Ποιος ήταν ο Λιαντίνης, αυτός ο φλογερός στοχαστής που μιλούσε για την ομορφιά με τον σεβασμό ενός καλλιτέχνη.
Ένας άνθρωπος που δίδαξε, προκάλεσε και με τη μυστηριώδη εξαφάνισή του μάς άφησε με ερωτήματα που ξεπέρασαν τις απαντήσεις. Ωστόσο, τα γραπτά του διαρκούν, απόδειξη της πεποίθησης του ότι η ομορφιά πρέπει να είναι η έκφραση του βάθους της ψυχής, όχι των φευγαλέων σκιών του σώματος.
Εξερευνώντας αυτή την ιδέα, ο Λιαντίνης μας προσκαλεί σε έναν διάλογο με τις μεγάλες μορφές της λογοτεχνίας και της ιστορίας, όπου η Ελένη της Τροίας γίνεται όχι απλώς ένα πρόσωπο αλλά μια αφηγηματική δύναμη.
Ας αφήσουμε τις λέξεις του να μας αναδιαμορφώσουν την αντίληψή μας για το τι σημαίνει να είσαι πραγματικά όμορφος.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)
Ποια βιβλία πρότεινε ο Δημήτρης Λιαντίνης στους φοιτητές του;
8 αποφθέγματα του Δημήτρη Λιαντίνη που αξίζει να σταθείς.
1.«Στον καθρέφτη της φιλοσοφίας, βλέπουμε το πρόσωπο της ίδιας μας της ύπαρξης.»
2.«Όποιος πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό θεό. Όποιος δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό άνθρωπο. Όποιος πιστεύει αλλά και δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ζωντανό το νόμο της φύσης. Απλά, καταληπτά, και στα μέτρα του ανθρώπου ζει το θαύμα του κόσμου.»
3.«Η εμορφιά δεν είναι απλά καμπύλες, και χρώτας, και λίκνισμα, και λαιμός και μαλλιά… Κοιτάς μια γυναίκα στο δρόμο και γίνεσαι χάνος.
– Τι κινούμενο όραμα είναι τούτο! φωνάζεις, και πέφτεις με το αμάξι στην κολόνα. Σταματάς, την κουβεντιάζεις λίγο, κι όπου φύγει φύγει. Πέντε λεφτά σου άρκεσαν, για να βγάλεις από μέσα της το μοσχάρι και την όρνιθα.»
4.«Γιατί τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα πάθη; Χωρίς τα πάθη του ο άνθρωπος είναι δρομέας κουτσοπόδης και δισκοβόλος κουλός. Είναι Κικέρωνας με κομμένη γλώσσα, ναυτικός χωρίς τη θάλασσα, ένας επιβήτορας ευνουχισμένος.»
5.«Σχετικά με τα Αρχαία Ελληνικά το κρίμα των δασκάλων είναι πως διδάσκουν το μάθημα χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενο. Διδάσκουν δηλαδή την Αρχαία Ελληνική, αλλά δεν ξέρουν τους αρχαίους Έλληνες».
6.«Να υπάρχεις Ελληνικός, δηλώνει τέσσερις τρόπους συμπεριφοράς. Ότι δέχεσαι την αλήθεια, που έρχεται από τη φύση, όχι την αλήθεια που φτιάχνει το μυαλό των ανθρώπων. Ότι ζεις σύμφωνα με την ηθική της γνώσης, όχι με την ηθική της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων. Ότι αποθεώνεις την ομορφιά, γιατί η ομορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου. Και κυρίως αυτό: Ότι αγαπάς τον άνθρωπο, καθώς ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στον κόσμο».
7.«Αυτόν τον πανικό φόβο μπροστά στο θάνατο είναι που δεν άντεξε ο άνθρωπος. Δε βρήκε τη βούληση να τον νικήσει. Να τον παραδεχτεί, να τον αναγνωρίσει. Να υποταχθεί ευγενικά και περήφανα στο αδυσώπητο φυσικό και στο αδυσώπητο δίκιο του.»
8.«Να χαίρεσαι τη ζωή σου τη σύντομη και την ανεπίστροφη. Αλλά μέσα στο ρυθμό και την τάξη. Φυσική και ελεύθερη, να κρατάς την εμορφιά των παθών, ένα κύπελλο στο χέρι σου από αγνό ασήμι. Αλλά με γνώση και με πειθαρχία. Εκείνο που θα σε κρίνει δεν είναι η ηθική σου πτώση, αλλά η βούληση για δύναμη που θα βρίσκει το δρόμο να σε ανεβάζει ξανά στην καθαρή σου αρχικότητα.»
Δείτε περισσότερες λογοτεχνικές στιγμές που μας έκαναν να σκεφτούμε:
- Είσαι έτοιμος να κοιτάξεις στα μάτια τον Έσσε; «Να ζεις στον κόσμο σαν να μην ήταν …»
- Εντοπίσαμε ένα βαθύτερο νόημα στα λόγια του Καμύ: «Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε …»
- 20 προειδοποιήσεις του Όργουελ για τον σύγχρονο κόσμο: «…μέχρι να επαναστατήσουν δεν μπορούν να αποκτήσουν…»
- Σε μια στιγμή αμφιβολίας, ο Ντοστογιέφσκι είπε: «Καταντήσαμε να θεωρούμε την πραγματική ζωή σαν αγγαρεία, σχεδόν σαν ένα επάγγελμα και όλοι…»
- Άλντους Χάξλεϋ: «Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακάλυψε κάτι πιο ενδιαφέρον από το….»
- Όπως θα έλεγε και ο Κούντερα: «Το να αγαπάς κάποιον από συμπόνια δεν σημαίνει ότι τον …»
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»