Στέφαν Τσβάιχ: «Για να είναι ευτυχισμένος, ο άνθρωπος πρέπει…»

Για να είσαι ευτυχισμένος πρέπει να… και κάπου εκεί αρχίζει μια φράση που δε μιλά για χρήματα, ούτε για επιτυχία αλλά για κάτι πολύ πιο υπόγειο, την ανάγκη να ανήκεις κάπου.

Το είπε ο Τσβάιχ ο συγγραφέας που ήξερε να διαβάζει τις ρωγμές των ανθρώπων.

Είναι από τις φράσεις που σε σταματούν σαν να άκουσες ξαφνικά τον εαυτό σου να μιλά από το μέλλον. Αν αγαπάς τη λογοτεχνία που δεν χαρίζεται αν έχεις νιώσει ποτέ μόνος μέσα στο πλήθος, τότε αυτό το απόσπασμα είναι για σένα.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)

Ο Αριστοτέλης δεν θα σου έλεγε «να είσαι ο εαυτός σου» θα σου έδινε αυτόν τον κανόνα…

20 αποφθέγματα Στέφαν Τσβάιχ.

1.Ώρα να φύγουμε τώρα, να βγούμε από αυτό το δωμάτιο, να πάμε κάπου, οπουδήποτε. Ας εντείνουμε αυτό το αίσθημα ευτυχίας και ελευθερίας, ας τεντώσουμε τα άκρα μας, ας γεμίσουμε τα μάτια μας, ας ξυπνήσουμε, ας ξυπνήσουμε περισσότερο, ας ξυπνήσουμε έντονα με όλες τις αισθήσεις και με κάθε πόρο του σώματός μας
2.Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι κακοί ψυχολόγοι.
3.Μόνο αυτός που έχει βιώσει το φως και το σκοτάδι, τον πόλεμο και την ειρήνη, την άνοδο και την πτώση, μόνο αυτός έχει βιώσει πραγματικά τη ζωή.
4.Μπορεί κανείς να ξεφύγει από τα πάντα, εκτός από τον εαυτό του.
5.Στην ιστορία, όπως και στην ανθρώπινη ζωή, η λύπη δεν φέρνει πίσω μια χαμένη στιγμή και χίλια χρόνια δεν ανακτούν κάτι που χάθηκε σε μια ώρα.
6.Μόνο όταν συνειδητοποιεί κανείς ότι σημαίνει κάτι για τους άλλους, νιώθει ότι η ύπαρξή του έχει νόημα και σκοπό.
7.Η ελευθερία δεν είναι δυνατή χωρίς εξουσία – αλλιώς θα μετατραπεί σε χάος, και η εξουσία δεν είναι δυνατή χωρίς ελευθερία – αλλιώς θα μετατραπεί σε τυραννία.
8.Κάθε κύμα, ανεξάρτητα από το πόσο ψηλό και ισχυρό είναι, τελικά καταρρέει.
9.Η μνήμη είναι τόσο διεφθαρμένη που θυμάσαι μόνο ό,τι θέλεις. Αν θέλεις να ξεχάσεις κάτι, αργά αλλά σίγουρα το ξεχνάς.
10.Υπερτιμώντας τον ρόλο του πολιτισμού, οι ανθρωπιστές παρερμηνεύουν τις πρωταρχικές δυνάμεις του κόσμου των πρωτόγονων ανθρώπινων ορμών με την αδάμαστη βία τους. Με την αισιόδοξη άποψή τους για τον ρόλο του πολιτισμού, οι ανθρωπιστές υποτιμούν τα τρομακτικά, σχεδόν άλυτα προβλήματα του μαζικού μίσους και των μεγάλων παθιασμένων ψυχώσεων του ανθρώπινου γένους.
11.Καμία ενοχή δεν ξεχνιέται όσο η συνείδηση την γνωρίζει.
12.Το να γερνάς σημαίνει να απαλλάσσεσαι από τις ανησυχίες για το παρελθόν.
13.Αν πρόκειται να πουλήσεις τον εαυτό σου, τουλάχιστον να πάρεις μια καλή τιμή.
14.Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα μείνω πάλι μόνος. Δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομερό από το να είσαι μόνος ανάμεσα στους ανθρώπους.
15.Η υγεία από μόνη της δεν αρκεί. Για να είναι ευτυχισμένος, για να γίνει δημιουργικός, ο άνθρωπος πρέπει πάντα να ενισχύεται από την πίστη στο νόημα της ύπαρξής του.
16.Η ζωή είναι μάταιη αν δεν έχει ένα συγκεκριμένο στόχο.
17.Ο ελεύθερος, ανεξάρτητος πνεύμα που δεν δεσμεύεται σε κανένα δόγμα και δεν αποφασίζει υπέρ κανενός κόμματος δεν έχει πατρίδα στη γη.
18.Δεν υπάρχει τίποτα πιο εκδικητικό, τίποτα πιο ύπουλο, από έναν μικρό κόσμο που θα ήθελε να είναι μεγάλος.
19.Όταν προετοιμάζονται για πόλεμο, όσοι κυβερνούν με τη βία μιλούν πιο πολύ για ειρήνη μέχρι να ολοκληρώσουν τη διαδικασία κινητοποίησης.
20.Είναι συνηθισμένο για μια γυναίκα, ακόμα και αν επιθυμεί διακαώς να παραδοθεί σε έναν άνδρα, να προσποιείται απροθυμία, να υποκρίνεται ανησυχία ή αγανάκτηση. Πρέπει να την πείσουν με επείγουσες ικεσίες, ψέματα, παρακάλια και υποσχέσεις. Ξέρω ότι μόνο οι επαγγελματίες πόρνες είναι συνηθισμένες να απαντούν σε μια τέτοια πρόσκληση με απόλυτη ειλικρίνεια – πόρνες ή απλοϊκές, ανώριμες κοπέλες.