΄Ερμαν Έσσε: «Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα…»

Σύμφωνα με τον Έσσε, ο Σιντάρτα αρχικά προοριζόταν να είναι ένα «ινδικό ποίημα», που σημαίνει ότι η πλοκή και τα σύμβολα του κειμένου δεν μοιάζουν ακριβώς με τον παραδοσιακό μύθο του Γκαουτάμα Βούδα.

Το βιβλίο δεν είναι ένας οδηγός για πνευματική άσκηση και πρακτική, αλλά μάλλον μια αντανάκλαση του τρόπου με τον οποίο μπορεί κανείς να επιτύχει την ειρήνη μέσω της ενδοσκόπησης. Ο Βούδας του Έσσε υποστηρίζει ότι η αγάπη και η απλότητα είναι τα κλειδιά για την επίτευξη της γαλήνης, που υπερβαίνουν τον ασκητισμό και την επιδεξιότητα. Εκτός από το παραδοσιακό μοντέλο, που αποσύρεται από τη διαλογιστική Νιρβάνα για να διδάξει στους ανθρώπους τον πραγματικό δρόμο προς τη σωτηρία.

Το βιβλίο μπορεί να θεωρηθεί ως μια ήρεμη ωδή στη φύση, η οποία θεωρείται η πιο συμπονετική σύντροφος της ανθρωπότητας.
Ωστόσο, το ενδιαφέρον του Έσσε για τους ανθρώπους μειώθηκε και στράφηκε προς τη φύση μετά την κυκλοφορία του «Δημιάνος». Αν και ένα άλλο έργο του Έσσε, «Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνγκσορ», που γράφτηκε το 1920, αναγνωρίζει αυτή τη μεταμόρφωση, ο Σιντάρτα εκφράζει αυτή την αλλαγή.

Η απόφαση του Έσσε να ζήσει ως ερημίτης στη Μοντανιόλα, ένα μικρό χωριό στις Ελβετικές Άλπεις κοντά στο Λουγκάνο, αποδεικνύει ακόμη περισσότερο την σοβαρή αποκοινωνικοποίησή του. Ο Έσσε παραδέχτηκε επίσης στην επιστολή του προς τον Ρολάν ότι δεν είχε πάει στο Λουγκάνο για πάνω από ένα χρόνο, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν μόνο μία ώρα μακριά. Όπως ο Έσσε, ο κύριος χαρακτήρας του «Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνγκσορ» είναι ένας ζωγράφος που ζει μόνος σε ένα απομακρυσμένο μεσαιωνικό τοπίο με αινιγματικά ερείπια και αρχαία δάση.

Ο Κλίνγκσορ, όπως πολλοί από τους χαρακτήρες του Έσσε, είναι ένας γοητευτικός νομάς που ζει μόνος και απολαμβάνει περιστασιακά καλό κρασί, ανατολίτικη ποίηση και τις σποραδικές επισκέψεις λίγων φίλων.
(Διαβάστε τι λογοτεχνικό απόσπασμα παρακάτω)

«Η αγάπη δεν υπάρχει για να…» Μια φράση του Έρμαν Έσσε μάς άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή

«Σιντάρτα Ένα ινδικό παραμύθι» Έρμαν Έσσε – Εκδόσεις Καστανιώτη.

Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι ένας δρόμος προς τον εαυτό του, το πρόπλασμα ενός δρόμου, το προσχέδιο ενός μονοπατιού.

Κανένας άνθρωπος δεν έφτασε να είναι εντελώς ο εαυτός του, ωστόσο, οι πάντες φιλοδοξούν να το κατορθώσουν, άλλοι στα τυφλά, άλλοι µε περισσότερο φως, ο καθένας όπως μπορεί.