Τα πρώτα διηγήματα του Λουίτζι Πιραντέλο (28 Ιουνίου 1867 – 10 Δεκεμβρίου 1936) περιγράφουν το απομονωμένο τοπίο της γενέτειράς του, της Σικελίας.
Αφορούν τις παραδόσεις και τις συνήθειες των αγροτών με αυθεντικό τρόπο, καθώς γράφτηκαν αρχικά στη σικελική διάλεκτο και στη συνέχεια μεταφράστηκαν στα ιταλικά. Πιστεύοντας ότι η πραγματικότητα είναι υποκειμενική και καθοδηγείται από την ψυχολογία, ξεπέρασε τα έργα των Ιταλών βεριστών (ρεαλιστών), τους οποίους θαύμαζε.
Εκτός από την ισχυρή τους ικανότητα να αγαπούν, οι χαρακτήρες του Πιραντέλο υποφέρουν από αβεβαιότητα και αμφιβολίες για τον εαυτό τους. Ζουν τη ζωή τους σαν να βρίσκονται σε έναν καθρέφτη, αναζητώντας συνεχώς μια φευγαλέα και απατηλή ευτυχία πίσω από μια πρόσοψη πραγματικότητας. Οι χαρακτήρες του αναδύονται από έναν πυρήνα περιστασιακής αγωνίας, αναζητώντας την αλήθεια και το νόημα μέσα στο ίδιο το βάσανο, και αντί για αυτό βρίσκουν την παράξενη κωμωδία της μάσκας πάνω στη μάσκα, της εξαπάτησης πάνω στην εξαπάτηση. Η ανθρωπότητα μπορεί να αντέξει μια τέτοια ασυνέπεια μόνο με ειρωνικό γέλιο.
Σύμφωνα με τον Πιραντέλο, το χιούμορ είναι ένας συνδυασμός δακρύων και γέλιου, η ένωση της ικανότητας να γελάς και της ικανότητας να αισθάνεσαι. Αντιμετωπίζει τους χαρακτήρες του με συμπάθεια για τα αναπόφευκτα βάσανα τους και με οίκτο παρά με χλευασμό για την ανοησία τους. Ας τον μελετήσουμε εκτενέστερα!
(Διαβάστε τις σκέψεις του παρακάτω)
6 σκέψεις του Luigi Pirandello.
1.Ένα όνομα δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό, επικήδεια επιγραφή. Ταιριάζει στους νεκρούς. Σε όποιον έχει τελειώσει.
Εγώ είμαι ζωντανός και δεν τελειώνω.
Η ζωή δεν τελειώνει.
2.Μπορούμε να γνωρίζουμε μονάχα αυτό που καταφέρνουμε να του δώσουμε μορφή.
Μα τι γνωριμία μπορεί να είναι;
Είναι άραγε αυτή η μορφή το ίδιο πράγμα;
Ναι, όσο για μένα, τόσο και για εσάς.
Όχι όμως το ίδιο για μένα όπως και για εσάς: σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που εγώ δεν με αναγνωρίζω στη μορφή που μου δίνετε εσείς, ούτε εσείς σ΄εκείνη που σας δίνω εγώ.
Και το ίδιο πράγμα δεν είναι ολόιδιο για όλους κι επίσης για τον καθένα από εμάς, μπορεί συνεχώς να αλλάζει και όντως αλλάζει συνεχώς.
3.Η μοναξιά δεν είναι ποτέ μαζί σας.
Πάντοτε είναι χωρίς εσάς, και δύναται να είναι μονάχα μ’ έναν ξένο τριγύρω: είτε είναι τόπος είτε πρόσωπο, που σας αγνοούν εντελώς, που εσείς αγνοείτε εντελώς, τόσο που η επιθυμία σας και το συναίσθημά σας να μένουν μετέωρα και χαμένα σε μια αγχωτική αβεβαιότητα και, με το που θα καταργείται κάθε επιβεβαίωσή σας, να καταργείται το ίδιο το ενδόμυχο της συνείδησής σας.
4.Η πραγματική μοναξιά είναι σ’ έναν τόπο που ζει για τον εαυτό του και που για σας δεν έχει ούτε ίχνη ούτε φωνή, και όπου συνεπώς ο ξένος είστε εσείς.
Έτσι ήθελα να είμαι μόνος εγώ. Χωρίς εμένα.
Θέλω να πω χωρίς εκείνον τον εαυτό μου που ήδη γνώριζα, ή που πίστευα ότι γνώριζα.
Μόνο με κάποιον ξένο, που ήδη ένιωθα μυστήρια που δεν μπορούσα πλέον να διώξω από γύρω μου και που ήμουν εγώ ο ίδιος: ο αδιάσπαστος από μένα ξένος.
5.Και η ζωή δεν ξέρει από ονόματα.
Αυτό το δέντρο, τρεμουλιαστή ανάσα με καινούργια φύλλα.
Είμαι αυτό το δέντρο.
Δέντρο, σύννεφο, αύριο βιβλίο ή αέρας: το βιβλίο που διαβάζω, ο αέρας που ρουφάω.
Ολοκληρωτικά έξω, περιπλανώμενος.
6.Να ‘στε ειλικρινείς: δεν σας πέρασε ποτέ άπ’ τον νου να θέλετε να δείτε τον εαυτό σας να ζει.
Φροντίζετε να ζείτε για εσάς, και καλά κάνετε, χωρίς να σας απασχολεί αυτό πού εν τω μεταξύ μπορεί να είστε για τους άλλους- όχι βέβαια διότι ή άποψη των άλλων δεν σας ενδιαφέρει καθόλου, αφού αντίθετα σας ενδιαφέρει πάρα πολύ, άλλα διότι έχετε την ευλογημένη ψευδαίσθηση ότι οι άλλοι, άπ’ έξω, οφείλουν να σας παρουσιάζουν στον εαυτό τους όπως εσείς παρουσιάζετε τον εαυτό σας σ’ εσάς τους ίδιους.
Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:
- Όσκαρ Ουάιλντ: «Ο δεσμός κάθε συντροφικότητας, είτε στο γάμο είτε στη φιλία, είναι …»
- «Η μητέρα που προσπαθεί να ελέγξει κάθε πτυχή της ζωής της κόρης της παίρνει…» – Το βιβλίο που μίλησε σε χιλιάδες γυναίκες
- Σταμάτα να φοβάσαι τα γηρατειά – O Σοπενχάουερ θα σου αλλάξει γνώμη
- Winnicott: «Αν οι μητέρες καλούνται να κάνουν αυτό ή εκείνο χάνουν την …»
- Το «Κρυφό Σχολειό» είναι μύθος και αυτά είναι τα 10 πραγματικά σχολεία που «έσωσαν» τα γράμματα
- Ο Καρλ Γιούνγκ είχε προειδοποιήσει πως θα ‘ρθει μια εποχή που οι γονείς θα μεγαλώνουν παιδιά για να