Άλμπερ Καμύ πρώτος άνθρωπος

Τα τελευταία λόγια του Καμύ: «Η ζωή στο σύνολό της ήταν μια…»

Υπάρχουν στοχαστές που έζησαν και έφυγαν μέσα στον θόρυβο των ιδεών τους. Και υπάρχουν κι εκείνοι όπως ο Άλμπερ Καμύ που άφησαν πίσω τους μια σιωπή τόσο ηχηρή που αρκεί για να τους θυμόμαστε.

Στις 4 Ιανουαρίου 1960, ο Καμύ σκοτώθηκε ξαφνικά σε τροχαίο δυστύχημα σε ηλικία μόλις 46 ετών. Μέσα στο αυτοκίνητο βρέθηκε ένα χειρόγραφο το ημιτελές του έργο «Ο πρώτος άνθρωπος» και μια ζωή που κόπηκε απότομα την ώρα που ακόμη ζητούσε απαντήσεις. Το τελευταίο του γράμμα, απευθυνόμενο στον μεγάλο έρωτά του Μαρία Κασάρες είχε μόνο μια φράση: «Σύντομα, υπέροχή μου».

Ο Καμύ και το φως της φτώχειας.

Μπορεί να έφυγε άδοξα αλλά είχε ήδη προλάβει να γράψει την πιο έντιμη μαρτυρία του, τον Πρώτο Άνθρωπο. Ένα βιβλίο που επέστρεφε στις ρίζες του, στην Αλγερία, στη φτώχεια, στη μητέρα του που δε μιλούσε πολύ αλλά ολόκληρη  ηθική πυξίδα.

«Η φτώχεια δεν ήταν ποτέ δυστυχία για μένα: το φως την έκανε πλούσια.»

Δεν σε αγάπησαν λάθος, δεν σε αγάπησαν καθόλου – Ο Μπουκάι για τη γνήσια αγάπη

Από την απαίτηση στην αποδοχή.

Καθώς ωρίμαζε, ο Καμύ σταμάτησε να ζητά το απόλυτο από τους ανθρώπους. Στα τελευταία του γραπτά η αυστηρότητα του παράλογου είχε δώσει τη θέση της σε μια ήπια κατανόηση του ανθρώπινου ορίου.

«Όταν ήμουν νέος, ζητούσα περισσότερα από τους ανθρώπους απ’ ό,τι μπορούσαν να δώσουν: αιώνια φιλία, ατελείωτο συναίσθημα. Τώρα ξέρω να ζητώ λιγότερα: απλή συντροφιά, καλή διάθεση.»

Ο πρώτος άνθρωπος, ο τελευταίος στοχασμός.

Ο Καμύ δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τον Πρώτο Άνθρωπο αλλά η αφήγησή του μοιάζει να καταλήγει εκεί που πάντα κοιτούσε: στην ανάγκη για τρυφερότητα, για κατανόηση, για μια ελπίδα που δεν κάνει φασαρία.

«Η ζωή στο σύνολό της ήταν μια δυστυχία που δεν μπορούσες να πολεμήσεις, αλλά μόνο να αντέξεις.»

Διαβάστε περισσότερες καταθέσεις από αγαπημένους λογοτέχνες:

Φωτογραφία εξωφύλλου

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr