Βισουάβα Σιμπόρσκα αποφθέγματα

Βισουάβα Σιμπόρσκα: «Ας συνεχίσουν να λένε ότι δεν υπάρχει αληθινή αγάπη όσοι δεν την έχουν…»

Γνωστή στη γενέτειρά της, την Πολωνία, η Βισουάβα Σιμπόρσκα (Wisława Szymborska) απέκτησε διεθνή αναγνώριση όταν κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1996.

Κατά την απονομή του βραβείου, η Ακαδημία εξήρε την «ποίηση της, η οποία με ειρωνική ακρίβεια αναδεικνύει το ιστορικό και βιολογικό πλαίσιο μέσα από θραύσματα της ανθρώπινης πραγματικότητας».

Συλλογές ποιημάτων της που έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά περιλαμβάνουν τα People on a Bridge (1990), View with a Grain of Sand: Selected Poems (1995), Miracle Fair (2001) και Monologue of a Dog (2005).

Οι αναγνώστες της ποίησης της Σιμπόρσκα συχνά επισημαίνουν το χιούμορ, την ειρωνεία και την παραπλανητική απλότητά της. Η ποίησή της εξετάζει οικιακές λεπτομέρειες και περιστάσεις, αντιπαραθέτοντάς τες με το ιστορικό υπόβαθρο. Στο ποίημα «Το τέλος και η αρχή», η Σιμπόρσκα γράφει: «Μετά από κάθε πόλεμο / κάποιος πρέπει να καθαρίσει».

Στην New York Times Book Review, ο Stanislaw Baranczak έγραψε: «Η τυπική λυρική κατάσταση στην οποία βασίζεται ένα ποίημα της Szymborska είναι η αντιπαράθεση μεταξύ της άμεσης ή υπονοούμενης άποψης για ένα ζήτημα και του ερωτήματος που θέτει υπό αμφισβήτηση την εγκυρότητά της. Η άποψη δεν αντανακλά μόνο κάποια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ή δεν είναι αντιπροσωπευτική μιας ευρέως διαδεδομένης νοοτροπίας, αλλά, κατά κανόνα, έχει και έναν ορισμένο δογματικό χαρακτήρα: η φιλοσοφία που την υποκινεί είναι συνήθως υποθετική, αντιεμπειρική, επιρρεπής σε βιαστικές γενικεύσεις, κολεκτιβιστική, δογματική και μισαλλόδοξη».

Η Σιμπόρσκα δεν ήταν άτομο που έκανε φασαρία για τον εαυτό της ή το έργο της, ακόμη και μετά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας (1996). Ποτέ δεν της άρεσε να βρίσκεται στο προσκήνιο και απέφευγε να γίνει, όπως η ίδια έλεγε, ένα «δημόσιο πρόσωπο» από τη μια μέρα στην άλλη: ήθελε να παραμείνει ένας «άνθρωπος» για τους φίλους της. Στον κύκλο των φίλων της μιλούσε για την περίοδο πριν και μετά από αυτό που αποκαλούσε «τραγωδία». Αναφερόταν στην ξαφνική φήμη που απέκτησε μετά την απονομή του Νόμπελ.

Πάντα μιλούσε ελάχιστα για τον εαυτό της, υποστηρίζοντας ότι ό,τι έπρεπε να ειπωθεί για εκείνη βρισκόταν στα ποιήματά της. Οι γνωστοί της την χαρακτήριζαν ως επιφυλακτική και ως άτομο που δεν έδειχνε τα συναισθήματά του. Ωστόσο, είχε έντονο χιούμορ και ειρωνεία.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά της παρακάτω)

Han Kang: «Μερικές αναμνήσεις δε θεραπεύονται ποτέ. Αντί να ξεθωριάζουν…»

11 αποφθέγματα της Βισουάβα Σιμπόρσκα.

1.Ας συνεχίσουν να λένε ότι δεν υπάρχει αληθινή αγάπη όσοι δεν την έχουν βρει ποτέ. Η πίστη τους θα τους κάνει πιο εύκολη τη ζωή και το θάνατο.

2.Τα ζώα δεν προσπαθούν καν να φαίνονται διαφορετικά από αυτό που τους έχει δώσει η φύση. Φοράνε ταπεινά τα κελύφη, τα λέπια, τα αγκάθια, τα φτερά, τα δέρματα και τα πούπουλα τους. … Η συνειδητή παρόρμηση να αλλάξει κανείς την εμφάνισή του υπάρχει μόνο στους ανθρώπους.

3.Κάθε γνώση που δεν οδηγεί σε νέες ερωτήσεις γρήγορα εξαφανίζεται: δεν καταφέρνει να διατηρήσει τη θερμοκρασία που απαιτείται για τη διατήρηση της ζωής.

4.Είμαι παλιομοδίτης και πιστεύω ότι το διάβασμα βιβλίων είναι το πιο ένδοξο χόμπι που έχει επινοήσει η ανθρωπότητα.

5.Δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις σε κάποιον άλλο κάτι που δεν καταλαβαίνεις εσύ ο ίδιος.

6.Στην αρχή της δημιουργικής μου ζωής αγαπούσα την ανθρωπότητα. Ήθελα να κάνω κάτι καλό για την ανθρωπότητα. Σύντομα κατάλαβα ότι δεν είναι δυνατόν να σωθεί η ανθρωπότητα.

7.Όταν προφέρω τη λέξη «μέλλον», η πρώτη συλλαβή ανήκει ήδη στο παρελθόν. Όταν προφέρω τη λέξη «σιωπή», την καταστρέφω.

8.Είμαι αυτή που είμαι. Μια σύμπτωση όχι λιγότερο αδιανόητη από οποιαδήποτε άλλη.

9.Σε κάθε τραγωδία διατηρείται ένα στοιχείο κωμωδίας. Η κωμωδία είναι απλώς η τραγωδία ανάποδα.

10.Κάθε αρχή είναι τελικά μόνο μια συνέχεια, και το βιβλίο των γεγονότων είναι πάντα ανοιχτό στη μέση.

11.Όλα τα καλύτερα έχουν κάτι κοινό, το σεβασμό για την πραγματικότητα, την αποδοχή της υπεροχής της έναντι της φαντασίας. Ακόμη και η πλουσιότερη, πιο εκπληκτική και άγρια φαντασία δεν είναι τόσο πλούσια, άγρια και εκπληκτική όσο η πραγματικότητα. Ο ρόλος του ποιητή είναι να διαλέξει μεμονωμένα νήματα από αυτό το πυκνό, πολύχρωμο ύφασμα.

Διαβάστε κι άλλα άρθρα που αγαπήσαν οι αναγνώστες μας:

Φωτογραφία εξωφύλλου

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr