ανατροφή παιδιών

«Μη δίνεις στα παιδιά σου τα καλύτερα πράγματα, δώσε τους …» – Τι έλεγαν παιδοψυχολόγοι και στοχαστές;

Σ΄ έναν κόσμο όπου οι διαφημίσεις υπόσχονται το «καλύτερο» για τα παιδιά μας το καλύτερο παιχνίδι, την καλύτερη εκπαίδευση, το πιο σύγχρονο τάμπλετ, ίσως αξίζει να σταθούμε για λίγο και να αναρωτηθούμε: είναι πράγματι αυτό που έχουν περισσότερο ανάγκη;

Η φράση που έχει αποδοθεί κατά καιρούς σε πολλούς στοχαστές , συχνά με παραλλαγές υποστηρίζει:

«Μην προσπαθείς να δώσεις στα παιδιά σου τα καλύτερα πράγματα δώσε τους τον εαυτό σου.»

Η ψυχολογία των αναγκών. Τι λέει η επιστήμη;

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Abraham Maslow και την πυραμίδα των αναγκών του, το παιδί δε χρειάζεται πρώτα υλικά αγαθά, αλλά ασφάλεια, αγάπη, αποδοχή.

Ο John Bowlby, ο θεμελιωτής της θεωρίας της προσκόλλησης (attachment theory), υπογράμμισε ότι η σταθερή και ουσιαστική συναισθηματική σύνδεση με τον γονέα είναι το θεμέλιο της ψυχολογικής ανάπτυξης.
(Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το άρθρο)

Ο Πλάτων είχε προβλέψει την εποχή μας: «Καταλήγεις να σε κυβερνούν…»

Όπως γράφει η παιδοψυχολόγος Dr. Laura Maskham:

«Τα παιδιά δε χρειάζονται τέλειους γονείς, χρειάζονται γονείς που είναι παρόντες». 

Δεν είναι τυχαίο ότι έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που δέχτηκαν ενσυνείδητη  γονεϊκή φροντίδα είναι λιγότερο επιρρεπή σε άγχος, δυσκολίες ταυτότητας και ακραίες συμπεριφορές στην εφηβεία. (Siegel & Bryson, The Whole-Brain Child, 2011).

Στοχαστές και φιλόσοφοι για την παιδική ψυχή.

Ο Κλάιντ Σταπλς Λιούις είχε γράψει κάποτε:

«Τα παιδιά δεν είναι φτιαγμένα για να τα διαμορφώσουμε όπως θέλουμε· είναι πρόσωπα που καλούμαστε να ανακαλύψουμε.»

Ο Καρλ Γιούνγκ επίσης, προειδοποιούσε ότι οι γονείς που προβάλλουν τα απωθημένα τους στα παιδιά τους:

«Το μεγαλύτερο βάρος για ένα παιδί είναι η αβίωτη ζωή του γονιού του.»

Και ίσως αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση: να μη γεμίσουμε το παιδί με τις επιθυμίες μας, αλλά να σταθούμε δίπλα του, όχι ως καθοδηγητές, αλλά ως συνοδοιπόροι.

Τι σημαίνει «δώσε τους τον εαυτό σου» ;

Χρόνο: Η φυσική παρουσία είναι απαραίτητη, καθώς προσφέρει ασφάλεια και βοηθάει το παιδί να μιμείται τις δικές μας συνήθειες κι όχι τρίτων προσώπων που μπορεί να μην εμπιστευόμαστε όμως η φυσική παρουσία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ποιοτική αλληλεπίδραση.

Αυθεντικότητα: Να δείχνεις και τα δικά σου λάθη και φόβους προφανώς δεν είναι όλα τέλεια στη ζωή.

Όρια με αγάπη: Η υπερπροστασία είναι μια σύγχρονη μορφή κακοποίησης. Η υπερπροστασία όσο και εάν γεννιέται από «καλή» πρόθεση μπορεί να στερήσει από το παιδί τη δυνατότητα να αναπτύξει αυτονομία, αυτοπεποίθηση και ανθεκτικότητα.

Όπως επισημαίνει ο Γάλλος ψυχαναλυτής Didier Pleux:

«Όταν το παιδί μεγαλώνει σ’ ένα περιβάλλον όπου κάθε του επιθυμία ικανοποιείται ακαριαία δε μαθαίνει ποτέ να αντέχει την απογοήτευση και αυτό το αδίκημα θα το κουβαλήσει ως ενήλικας».

Όταν ο γονιός φοβάται αντί για το παιδί, αποτρέπει κάθε δοκιμή, κάθε αποτυχία, κάθε μικρό ρίσκο, αυτό που τελικά μεταδίδει είναι:

«Δε σε εμπιστεύομαι. Δε θα τα καταφέρεις χωρίς εμένα». 

«Θέλω το παιδί μου να ειναι ευτυχισμένο, όχι άριστο» – Πραγματικότητα ή παροξυσμός;

Διαβάστε περισσότερες καταθέσεις από αγαπημένους λογοτέχνες:

 

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr