Αν αγαπάτε κι εσείς ιαπωνική λογοτεχνία σίγουρα θα απολαύσετε το ξεκίνημα της ημέρας σας να εμπεριέχει μερικά φιλοσοφικά διαμάντια από τους πιο αγαπημένους Ιάπωνες λογοτέχνες.
Από τους αγωνιώδεις προβληματισμούς του Οσάμου Νταζάι για την ενοχή και την αποξένωση, στην τολμηρή αναμέτρηση του Γιούκιο Μισίμα με τη νεολαία και τις συμβάσεις, μέχρι τη σοφία του Ματσούο Μπασό που είναι γεμάτη χαϊκού, κάθε συγγραφέας ανοίγει ένα παράθυρο στην ψυχή μιας χώρας τόσο οικείας όσο και δελεαστικά ξένης.
Συναντάμε οξυδερκείς παρατηρητές όπως ο Masuji Ibuse, ο οποίος μας διδάσκει να παρατηρούμε αμέτρητες μεταβαλλόμενες λεπτομέρειες μέσα από μια απλή, ταπεινή ματιά, και ο Asai Ryōi, του οποίου η αταλάντευτη αναζήτηση των πλωτών χαρών ζωγραφίζει ζωντανές εικόνες της παλιάς Ιαπωνίας.
(Διαβάστε τα αποφθέγματα παρακάτω)
35 αρχαία ιαπωνικά αποφθέγματα: Χορεύοντας μέσα στη ζωή με ιαπωνικές ιδέες
12 Ιάπωνες συγγραφείς και η πραμάτεια τους.
1.Δυστυχία. Υπάρχουν όλων των ειδών οι δυστυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο. Υποθέτω ότι δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο κόσμος αποτελείται εξ ολοκλήρου από δυστυχισμένους ανθρώπους. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να παλέψουν τη δυστυχία τους με την κοινωνία δίκαια και η κοινωνία από την πλευρά της εύκολα κατανοεί και συμπάσχει με τέτοιους αγώνες. Η δική μου δυστυχία προερχόταν εξ ολοκλήρου από τα δικά μου ελαττώματα και δεν είχα κανέναν τρόπο να πολεμήσω κανέναν.
Osamu Dazai, No Longer Human
2.Οι νέοι άνθρωποι έχουν την ανόητη ιδέα πως ό,τι είναι καινούργιο γι’ αυτούς πρέπει να είναι καινούργιο και για όλους τους άλλους. Όσο αντισυμβατικοί κι αν γίνουν, απλώς επαναλαμβάνουν αυτό που έκαναν οι άλλοι πριν από αυτούς».
Γιούκιο Μισίμα, After the Banquet
3.Πρέπει να αγκαλιάσουμε τον πόνο και να τον κάψουμε ως καύσιμο για το ταξίδι μας.
Kenji Miyazawa
4.Το σύμπαν και τα όντα του είναι μια συμπληρωματικότητα του άδειου απείρου, των στενών αλληλοσυσχετίσεων και της απόλυτης μοναδικότητας κάθε όντος.
Matsuo Bashō
5.Ποτέ δεν βλέπει κανείς τόσο διαρκώς τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα όσο όταν κοιτάζει από ένα μικρό παράθυρο.
Masuji Ibuse
6.Ζώντας μόνο για τη στιγμή, στρέφοντας όλη μας την προσοχή στις απολαύσεις του φεγγαριού, του χιονιού, των ανθών της κερασιάς και των σφενδάμων, τραγουδώντας τραγούδια, πίνοντας κρασί και διασκεδάζοντας απλά επιπλέοντας, επιπλέοντας- χωρίς να νοιαζόμαστε καθόλου για τη φτώχεια που μας κοιτάζει κατάματα, αρνούμενοι να αποθαρρυνθούμε, σαν κολοκύθα που επιπλέει με το ρεύμα του ποταμού: αυτό είναι που αποκαλούμε ukiyo.-
Asai Ryōi
7.Ανεξάρτητα από το πόσο πετυχημένος μπορεί να είναι κάποιος σε οποιονδήποτε κλάδο της μάθησης ή της τέχνης, θα έπρεπε να καταδικαστεί στην κόλαση, αν δεν ήταν προικισμένος με τις πέντε βασικές αρετές του Κομφούτσι – καλοσύνη, δικαιοσύνη, ευγένεια, σοφία και πίστη.
Ryūnosuke Akutagawa
8.Δεν μου αρέσουν τα συνηθισμένα κορίτσια. Αλλά ένα κορίτσι που θα σκότωνε έναν άντρα για να τον κάνει δικό της και μετά θα φιλούσε τα ακόμα ζεστά χείλη του… ένα κορίτσι σαν τη Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ Με τρελαίνουν. Όπως η Kiyohime που μεταμορφώνεται σε φίδι για να κυνηγήσει τον άντρα της ή η μπακάλη Oshichi που έβαλε φωτιά σε ένα κτίριο μόνο και μόνο για να δει το δικό της για άλλη μια φορά. Θέλω να με αγαπήσουν έτσι, να μου γίνει εμμονή, να με μισήσουν.
Mizuki Nomura
9.Το Λονδίνο είναι μια πόλη που προσφέρει κάθε είδους πειρασμούς και κάθε φορά που πηγαίνω μια βόλτα ανακαλύπτω πράγματα που θα ήθελα να φέρω πίσω ως σουβενίρ. Αλλά οι πόροι μου είναι πολύ περιορισμένοι. Δεν μπορώ να αγοράσω τίποτα, και φροντίζω να κάνω τους περιπάτους μου σε μεγάλη απόσταση από αυτά τα πλούτη.
Natsume Sōseki
10.Εμείς οι ανατολίτες έχουμε την τάση να αναζητούμε την ικανοποίησή μας σε όποιο περιβάλλον κι αν τύχει να βρεθούμε, να αρκούμαστε στα πράγματα όπως είναι- και έτσι το σκοτάδι δεν μας προκαλεί καμία δυσαρέσκεια, συμβιβαζόμαστε με αυτό ως αναπόφευκτο. Αν το φως είναι λιγοστό, τότε το φως είναι λιγοστό, θα βυθιστούμε στο σκοτάδι και εκεί θα ανακαλύψουμε τη δική του ιδιαίτερη ομορφιά. Αλλά ο προοδευτικός Δυτικός είναι αποφασισμένος να βελτιώνει πάντα τη μοίρα του. Από το κερί στη λάμπα πετρελαίου, από τη λάμπα πετρελαίου στο φως του γκαζιού, από το φως του γκαζιού στο ηλεκτρικό φως- η αναζήτησή του για ένα λαμπρότερο φως δεν σταματά ποτέ, δεν φείδεται κόπων για να εξαλείψει ακόμη και την πιο μικρή σκιά».
Junichirō Tanizaki, « In Praise of Shadows»
11.Ένιωθα σαν να μου ανήκε όλος ο κόσμος. Και δεν είναι περίεργο, γιατί ποτέ δεν έχουμε τόσο πλήρη κατοχή ενός ταξιδιού, μέχρι και την τελευταία του γωνιά , όσο όταν είμαστε απασχολημένοι με τις προετοιμασίες γι’ αυτό. Μετά από αυτό, απομένει μόνο το ίδιο το ταξίδι, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διαδικασία μέσω της οποίας χάνουμε την ιδιοκτησία του. Αυτό είναι που κάνει τα ταξίδια τόσο εντελώς άκαρπα».
Yukio Mishima, Confessions of a Mask
12.Η «παραφροσύνη» είναι ένα συγγενές ψυχικό πρόβλημα και θεωρείται σκόπιμο να αντιμετωπίζεται με εξειδικευμένη θεραπεία. Ο «τρελός», από την άλλη πλευρά, αναφέρεται σε προσωρινή απώλεια της κρίσης λόγω της επίδρασης του φεγγαριού».
Haruki Murakami, 1Q84
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα παρακάτω:
- Σε μια στιγμή αμφιβολίας, ο Ντοστογιέφσκι είπε: «Καταντήσαμε να θεωρούμε την πραγματική ζωή σαν αγγαρεία, σχεδόν σαν ένα επάγγελμα και όλοι…»
- Άλντους Χάξλεϋ: «Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακάλυψε κάτι πιο ενδιαφέρον από το….»
- Όπως θα έλεγε και ο Κούντερα: «Το να αγαπάς κάποιον από συμπόνια δεν σημαίνει ότι τον …»
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
- Έρμαν Έσσε: «Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας»
- 20 λυτρωτικά αποφθέγματα του Καρλ Γιουνγκ ελέγχουν το ασυνείδητό μας
