Ο Ίρβιν Γιάλομ, κεντρική μορφή της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας, θεωρεί ότι ο άνθρωπος ταλαντεύεται διαρκώς ανάμεσα σε δύο θεμελιώδεις ανάγκες: τη βαθιά σύνδεση και την προσωπική ελευθερία.
Στην ουσία το έργο του αποκαλεί τον γάμο «εργαστήριο, όπου τα δύο αιτήματα δοκιμάζονται καθημερινά. Ένας επιτυχημένος δεσμός γεννιέται όταν οι σύντροφοι μεταφράζουν αυτό το υπαρξιακό δίλλημα σε μια πρακτική ισορροπία: καλλιεργούν κοινές ρίζες χωρίς να ξεριζώνουν την ατομικότητά τους.
Στον πυρήνα της φράσης του βρίσκεται ο «θεμελιώδης δεσμός», το αίσθημα ότι «είμαστε μαζί σ’ αυτό το ταξίδι». Δημιουργείται μέσα από κοινά τελετουργικά, μοιρασμένα σχέδια και αμοιβαία φροντίδα που θρέφει την ασφάλεια.
Στην πράξη αυτή, η φιλοσοφία μεταφράζεται σε τακτικό «χορό». Σε προγραμματισμένα διαστήματα ατομικής ενασχόλησης, συνειδητές στιγμές κοινής παρουσίας αλλά και επαναλαμβανόμενους διαλόγους για φόβους, προτεραιότητες και το όραμα για τη ζωή.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω)
Ο Ίρβιν Γιάλομ: «Ένας όμορφος ανεγκέφαλος άντρας κάνει μόνο για…»
Δε λείπουν ωστόσο οι επιφυλάξεις, καθώς ο Γιάλομ γράφει από ένα αμερικάνικο, ατομοκεντρικό πλαίσιο. Σε πιο συλλογικές κουλτούρες, η αυτονομία συχνά πραγματώνεται μέσα από εκτενέστερα οικογενειακά δίκτυα.
Επιπλέον, η «υγιής αναλογία» εγγύτητας και απόστασης μεταβάλλεται διαρκώς όταν εισχωρούν στο κάδρο τα παιδιά, η γήρανση των γονέων και οι οικονομικές κρίσεις. Τέλος, ο λόγος περί «υγείας» μπορεί να κρύψει δομικές ανισότητες που δυσχεραίνουν την ισοτιμία των συντρόφων.
Παρά τις αντιθέσεις όμως το μήνυμά του παραμένει επίκαιρο: μια σχέση ανθίζει όταν δύο άνθρωποι μαθαίνουν να εναλλάσσουν ρυθμικά το «μαζί» και το «μοναχός». Η αληθινή εγγύτητα δεν απαιτεί συγχώνευση, αλλά την ευέλικτη ικανότητα να πλησιάζουμε και να απομακρυνόμαστε, όπως ακριβώς δύο χορευτές που κρατούν την ίδια μελωδία και επινοούν αδιάκοπα νέες φιγούρες.
Ο Γιάλομ καταλήγει στο βιβλίο του The Gift of Therapy (Το δώρο της ψυχοθεραπείας):
«Σε έναν επιτυχημένο γάμο, δύο άνθρωποι βρίσκουν τον ιδανικό τρόπο να ενσωματώσουν τις διαφορετικές ανάγκες τους. Μοιράζονται έναν θεμελιώδη δεσμό, ενώ παράλληλα σέβονται ο ένας την ατομικότητα του άλλου. Μια υγιής σχέση περιλαμβάνει και τους δύο συντρόφους που εργάζονται από κοινού για να δημιουργήσουν μια κοινή ζωή που επιτρέπει τόσο την εγγύτητα όσο και την αυτονομία».
Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:
- «Κάνουμε παιδιά για να….» – Οι φιλόσοφοι απαντούν με αφοπλιστική ειλικρίνεια
- Γιωσαφάτ: «Καλή μητέρα είναι αυτή που έχει …» – Μια φράση που σηκώνει συζήτηση
- Έρμαν Έσσε: «Για να βρεις τον εαυτό σου, χρειάζονται 3 πράξεις…»
- Πόση φτώχεια αντέχει ένας λαός πριν ξεσπάσει; Ο Στάινμπεκ είχε ήδη απαντήσει
- Η φράση του Τόλκιν που (εάν τη διαβάσεις) θα σε συνοδεύει για μια ολόκληρη ζωή
- Θεοδωρόπουλος: «Κάθε έθνος έχει τον δικό του Ναρκισσισμό. Εμείς οι Έλληνες τι έχουμε;»
- 30 σπουδαίες συμβουλές του Πλάτωνα: «Αφήστε τους γονείς να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους…»
- Η διαδρομή της αυτοεκτίμησης από τον Μπουκάι: «Για να μάθω να εκτιμώ τον εαυτό μου δε φτάνει μόνο να…»
- Όσκαρ Ουάιλντ: «Ο δεσμός κάθε συντροφικότητας, είτε στο γάμο είτε στη φιλία, είναι …»
- «Η μητέρα που προσπαθεί να ελέγξει κάθε πτυχή της ζωής της κόρης της παίρνει…» – Το βιβλίο που μίλησε σε χιλιάδες γυναίκες
- Σταμάτα να φοβάσαι τα γηρατειά – O Σοπενχάουερ θα σου αλλάξει γνώμη
- Winnicott: «Αν οι μητέρες καλούνται να κάνουν αυτό ή εκείνο χάνουν την …»
- Το «Κρυφό Σχολειό» είναι μύθος και αυτά είναι τα 10 πραγματικά σχολεία που «έσωσαν» τα γράμματα
- Ο Καρλ Γιούνγκ είχε προειδοποιήσει πως θα ‘ρθει μια εποχή που οι γονείς θα μεγαλώνουν παιδιά για να …
