Η περσίδα ποιήτρια, ήταν προικισμένη με μια έμφυτη περιέργεια και νοημοσύνη που τροφοδοτούσαν το πάθος και το επαναστατικό της πνεύμα. Η ποίησή της έχει επηρεάσει τους αναγνώστες για δεκαετίες, καθώς έριχνε σε αυτήν τα πληθωρικά συναισθήματά της και τις οξυδερκείς παρατηρήσεις της.
Η Forugh (Φορούχ Φαροχζάντ) ήταν ένα από τα επτά παιδιά που γεννήθηκαν στην Τεχεράνη στις 5 Ιανουαρίου 1935, σε μια οικογένεια με επικεφαλής τη μητέρα της, μια αφοσιωμένη και υπεύθυνη νοικοκυρά και τον πατέρα της, συνταγματάρχη του στρατού. Παρά την επιθυμία των γονιών της, παντρεύτηκε έναν μακρινό συγγενή της, με τον οποίο είχε ερωτευτεί (απαγορευμένα) ως έφηβη. Επαναστάτησε ενάντια στους περιορισμούς της ζωής της και από τον γάμο της γεννήθηκε ο πρώτος της γιος, ο Kamyar.
Τελικά, άφησε τον άντρα και το παιδί της για να ακολουθήσει μια ρομαντική σχέση με τον Νάσερ Χονταγιάρ, τον εκδότη του περιοδικού Roshanfekr, όπου δημοσιεύονταν τα ποιήματά της. Μετά το τέλος της σχέσης τους, ο Χονταγιάρ δημοσίευσε μια σειρά άρθρων για τη Forugh στο περιοδικό του, τα οποία της προκάλεσαν μεγάλο πόνο και την εξέθεσαν στον χλευασμό της ίδιας κοινότητας που κάποτε την είχε αποδεχτεί. Το άγχος και η προδοσία την οδήγησαν σε ψυχική κατάρρευση και απόπειρα αυτοκτονίας.
Η Forugh έφυγε από το Ιράν για πρώτη φορά μετά την ανάρρωσή της, βρίσκοντας την ανεξαρτησία και μια νέα αίσθηση αυτοπεποίθησης στην Ευρώπη.
Όταν επέστρεψε στο Ιράν, ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο και συνέχισε να γράφει ποιήματα. Το 1964, η φήμη και οι επιτυχίες της αυξάνονταν και η καριέρα της φαινόταν να βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Ωστόσο, η ζωή της έληξε τραγικά: η Φουρούχ πέθανε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, σε ηλικία 32 ετών, στις 14 Φεβρουαρίου 1967.
Αναμφισβήτητα, ήταν μία από τις σημαντικότερες ποιήτριες του Ιράν του 20ού αιώνα και τα βιβλία «Σαάντι», «Ρούμι» και «Φορούχ» είναι τρία μυθιστορήματα που πολλοί άνθρωποι έφεραν μαζί τους όταν εγκατέλειψαν το Ιράν τη δεκαετία του 1980 (μετά την επανάσταση), σύμφωνα με την Φατεμέ Σαμς, επίκουρη καθηγήτρια περσικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
(Διαβάστε το ποιήμα και τα αποφθέγματά της παρακάτω)
Μαλβίνα: «Ένα πρωί δεν θ’ αντέχεις ούτε να κοιταχτείς στον καθρέφτη ούτε να…»
3 αποφθέγματα της Forugh Farrokhzad
1.«Είναι η αιματοβαμμένη ιστορία των λουλουδιών που με δέσμευσε στη ζωή,
η αιματοβαμμένη ιστορία των λουλουδιών, ακούς;»
2.«Αυτό που έχει σημασία είναι να καλλιεργείς και να τρέφεις τα θετικά χαρακτηριστικά σου μέχρι να φτάσεις σε ένα επίπεδο που να αξίζει να είσαι άνθρωπος.»
3.«Σε μια συγκεκριμένη στιγμή, οι γυναίκες σε πολιτισμούς που εξιδανικεύουν την εικόνα τους και καταπνίγουν το μυαλό τους, που τις βάζουν σε βάθρα και απαιτούν σιωπή και σεμνότητα, παύουν να είναι σιωπηλές ή σεμνές.»
