρώφ κληρονομούν αυτό το ήθος· ο τελευταίος, στη γνωστή συνομιλία του με τον Μοτοβίλωφ, γίνεται ξάφνου «λαμπρός σαν τον ήλιο μέσα στο χιόνι», δείχνοντας ότι ο σκοπός της ζωής είναι «η απόκτησις του Αγίου Πνεύματος».
(Διαβάστε ολόκληρο το  άρθρο παρακάτω)

Παναγία Σουμελά: Ένα ταξίδι στην ιστορία από την εξορία στην αναγέννηση – ΒΙΝΤΕΟ

 

Το θαυμαστό δεν είναι το εξωτερικό φαινόμενο· είναι η εσωτερική μετάβαση από τον φόβο στην πατρική οικειότητα με τον Θεό, που ο Σεραφείμ συνοψίζει στο «απόκτησε πνεύμα ειρήνης και χιλιάδες γύρω σου θα σωθούν».

Οι θεοφάνειες αυτές δεν περιορίζονται στην Ανατολή. Στη Δύση, ο Φραγκίσκος της Ασίζης λαμβάνει τα στίγματα μετά από όραμα του Σταυρωμένου· η Εκκλησία ερμήνευσε τα τραύματα ως αποτύπωμα του ίδιου Πνεύματος που «μορφώνει» τον άνθρωπο κατά το παράδειγμα του Χριστού.
Παρομοίως, οι μυστικοί της Καρμέλ, η Θηρεσία της Άβιλα και ο Ιωάννης του Σταυρού, μιλούν για «πύρινα βέλη» αγάπης, μεταφορές της ενεργού Παρουσίας που καίει τα πάθη αλλά δεν καταστρέφει το πρόσωπο.

Κοινός παρονομαστής είναι ότι το Άγιο Πνεύμα δεν «εμφανίζεται» για να προκαλέσει θαυμασμό· έρχεται ως δύναμη μεταμόρφωσης. Άλλοτε γίνεται φως αισθητό, άλλοτε ὀσμή αρετής, άλλοτε λόγος προφητικός, πάντοτε όμως αφήνει πίσω του καρπό: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμίατους «καρπούς τοῦ Πνεύματος» κατά τον Παύλο. Η εκκλησιαστική μνήμη απαριθμεί επομένως τους αγίους όχι γιατί είδαν υπερφυσικά οράματα αλλά γιατί, φωτισμένοι από το Πνεύμα, έγιναν οι ίδιοι φως για τον κόσμο.
Στην εμπειρία τους βλέπουμε ότι το Πνεύμα ενεργεί ποικιλοτρόπως, διασφαλίζοντας ωστόσο πάντοτε τον ίδιο προσανατολισμό: να οδηγήσει τον άνθρωπο από την ιδιοτέλεια στην κοινωνία με τον Θεό και με κάθε άλλο πρόσωπο. Έτσι, οι εμφανίσεις του, από τη Γαλιλαία μέχρι τη σημερινή Σάρωφ ή το Άγιον Όρος, δεν είναι παρεκκλίσεις μέσα στην ιστορία∙ αποτελούν τον συνεχή πνευματικό της παλμό.

Είναι λανθασμένη η φράση «Καλή Παναγιά»;

Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr