Υπάρχει μια φράση που λέει πως «η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ». Κάτι ήξεραν όσοι την ξεστόμισαν δεν πεθαίνει, γιατί αρνείται πεισματικά να ενηλικιωθεί. Αν ο Ντε Γκωλ είχε τη Γαλλία του, ο Θεοδωρόπουλος έχει τη χώρα του «περίπου»: περίπου κράτος, περίπου λογική, περίπου ευρωπαϊκή, μα πάντα βαθιά σαγηνευτική στην αυταπάτη της μοναδικότητας.
Με χιούμορ που κόβει σαν μαχαίρι βουτηγμένο σε ούζο και γλώσσα κοφτερή, ο συγγραφέας μάς ξεναγεί σε έναν ελληνικό ναρκισσισμό που δεν είναι κατ’ ανάγκην ψευδής είναι όμως σίγουρα εξαντλητικός.
Αυτό δεν είναι ένα ακόμη βιβλίο για την «Ελλάδα που αντιστέκεται» ή που «γεννά πολιτισμούς». Είναι μια ακτινογραφία της ψυχής μας και της αυταπάτης μας ότι για να είμαστε σημαντικοί, φτάνει απλώς να υπάρχουμε. Εδώ θα βρείτε τον Όργουελ, τον Οκταβιανό, τον Ιμπραήμ, αλλά, κυρίως, θα βρείτε εμάς. Στη χώρα του «περίπου». Εκεί που η Ιστορία, αντί να μας διδάσκει, μας κανακεύει.
(Διαβάστε το λογοτεχνικό απόσπασμα παρακάτω)
Τάκης Θεοδωρόπουλος: «Είμαστε φοβικός λαός γιατί πιστεύουμε πως…»
Στη χώρα του περίπου – Τάκης Θεοδωρόπουλος. Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
«Κάθε έθνος έχει τον δικό του Ναρκισσισμό. Δεν είμαστε οι μόνοι στον κόσμο τούτο. Όπως λέει ο Όργουελ, οι Γάλλοι έχουν τη ζωγραφική τους, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί τη μουσική τους, οι Άγγλοι τα χαλασμένα τους δόντια και τα λουλούδια τους. Εμείς οι Έλληνες τι έχουμε; Μα έχουμε την ύπαρξή μας. Οι μεγάλες δυνάμεις του κόσμου τούτου συνωμότησαν για να υπάρξουμε, οι θεοί του κόσμου τούτου συνωμότησαν για να υπάρχουμε. Άρα, για να συνωμοτούν όλοι αυτοί για να υπάρχουμε, σημαίνει ότι η ύπαρξή μας είναι πολύτιμη γι’ αυτούς. Η Ελλάς συμφέρει τον κόσμο.
Πώς αλλιώς να εξηγήσεις αυτό που συνέβη στον Κόλπο του Ναυαρίνου τον Οκτώβριο του 1827; Γιατί οι τρεις στόλοι, ο αγγλικός, ο ρωσικός και ο γαλλικός, ναυμάχησαν και βύθισαν τον οθωμανικό στόλο του Ιμπραήμ Πασά ο οποίος είχε ρημάξει την Πελοπόννησο, καταστρέφοντας πληθυσμούς και καλλιέργειες, και ετοιμαζόταν να εξαφανίσει και όσες εστίες της επανάστασης ήσαν ακόμη ζωντανές; Μα γιατί είχαν συμφέρον να υπάρξει ένα νεοελληνικό κράτος. Και γιατί είχαν συμφέρον να υπάρξει αυτό το κράτος; Ε ναι, κάπου στο σημείο αυτό ο κύκλος έχει κάνει τον κύκλο του.
Μα είναι απλό, διότι αυτό το κράτος, ακόμα και ως υβρίδιο κράτους, κρατίδιο, ή περίπου κράτος, έχει τεράστια γεωστρατηγική σημασία, είναι οικόπεδο φιλέτο, γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους και ο Ομφαλός της Γης. Διότι είναι η Ελλάς, και η ύπαρ ξή της είναι αυταξία. Δεν χρειάζεται ούτε να σκέφτεται ούτε να παράγει. Φτάνει που υπάρχει.
«Αθηναίοι, ως πότε θα σας σώζουν οι πρόγονοί σας;» Η φράση αποδίδεται στον Οκταβιανό μετά τη ναυμαχία στο Άκτιο. Στον καιρό των ρωμαϊκών εμφυλίων, η Αθήνα είχε φροντίσει να συμμαχήσει με τη λάθος πλευρά.
Στην πρώτη φάση με τον Πομπήιο, λόγω δημοκρατικών φρονημάτων, και στη δεύτερη με τον Μάρκο Αντώνιο. Όμως ούτε ο Ιούλιος Καίσαρ μετά τη μάχη των Φαρσάλων, ούτε ο Οκταβιανός μετά τη ναυμαχία στο Άκτιο, τους τιμώρησε για τη βοήθεια που προσέφεραν στους αντιπάλους τους. Αντιθέτως, τους άφησαν και τα πολιτικά προνόμια που απολάμβαναν, λόγω του κλέους των προγόνων τους».
Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:
- Η διαδρομή της αυτοεκτίμησης από τον Μπουκάι: «Για να μάθω να εκτιμώ τον εαυτό μου δε φτάνει μόνο να…»
- Όσκαρ Ουάιλντ: «Ο δεσμός κάθε συντροφικότητας, είτε στο γάμο είτε στη φιλία, είναι …»
- «Η μητέρα που προσπαθεί να ελέγξει κάθε πτυχή της ζωής της κόρης της παίρνει…» – Το βιβλίο που μίλησε σε χιλιάδες γυναίκες
- Σταμάτα να φοβάσαι τα γηρατειά – O Σοπενχάουερ θα σου αλλάξει γνώμη
- Winnicott: «Αν οι μητέρες καλούνται να κάνουν αυτό ή εκείνο χάνουν την …»
- Το «Κρυφό Σχολειό» είναι μύθος και αυτά είναι τα 10 πραγματικά σχολεία που «έσωσαν» τα γράμματα