Η αιχμάλωτη – πρώτη έκδοση στην ελληνική γλώσσα από 24grammata.
Σε λαχταρώ, παρόλο που ξέρω, ότι ποτέ
δε θα μπορέσω να σε αγκαλιάσω ολόκαρδα.
Είσαι ο γαλάζιος καθαρός ουρανός.
Κι εγώ, στη γωνιά, σε κλουβί, είμαι το αιχμάλωτο πουλί.
Πίσω από τα κρύα και τα σκοτεινά κάγκελα,
σε σημαδεύω έκπληκτη με μετανιωμένο βλέμμα .
Μπας και κάποιο χέρι να βρεθεί, και να ανοίξω φτερά προς εσένα.
Ονειρεύομαι πως σε μια στιγμή αμέλειας,
μπορεί να πετάξω από τούτη τη σιωπηρή φυλακή.
Ακόμα και αν ο φύλακας το θελήσει,
δεν μου έχει μείνει ανάσα, αλά ούτε αεράκι για να με απογειώσει.
Πίσω από τα κάγκελα, κάθε λαμπερό πρωί,
το βλέμμα ενός παιδιού μου χαμογελά.
Και όταν αρχίσει το τραγούδι της χαράς μου, τα χείλη του μου προσφέρουν το φιλί.
Ω ουρανέ, θέλω μονάχα μια μέρα,
να πετάξω απ’ αυτό το βουβό κελί.
Τι να απαντήσω στα μάτια του κλαμένου παιδιού;
Ξέχασε με, ουρανέ, είμαι το αιχμάλωτο πουλί.
Είμαι το κεράκι που σκορπά φως στα χαλάσματα, με την φλόγα της καρδιάς του.
Εάν θελήσω να διαλέξω το σιωπηλό σκοτάδι, θα φέρω τη φωλιά μου στα χαλάσματα.
Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:
- «Κάνουμε παιδιά για να….» – Οι φιλόσοφοι απαντούν με αφοπλιστική ειλικρίνεια
- Γιωσαφάτ: «Καλή μητέρα είναι αυτή που έχει …» – Μια φράση που σηκώνει συζήτηση
- Έρμαν Έσσε: «Για να βρεις τον εαυτό σου, χρειάζονται 3 πράξεις…»
- Πόση φτώχεια αντέχει ένας λαός πριν ξεσπάσει; Ο Στάινμπεκ είχε ήδη απαντήσει
- Η φράση του Τόλκιν που (εάν τη διαβάσεις) θα σε συνοδεύει για μια ολόκληρη ζωή
- Θεοδωρόπουλος: «Κάθε έθνος έχει τον δικό του Ναρκισσισμό. Εμείς οι Έλληνες τι έχουμε;»
- 30 σπουδαίες συμβουλές του Πλάτωνα: «Αφήστε τους γονείς να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους…»
- Η διαδρομή της αυτοεκτίμησης από τον Μπουκάι: «Για να μάθω να εκτιμώ τον εαυτό μου δε φτάνει μόνο να…»
- Όσκαρ Ουάιλντ: «Ο δεσμός κάθε συντροφικότητας, είτε στο γάμο είτε στη φιλία, είναι …»
- «Η μητέρα που προσπαθεί να ελέγξει κάθε πτυχή της ζωής της κόρης της παίρνει…» – Το βιβλίο που μίλησε σε χιλιάδες γυναίκες
- Σταμάτα να φοβάσαι τα γηρατειά – O Σοπενχάουερ θα σου αλλάξει γνώμη
- Winnicott: «Αν οι μητέρες καλούνται να κάνουν αυτό ή εκείνο χάνουν την …»
- Το «Κρυφό Σχολειό» είναι μύθος και αυτά είναι τα 10 πραγματικά σχολεία που «έσωσαν» τα γράμματα
- Ο Καρλ Γιούνγκ είχε προειδοποιήσει πως θα ‘ρθει μια εποχή που οι γονείς θα μεγαλώνουν παιδιά για να …
