Σ’ έναν κόσμο που έχει εμμονή με τα γενέθλια, τις ρυτίδες και τη μηχανική μέτρηση των χρόνων, ο Βίκτωρ Ουγκώ πρότεινε μια πολύ πιο ανησυχητική αλήθεια: οι άνθρωποι δε γερνούν όταν το δέρμα τους τσαλακώνεται ή τα μαλλιά τους γκριζάρουν, αλλά όταν εγκαταλείπουν τα όνειρα τους.
Η γήρανση, σύμφωνα με την άποψη του Ουγκώ δεν είναι μια βιολογική διαδικασία αλλά υπαρξιακή. Ξεκινά τη στιγμή που σταματάμε να αναζητούμε, να λαχταρούμε, να πιστεύουμε στο μέλλον. Δεν είναι το πέρασμα του χρόνου που παραλύει το ανθρώπινο πνεύμα αλλά η διάβρωση του θαυμασμού, η κόπωση της ελπίδας.
Στο «Les Misérables», ο Ουγκώ δημιουργεί χαρακτήρες που, παρά τα βάσανα τους, συνεχίζουν να πιστεύουν, να αγωνίζονται, να αγαπούν με σφοδρότητα. Ο Ζαν Βάλζαν, φυλακισμένος για δεκαετίες, δεν αναδύεται ως ένας καταρρακωμένος άνθρωπος, αλλά ως κάποιος που έχει βρει νέους τρόπους να ζήσει με νόημα. Η γήρανση δεν έχει σημασία για αυτόν. Αυτό που έχει σημασία είναι η φλόγα που επιλέγει να κρατήσει ζωντανή.
(Διαβάστε το λογοτεχνικό απόσπασμα παρακάτω)
Η διορατικότητά του μας να θέσουμε ένα πιο δύσκολο ερώτημα, τι μας κάνει να τα παρατάμε; Είναι η απογοήτευση;
Οι επαναλαμβανόμενες αποτυχίες; Η σκληρότητα ενός κόσμου αδιάφορου για τα πάθη μας;
΄Έτσι, το μάθημα του Ουγκώ είναι παραπλανητικά απλό και βάναυσα προκλητικό, δε γερνάς επειδή το σώμα σου εξασθενεί, αλλά επειδή το πνεύμα σου μαραίνεται. Αντιστάσου στον αργό θάνατο των φιλοδοξιών σου. Αρνήσου να παραδώσεις τα τοπία της φαντασίας σου. Επέμεινε, ακόμα και όταν ο κόσμος σου δίνει κάθε λόγο να σταματήσεις.
Τελικά, ίσως το πραγματικό μέτρο της ηλικίας δεν είναι πόσα χρόνια έχεις επιβιώσει αλλά πόσες ελπίδες έχεις τολμήσει να κρατήσει ζωντανές.
5 αποφθέγματα του Βίκτωρ Ουγκώ για τα γηρατειά.
1.Όταν η χάρη συνδυάζεται με τις ρυτίδες, είναι αξιολάτρευτη. Υπάρχει μια ανείπωτη αυγή στην ευτυχισμένη γηρατειά.
2.Τα σαράντα είναι η γηρατειά της νιότης, τα πενήντα η νιότη της γηρατειάς.
3.Στα γεράματά μου ανθίζω. Το σώμα μου μαραίνεται, το μυαλό μου δυναμώνει.
4.Όταν οι άνθρωποι αναπολούν την παιδική τους ηλικία ή τη νεολαία τους, η νοσταλγία τους προέρχεται όχι από τις αναμνήσεις της ζωής τους εκείνα τα χρόνια, αλλά από τις υποσχέσεις που τους έδινε τότε η ζωή.
5.Η προσδοκία για κάποια ακαθόριστη λαμπρότητα, για το ασυνήθιστο, το συναρπαστικό, το μεγάλο είναι χαρακτηριστικό της νεότητας και η διαδικασία της γήρανσης είναι η διαδικασία της σταδιακής εξαφάνισης αυτών των προσδοκιών. Δεν είναι απαραίτητο να το αφήσουμε να συμβεί. Αλλά αυτή η φλόγα σβήνει από την έλλειψη καυσίμου, κάτω από το γκρίζο βάρος των απογοητεύσεων.
Διαβάστε περισσότερους λογοτεχνικούς θησαυρούς παρακάτω:
- Ο Καβάφης είχε προειδοποιήσει: «Θα ‘ρθει ο καιρός που…»
- Τι χάνουμε κάθε φορά που ερωτευόμαστε, σύμφωνα με τον Γιανναρά;
- Σκέφτεσαι υπερβολικά; Ο Ντοστογιέφσκι μάς λέει πως η υπερανάλυση οδηγεί…
- Μάγια Αγγέλου: «Ξεκινήστε να μιλάτε στους ανθρώπους αντί να…»
- Γιάννης Ρίτσος: «Κοριτσάκι μου, θέλω νὰ…» – Ένας πατέρας γράφει για το παιδί του
- «Μη δίνεις στα παιδιά σου τα καλύτερα πράγματα, δώσε τους …» – Τι έλεγαν παιδοψυχολόγοι και στοχαστές;
- Ο Πλάτων είχε προβλέψει την εποχή μας: «Καταλήγεις να σε κυβερνούν…»
- Όλα όσα νιώθεις τη Μεγάλη Εβδομάδα, τα έχει ήδη γράψει η Δημουλά
- 15 αποφθέγματα για να ξαναβρείς τον εαυτό σου όταν όλοι σε έχουν χάσει
- Οι αλήθειες του Γιωσαφάτ: «Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους…»
- Το βιβλίο που άλλαξε τη ζωή του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (αξίζει να το διαβάσεις)
- Άλαν Πόε: «Όλα τα βάσανα προέρχονται από τη…»
