απιστία

Ου μοιχεύσεις; «Τι είπαν για την απιστία οι φιλόσοφοι που αγαπήσαμε;

«Ποια χωρίζει σήμερα, γυναίκα; Μια εξαισίως ανόητη». Κάπως έτσι θα άνοιγε η σκηνή μιας ζωής που έχει κουραστεί να είναι ηθική. Η απιστία, αυτός ο αρχαίος, διαρκής τριγμός στις ενώσεις μας δεν είναι απλώς μια πράξη.

Είναι καθρέφτης, των ορίων μας, των ρόλων μας, της αλήθειας που αρνούμαστε να πούμε ακόμη και στον εαυτό μας. Μίλησαν για αυτήν μεγάλοι στοχαστές κι αξίζει μια ματιά  στα γραπτά τους.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω)

Μαλβίνα Κάραλη: Η γυναίκα που επιμένει.

Ποιά χωρίζει σήμερα, γυναίκα; ρώτησε η μικρή

-Μια εξαισίως ανόητη. Αρχετυπικό μοντέλο.

Απ’ αυτές που, παρά να διαλύσουν το γάμο τους, προτιμούν να διαλύονται οι ίδιες.

Είκοσι χρόνια παντρεμένη.

Επέμενε.

Η Μαλβίνα δεν ήταν φιλόσοφος αλλά φιλοσοφούσε αδιακρίτως, έδωσε φωνή σ’ όλες εκείνες που θυσιάζουν την ειλικρίνεια στον βωμό μια κοινωνικής συμφωνίας.

Μίλαν Κούντερα: Το αληθινό έγκλημα, όταν γελάς με κάποιον άλλον.

«Ο άνθρωπος προδίδει, όχι όταν απατά, αλλά όταν γελάει με κάποιον άλλον».

Ο Κούντερα διαχωρίζει τη σάρκα από τη ψυχή. Η πράξη της απιστίας, λέει δεν είναι στο σώμα, είναι στο μοίρασμα, όταν γελάς με κάποιον άλλον, σημαίνει πως έχεις ήδη χαρίσει κάτι δικό σου, κάτι μοναδικό. Εκεί είναι η προδοσία, όχι στο φιλί, αλλά στο μοίρασμα του χαμόγελου.

Δημήτρης Λιαντίνης: Η εντολή που πρέπει να παραβαίνεται.

«Γι’ αυτό σας έλεγα κάποτε ότι το “ου μοιχεύσεις” είναι ό,τι το πιο απάνθρωπο καθιέρωσε και επέβαλε η ιστορία στην ηθική. Είναι μια σπάθα που κατεβαίνει και κόβει κεφαλές. Γι’ αυτό το μόνο νόημα που έχει αυτή η εντολή , έχουμε ξαναπεί , είναι : σταθερά , μέσα στην ιστορία να παραβαίνεται».

Ο Λιαντίνης βλέπει την απιστία όχι ως πτώση αλλά ως αντίσταση. Εάν μια εντολή γίνεται «ηθική» δια ροπάλου παύει να είναι ανθρώπινη. Ο φιλόσοφος αντιλαμβάνεται την απιστία ως την ακούσια παραβίαση μιας επιβολής που ποτέ δεν ενσωματώθηκε με φυσικότητα στην ανθρώπινη φύση. Όχι αθώωση αλλά ανάγνωση.

Σοπενχάουερ: ο έρωτας ως παγίδα της φύσης.
Ο Σοπενχάουερ πίστευε πως όλα γύρω από τον έρωτα (άρα και την απιστία) είναι αυταπάτη της φύσης για να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή. Ο άνθρωπος απατά όχι από κακία αλλά είναι πιο κοντά στο ζώο από ότι νομίζει.

Επίκουρος – Δε μίλησε για την απιστία αλλά να υποκύπτουμε στις ηδονές μας μέτρο.
Εντάξει λοιπόν Σοπενχάουερ έχουμε ηδονές και ζωώδη ένστικτα όμως ο Επίκουρος διδάσκει πως αν και η απόλαυση είναι το υπέρτατο αγαθό δεν πρέπει να γίνει με ασυδοσία και τυφλά.

Η ηδονή δεν είναι κατακριτέα. Η αδυναμία ελέγχου της είναι.

Πασκάλ Μπρυκνέρ: Η απιστία ως αμφισβήτηση της βαρεμάρας.
Ο Μπρυκνέρ στο «Η αέναη ευφορία και σε άρθρα του για τις σύγχρονες σχέσεις λέει πως η απιστία είναι ίσως η τελευταία περιπέτεια σ’ έναν κόσμο που έχει υποτάξει τα πάντα στην ρουτίνα. Δεν την ωραιοποιεί αλλά την εντοπίζει ως κραυγή νοήματος.

Διαβάστε περισσότερους λογοτεχνικούς θησαυρούς παρακάτω:

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr