Τα ερωτικά καλέσματα του Καβάφη κατρακυλάνε σε μη εφησυχαστικά περιβάλλοντα. Αντιστέκονται με την οικειότητα και παραδίδουν την ηχώ τους με κληρονομικό ρυθμό.
Κλειρονομείται η αντίληψη περί έρωτος; Υποστηρίζουμε πως είναι δυνατό, καθώς η αντίληψη που έχουμε για τα φαινόμενα οφείλεται αποκλειστικά στα βιωματά μας και την ρομαντικοποίηση απο τη λογοτεχνία και τον κινηματογραφο. Πολλές εικόνες καταθέτονται στο υποσυνειδητό μας, επιζητώντας αναγνώριση και αποδοχή. Ερωτευόμαστε για να νικήσουμε το άγνωστο και τον φόβο και με αυτό ως κίνητρο, καταλήγουμε πως τελικά άξιζε η θύσια.
Ο Καβάφης ακολουθεί πάντοτε έναν ιδιαίτερο τόνο στην ποίηση του ακόμη και οι λέξεις τονίζονται στον δικό του στοιχειωθετημένο κόσμο. Δεν μπορείς να διαβάσεις Καβάφη πρέπει να τον βιώσεις και έπειτα να περιπλάνηθεις στα μονοπάτια του, αλλά μην περιμένεις εφορία από αυτή τη διαδικασία, ο δρόμος είναι γεμάτος με χρονοπαγίδες που οδηγούν σε μια συνειδητοποιήση. Ποια είναι αυτή; Εσύ πρέπει να την ανακαλύψεις, διότι τα μάτια του καθενός μας έχουν πλαστεί με διαφορετικές εικονοπλαστικές αισθήσεις.
Όταν καταλήξεις στην αλήθεια και δεις τον εαυτό σου από αυτά τα νέα μάτια συνέχισε με τα λόγια του ποιητή: «Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν»
Ο αρχετυπικός ηδονισμός στο ποίημα του Ρίτσου «Ελάχιστο χρονικό του έρωτα»
Κωνσταντίνος Καβάφης – Γκρίζα
Κοιτάζοντας ένα οπάλιο μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια
που είδα· θα ’ναι είκοσι χρόνια πριν….
Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ειδωθήκαμε.
Θ’ ασχήμισαν — αν ζει — τα γκρίζα μάτια·
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.
Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι.
Διαβάστε περισσότερα ποιήματα:
10 ερωτικά ποιήματα που μας πήραν κοντά τους στο σκοτάδι της απογοήτευσης
Ντίνος Χριστιανόπουλος: 10 ερωτικά ποιήματα ενός αιρετικού που αγαπήσαμε
Κώστας Καρυωτάκης: 10 ερωτικά ποιήματα για την οδύνη του έρωτα
11 ουρανογενή ποιήματα ερωτικής μύησης και σπαραγμού
6 κορυφαία ποιήματα για τον έρωτα που μας έκαναν «ρημάδι»